به گزارش خبرنگار سرویس زنان «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ دومین جلسه از میزگرد دختران تشکلی در حالی برگزار شد که تشکل‌ها در آخرین روزهای این دوره از شورای مرکزی خود به سر می‌برند. از این رو در این میزگرد که با حضور میترا قهرمانی، نماینده بسیج دانشجویی، مریم نظری، نماینده دفتر تحکیم وحدت، فائزه فرجیان، نماینده جامعه اسلامی دانشجویان و محدثه مصفا، نماینده اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل برگزار شد به بحث حضور دختران در واحد‌های مختلف تشکیلات همچون واحد سیاسی و یا واحد تشکیلات پرداختیم.
مشروح بخش دوم گزارش این میزگرد را در ادامه می‌خوانید.
* برداشتی که از تمام صحبت‌ها کردم این بود که مخالف صد در صدی نیستید، تشکیلات شما هم مانع جدی از لحاظ ساختاری ندارد اما خب این اتفاق نیفتاده و معتقدید باید فارغ از جنسیت به مسئولیت‌ها نگاه کرد و در مجموع معتقد به شایسته سالاری هستید. یک نکته‌ای این وسط خود را نمایان می‌کند. همیشه وقتی از حضور خانم‌ها صحبت می‌کنیم، بحث شایسته سالاری مطرح می‌شود. حالا این که چقدر آقایانی که در این جایگاه‌ها هستند، شایستگی حضور دارند، خود جای بحث دارد اما ما برای بررسی این موضوع دور هم جمع نشده‌ایم. می‌خواهم بگویم اگر تحکیم بعد از حدود ۴۲ سال تاسیس، اگر مستقل بعد از حدود ۲۲ سال تاسیس، اگر جامعه اسلامی، بسیج و حتی جنبش عدالت‌خواه دانشجویی بعد از سال‌ها تاسیس، هنوز دختر شایسته‌ای برای حضور در جایگاه‌های دبیری سیاسی تربیت نکرده‌اند، مشکل از کجاست؟ چه شد که به اینجا رسیدیم؟ مگر نمی‌گویید مانعی برای حضور دختران در این جایگاه‌ها وجود ندارد؟ مگر نمی‌گویید باید به مناصب با عینک شایسته سالاری نگاه کرد؟ پس چرا هیچ وقت به این فکر نکردیم که بیاییم و دخترانی را پرورش دهیم که بتوانند در جایگاه‌های مدیریتی قرار بگیرند؟ چرا تلاش نکردیم دخترانی را تربیت کنیم که بصیرت سیاسی بالایی داشته باشند؟ چرا تلاش نکردیم دخترانی را تربیت کنیم که اعتماد به نفس بالایی داشته باشند؟ دخترانی که بتوانند پشت تریبون بایستند و بدون لرزش صدا، صحبت کنند! آیا اصلا تشکل شما برنامه‌ای برای آموزش دختران داشته؟ اگر برنامه داشتید، خروجی‌های آن کجا هستند؟ چه کار می‌کنند؟ این ضعف ما است که بعد از سال‌ها فعالیت اینجا بنشینیم و بگوییم بحث، بحث شایسته سالاری است و با توجه به فضای شایسته سالاری ما دختر شایسته‌ای نداشتیم که مثلا دبیر سیاسی بشود!
محدثه مصفا، نماینده اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل: من با این گزاره مخالف هستم که دختر شایسته نداریم. یعنی ما حداقل در اتحادیه مستقل فضای تربیتی چه برای خانم‌ها و چه برای آقایان داشتیم و حتی مجزا هم نشده که بگوییم ما برای خانم‌ها آموزش سیاسی در نظر بگیریم. به طور کلی افراد تشکیلاتی علاقمند به فضای سیاسی یک سری آموزش‌ها را دیدند. حتی تربیت نیرو اتفاق افتاده. اگر بخواهم بگویم خانمی در این فضا نداریم که بخواد کار سیاسی بکند، در حق آن‌ها جفا کردم. یعنی یک تعداد خیلی قایل توجهی از خانم‌های ما هستند که اتفاقا در این عرصه هم فن بیان خیلی خوبی دارند، هم مطالعات زیادی دارند و هم به اندازه یک خبرنگار سیاسی اطلاعاتشان قوی است و می‌توانند در عرصه سیاسی تشکیلات کار کنند.
