به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ برخی حاضرند میزان مشارکت افت کند، کشور در صحنه داخلی و خارجی دچار چالش شود اما کاندیدای موردنظرشان رای بیاورد، در صورتی که اصلاح‌طلبان همیشه گفته‌اند آرزوی ما در مرحله اول این است که صندوق‌های رای پررونق باشد و مردم بالای ۷۰ و ۸۰ درصد مشارکت کنند و آرزوی دوم این است که کاندیدای ما رای بیاورد
پیروزی نامزد یک جریان به بهای مشارکت پایین، خلاف عقل، شرع و مغایر با موازین است؛ این طرز فکر نادرست، یادآور سخن معروفی است که می‌گوید «مرد آن باشد که آخربین بود؛ مرد آن نبود که آخوربین بود!» آخوربین‌ها نگاهشان به همین لحظه است؛ می‌گویند کاندیدای ما با هر میزان مشارکتی رای بیاورد اما فکر نمی‌کنند که آثار نامطلوب کاهش مشارکت چه خواهد بود.
برای تحقق مشارکت حداکثری در انتخابات سال آینده دستگاه‌های حاکمیتی باید سخن رهبر انقلاب را درباره لزوم برگزاری پرشور انتخابات نصب‌العین خود قرار دهند و اول از خود شروع کنند؛ مجلس در تدوین یا اصلاح قوانین نباید نگاه سیاسی خود را غالب و علاقه‌مند باشد که نیروهای دیگر را حذف کند. شورای نگهبان و هیات‌های اجرایی وزارت کشور نیز با نگاه به حضور حداکثری رای‌دهندگان، طبیعتا باید به اصطلاح مغازه‌داران، جنس‌شان جور باشد تا مردم رغبت به حضور پیدا کنند؛ شما وقتی وارد فروشگاهی می‌شوید دوست دارید همه نیازمندی‌هایتان را در یک محل و با یک خرید انجام دهید؛ وزارت کشور و شورای نگهبان باید کاری کنند که از همه جریان‌های سیاسی حداقل یک کاندیدا وجود داشته و هیچکس به دلیل نداشتن کاندیدا بهانه برای عدم مشارکت نداشته باشد.
باید کاندیداهای مختلف مورد تایید نظام با نگاه باز خط امامی حضور داشته باشند. نگاه باز خط امامی کاملا مغایر با نگاه بسته انحصارطلبانه و اقتدارگرایانه است؛ همانطور که حضرت امام(ره) به دستگاه‌های مجری و ناظر می‌فرمودند اصلا به شما چه مربوط است که مردم چه می‌خواهند انتخاب کنند؛ شما فقط باید وظیفه خود را انجام دهید، همه دست‌اندرکاران موظفند فقط مطابق قانون و بی‌طرفانه به وظایف خود عمل کنند.
نیروهای انتظامی به‌ویژه نظامی‌ها به‌هیچ‌وجه نباید موضع مشخصی به نفع فرد یا جریانی داشته و آن را اعلام کنند و امکانات خود را در اختیار یک کاندیدای خاص بگذارند، چرا که خلاف عقل، شرع و منطق است. هر گروه سیاسی که کاندیدایی دارد، لازم است تا دیر نشده برنامه جامعی برای نامزد خود آماده و اعلام کند تا مردم امیدوار شوند؛ یعنی به مردم مشخصا بگویند که اگر به نامزد مورد حمایت من رای دهید، کشور را از نظر اقتصادی، سیاست داخلی و خارجی، آزادی بیان و اندیشه و... از نقطه الف به نقطه ب خواهیم رساند؛ حرف‌های بیش از حد بزرگ و غیرعملی هم نزنند. همه حرف‌ها و قول‌های قابل اجرا باید در حیطه اختیارات رئیس‌جمهوری باشد؛ نامزدها و احزاب لازم است در حوزه اختیارات رئیس قوه مجریه شعار دهند و قول بی‌حساب و کتاب به مردم ندهند که موجب از بین رفتن سرمایه اجتماعی خواهد شد. لازم است صداوسیما پرچم بیطرفی خود را بالا ببرد، به نحوی که به هیچ‌وجه از آن بوی حمایت از یک کاندیدای خاص به مشام کسی نرسد. فقط مردم و ستادهای انتخاباتی حق دارند موضع خود را درباره یک کاندیدا مشخص کنند؛ در این صورت انتخابات خوبی خواهیم داشت و نتایج آن به کشور و نظام برمی‌گردد.
