به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ تریبون دیدار دانشجویان با رهبر معظم انقلاب، از جمله تریبون‌هایی است که فعالان دانشجویی، برای قرار گرفتن پشت آن و ایراد سخنرانی، یکسال را با تلاش در راه اهداف و آرمان‌های خود، پشت سر می‌گذارند. دیداری که به دلیل اهمیت زیاد، هم در نزد رهبری و هم در نزد دانشجویان، حتی کرونا هم نتوانسته منجر به لغو آن شود.
در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان، در حالی به دیدار صمیمانه دانشجویان با رهبری نزدیک می‌شویم که نگاهی به گذشته این دیدارها و بررسی حضور خانم‌ها به عنوان سخنران در محضر رهبر انقلاب، نکته جالب توجهی را نمایان می‌کند و آن جای خالی نماینده خانم از سوی تشکیلات بسیج دانشجویی، به عنوان بزرگترین تشکیلات دانشجویی کشور در بیش از یک دهه گذشته است.
به همین بهانه مصاحبه کوتاهی داشتیم با فعال سابق بسیج دانشجویی، محمدامین سلیمی دبیر اسبق شورای تبیین بسیج دانشجویی کشور و از وی در خصوص عدم حضور خانم‌ها به عنوان سخنران در دیدار با رهبری سوال کردیم که در ادامه این مصاحبه را میخوانید.
*چرا بسیج دانشجویی تاکنون در هیچ یک از دیدارهای دانشجویان با رهبر انقلاب، برای ایراد سخنرانی، نماینده خانم معرفی نکردند؟
محمدامین سلیمی دبیر اسبق شورای تبیین بسیج دانشجویی کشور: سخنران در بسیج دانشجویی، یا به صورت رای گیری در بین اعضای شورای تبیین کشور و در سال‌هایی که نوبت شورای تبیین تهران هست، در بین این شوراست و معمول این بوده که از بین مسئولین بسیج دانشجویی دانشگاه و اعضای شورای تبیین، سخنران انتخاب می‌شود که خب تعداد خانم‌هایی که این مسئولیت‌ها را در بسیج به عهده دارند، معمولا کمتر است و البته چون اساسا براساس انتخابات، نماینده معین می‌شود، بچه‌ها باید رای بیاورند. مثلا یادم هست سال ۹۷ مسئول بسیج دانشگاه الزهرا، رای نزدیک‌تری آورد و سخنران ذخیره شد.
*طبق فرموده خودتان، تعداد خانم‌ها کمتر است و به همین علت، امکان رای آوری آن‌ها هم کمتر می‌شود؛ یعنی خانم‌ها برای رای آوری، به آرا آقایان نیاز دارند. علت این که آقایان بسیج به خانم‌ها رای نمی‌دهند را چه می‌دانید؟
محمدامین سلیمی دبیر اسبق شورای تبیین بسیج دانشجویی کشور: واقعا نمی‌دانم. شاید به همان دلیل که خانم‌ها هم معمولا در اینجور جلسات به آقایان رای نمی‌دهند. اما بنده می‌توانم راجع به این موضوع صحبت کنم که اساسا جایگاه زنان در تشکیلات چیست؟ آیا به درستی رعایت می‌شود یا نمی‌شود؟ خلأهای آن کجاست؟ تشکیلات‌ها چقدر مردانه هستند؟ یا اساسا ما چه جایگاهی برای خانم‌ها در تشکیلات‌ها، مخصوصا در بسیج دانشجویی، در نظر می‌گیریم؟
من معتقدم که اصلا جایگاه خوبی نیست و یکی از تشکل‌هایی که واقعا در آن، در حق خانم‌ها، خیلی اجحاف می‌شود و آنطور که باید شکوفا نمی‌شوند و این ارتباط بین خانم‌ها و آقایان و شکوفایی آن‌ها در آن خیلی مشکل است، بسیج دانشجویی است. اما فی نفسه، نماینده مرد یا زن در دیدار دانشجویی، از نظر من فضیلت نیست. یعنی این که یک تشکل همیشه نماینده خانم داشته باشد، فضیلتی نیست، این که همه مرد هستند هم فضیلت خاصی نیست. این که مرد یا زن باشد هم از نظر من موضوعیتی ندارد. یعنی مردانه و زنانه کردن از نظر من موضوعیتی ندارد ولی راجع به زنان و جایگاهشان در تشکل و اجحافی که می‌شود، خیلی حرف‌ها می‌شود زد.
گزارش از مهدیه دهقان