* این که گفته می‌شود خانم‌ها در کنار آقایان فعالیت می‌کنند، خیلی وقت‌ها حکم رابط را دارند؛ رابط بین خواهران و برادری که مسئولیت واحد را برعهده دارد. شاید در تصمیم گیری‌ها هم دخیل شوند اما نمی‌توانیم بگوییم مثل یک دبیر سیاسی دارد کار انجام می‌دهد که اگر این را بگوییم سوال ایجاد می‌شود که چه فرقی دارد وقتی مسئولی دارد پا به پای مسئول سیاسی کار می‌کند، همان میزان فشار روانی و جسمی را متحمل می‌شود اما همیشه در حاشیه است؟ و مثلا وقتی قرار است یک مهمانی دعوت شود، آن مهمان خارج از تشکیلات، آن خانم را نمی‌شناسد بلکه آقایی را می‌شناسد که مسئولیت واحد را برعهده دارد.
لزومی ندارد دبیر سیاسی خانم داشته باشیم!
مصفا: من قبول ندارم که آقا را به واسطه یک تماس می‌شناسند. من حتی این را تجربه کردم که آن خواهری که دارد در کنار آن برادر فعالیت می‌کند، آنقدر فضای رشد برای او فراهم بوده که حتی مسئولان رده بالایی که با آن‌ها جلسه برگزار شده گاها آن خواهر را می‌شناسند و مثلا اگر بگوییم این خواهر عضو اتحادیه نیست و از یکی از دفاتر است، آن مهمان، این ساختار را متوجه نمی‌شود که شاید جایگاه این خواهر کمتر از دبیر است. می‌خواهم بگویم این بستر برای او فراهم بوده که آن خواهر حتی دیده شود. صرف این که بخواهیم بگوییم دبیری سیاسی را داشته، در اتحادیه مستقل تا به حال پیش نیامده که خواهری دبیر سیاسی اتحادیه باشد.
* همین را می‌خواهم بدانم؛ چرا؟!
فائزه فرجیان، نماینده جامعه اسلامی دانشجویان: لزومی ندارد.
میترا قهرمانی، نماینده بسیج دانشجویی: من می‌گویم از همین تحکیم که خانم عاقلی را داشته که دبیر سیاسی‌اش باشد مثال بزنیم. تحکیم یک خانمی داشته که به قاعده یا استثنا، در جایگاه دبیر سیاسی قرار گرفته. می‌دانم که این پارامتر می‌تواند یک ملاک باشد ولی تنها شاخص این نیست که تحکیم دارد بر قاعده، خواهران سیاسی و خواهران با بصیرت سیاسی و خواهران کنشگر سیاسی تربیت می‌کند. چه بسا ممکن است اگر جای دیگر را بگردیم، خیلی بیشتر دارند چنین دخترانی را تربیت می‌کنند. من می‌گویم دست بگذاریم روی مسئله‌ای که مسئله است. شاید چیزی که از کنش سیاسی یک اتحادیه دیده می‌شود، آن دبیر سیاسی است ولی من می‌گویم برویم کمی کنکاش کنیم و ببینیم که درون اتحادیه‌ها و تشکل‌ها چه می‌گذرد؟ با این حرف خانم دهقان موافق بودم که بصیرت سیاسی نمودش کجاست؟
من این پارامتر را می‌گذارم که چقدر خواهران ما نسبت به مسائل سیاسی حس دارند، دغدغه دارند و می‌توانند فعالانه موضع و کنش تعریف کنند؟ این می‌شود آن پارامتری که ما می‌توانیم بفهمیم که آن بصیرت سیاسی واقعا ایجاد شده یا نه. صرف کتاب و دوره شرکت کردن و... نمانیم. فکر می‌کنم این خیلی تک مولفه‌ای است و بیش از حد پرداختن به آن ما را از بحث اصلی دور می‌کند. قبول می‌کنیم که یک روزی که یک خانم عاقلی هم پیدا شد که همه هم او را می‌شناسند. اصلا دبیر سیاسی مطرح می‌شود، همه خانم عاقلی را فقط می‌شناسند ولی این کافی نیست. الان یک مشکل جدی این است که ما تربیت درست نمی‌کنیم و یا اگر هم هست چرا دیده نمی‌شود؟ فکر می‌کنم مسئله اصلی این است.
* بله درست است. من هم پرسیدم چرا آموزش نمی‌دهیم. چرا تربیت نمی‌کنیم؟ اگر تربیت می‌کنیم، خروجی آن را به من نشان دهید. منظور من هم دقیقا همین بود که آیا آموزشی داشتیم؟ تلاش کردیم که یک دختر با بصیرت و با اعتماد به نفس تربیت کنیم؟ اگر این اتفاق نیفتاده، چرا؟ اگر اتفاق افتاده، خروجی آن کجاست؟ چرا دیده نمی‌شوند؟
خانم‌ها به دنبال مطرح کردن خودشان نیستند
فرجیان: خروجی خانم‌ها اکثرا دیده شدنی نیست. به خاطر ماهیت زنانه آن‌ها. چیزی که هست و اتفاق می‌افتد، همین است. ما نباید انتظار داشته باشیم که اگر خانمی فعالیت سیاسی دارد، دیده هم بشود و این به خاطر آن ماهیت زنانه‌اش است. خانم‌ها اکثرا این مدلی نیستند که خیلی بخواهند خودشان را مطرح کنند.
* چرا می‌گوییم ماهیت خانم این است و نباید هم تغییر کند؟
فرجیان: نمی‌گویم نباید تغییر کند.
* من می‌گویم در راستای تغییر این شرایط و رفع این ضعف‌هایی که وجود دارد، تشکل شما چه کرده؟ من می‌گویم این مواردی که صحبت کردیم ضعف است و باید تغییر کند. اگر شما مخالف این گزاره هستید، می‌توانیم روی آن بحث کنیم.
آیا تشکیلات مانع ازدواج دختران می‌شود؟
فرجیان: غایت آمال یک زن چیست؟ یک زن باید به کجا برسد؟
* من متوجه این سوال شما نمی‌شوم که چرا وارد چنین بحثی شدیم اما برای من یک زن الگوی سومی است که حضرت آقا فرمودند. من نه زن را صرفا در خانه تعریف می‌کنم و نه صرفا در فعالیت اجتماعی سیاسی. با این حساب می‌شود الگوی سومی که نه زن غربی است و نه زن دهه‌های ۱۰ و ۲۰. زنی که هم خانواده خود را داشته باشد و مدیریت کند و هم حضور اجتماعی خود را حفظ کند و از نظر من این دو تزاحمی با هم ندارند.
فرجیان: حضرت آقا همیشه روی چه چیزی تاکید کردند؟ همیشه تاکید روی خانواده بوده.
* سخنرانی‌های آقا با افراد مختلف، متفاوت است. شما سخنرانی‌های ایشان را با زنان فرهیخته بخوانید متفاوت است با سخنرانی ایشان در حضور دانشجویان و...
فرجیان: اتفاقا من صحبت‌های حضرت آقا با زنان فرهیخته را هم که می‌بینم، می‌بینم آقا احترام و بهایی که برای یک زنی که خانه را خیلی خوب دارد خیلی بیشتر است. اگر دیده باشید خانم‌هایی که با یک بچه بغل می‌آیند پیش حضرت آقا، چقدر رفتار ایشان فرق می‌کند با سایر خانم‌هایی که اینطور نیستند.
* ما داریم در مورد تشکلی صحبت می‌کنیم که بخش کثیری از فعالین آن، دختران مجرد هستند، نه متأهل! من به عنوان یک دختر چه مسئولیت‌هایی در خانواده دارم؟ ۹۰ درصد ما در دوران تشکلی خود دخترانی هستیم که متأهل نیستیم.
فرجیان: چرا نباید باشیم؟ مشکل من همین است. به خاطر این که آنقدر سر خود را با تشکل شلوغ کردیم.
* این مغالطه است!
قهرمانی: این خیلی حرف زشتی است. الان علما و حوزوی‌های ما را هم که نگاه می‌کنی، تصویرشان از یک خانم تشکیلاتی این است که یک خانم آنقدر درگیر تشکیلات شده که فراموش کرده ازدواج کند. در صورتی که این برای بچه‌های دوران دهه ۶۰ بود. زمان الان عوض شده. ما الان دقیقا با چه چالشی در تشکیلات مواجه هستیم؟ با این چالش که دختران ازدواج می‌کنند و تشکیلات را رها می‌کنند نه این که دختران ازدواج نمی‌کنند به خاطر این که در تشکیلات هستند!
فرجیان: اتفاقا من یک تعداد خیلی زیادی دارم می‌بینم. خیلی از دختران می‌گویند ما ازدواج نمی‌کنیم چون سرمان شلوغ است. چرا باید اینطور باشد؟
* من با این بحث مخالفم. چرا؟ مگر ما برای ازدواج دختران مانع گذاشتیم؟ اصلا یک دختر در سن ۱۸ سالگی و در بدو ورود به دانشگاه و تشکل، ازدواج کند. من می‌گویم برای رسیدن به آن الگوی سوم، منی که در تشکل هستم، منی که وقت و انرژی می‌گذارم، منی که دارم هزینه مادی و معنوی می‌دهم، چه کار کردم؟ برای تربیت دخترانی که در این جا حضور دارند، چه کردم؟
فرجیان: من الان تعدادی از دختران را می‌شناسم که ازدواج کردند و به فعالیت تشکیلاتی خود ادامه دادند.
* کنش‌گری آن‌ها در چه حدی است؟
فرجیان: زیاد
* با زیاد و کم که نمی‌شود میزان اثرگزاری را سنجید! در رده‌های بالای تشکیلاتی من دختری را ندیدم که ازدواج کند و به فعالیت تشکیلاتی خود با جدیت تمام ادامه دهد.
قهرمانی: چند نفر از اعضای شورای مرکزی من متاهل شدند. من گفتم که این حساسیت مجموعه ماست. ما باید به این الگو برسیم که کشی که متأهل هم می‌شود بتواند در سطح یک فعالیت کند. ما تلاش کردیم که این را ایجاد کنیم. من الان نمی‌فهمم این الان چه بحثی است؟ خب اگر ما معتقدیم این الگو است، خب تلاش می‌کنیم که ساختارهای خود را منعطف کنیم که فرد بتواند بین شرایط جمع کند.
فرجیان: خب اینطوری نیست. خیلی وقت‌ها نمی‌تواند.
قهرمانی: خب اگر اینطوری نیست، پس یکی را انتخاب کند!
* بحث ما در سطح جامعه چیست؟ می‌گوییم یک خانمی که ازدواج می‌کند و به خصوص زمانی که صاحب فرزند می‌شود، امکان حضور در خیلی از فعالیت‌های سیاسی اجتماعی را ندارد. حداقل تا زمانی که فرزندش به یک سن قابل قبولی برسد. یک سری مشکلات در این زمینه وجود دارد. من هم متوجه این قضیه هستم. آن مشکلات باید رفع شود اما شما بحث را به بیراهه کشاندید. از چه جهت؟ از این جهت که من دارم در مورد تشکلی صحبت می‌کنم که ۹۰ درصد آن، دختران مجرد هستند.
فرجیان: خیلی از عزیزان به همین دلیل ازدواج نمی‌کنند.
مصفا: تشکیلات باید به آن‌ها این آموزش را بدهد که بتواند در کنار خانواده، کار اجتماعی هم بکند. ما قرار نیست سلول اجتماعی در خانه تربیت کنیم.
* من اصلا با این بحث مشکل دارم. تا می‌گوییم چرا خانم‌ها در تشکل نمود بیرونی ندارند، چرا دبیر سیاسی نمی‌شوند، اصلا از این هم فراتر بروم، چرا ما در جامعه مدیران خانمی که شایسته باشند نداریم؟ می‌گویند خانواده. به این جا که می‌رسیم برای ماله کشیدن بر بسیاری از ضعف‌های و کاستی‌هایی که در لایه‌های مختلف خانواده، تشکیلات و حتی ساختارهای ریز و درست جمهوری اسلامی وجود دارد، می‌گوییم خانواده اولویت است! بله من هم می‌دانم خانواده اولویت است اما نباید از این موضوع برای توجیه ضعف‌های خود استفاده کنیم. ما الان داریم به جایی می‌رسیم که می‌بینیم خروجی درستی در تشکل‌ها نداریم و وقتی می‌خواهیم این ضعف‌ها را توجیه کنیم می‌گوییم ما باید بپذیریم که بعد خانواده برای دختران در اولویت است، دختران نباید در موقعیت کارهای اجرایی سنگین قرار بگیرند! من فکر می‌کنم همه ما این را قبول داریم که ما به تعدادی نماینده زن در مجلس احتیاج داریم، ما به مدیران زن در لایه‌های مختلف مدیریتی نیاز داریم. چطور توقع داریم دختری که نمی‌تواند یک مسئولیت دبیر سیاسی در تشکل را برعهده بگیرد، در این جایگاه‌هایی که جمهوری اسلامی به آن‌ها نیاز دارد، قرار بگیرد؟! این سیر رشد قرار است چطور اتفاق بیفتد؟ آن شبکه‌‌ای که خانم قهرمانی اشاره کردند، چطور قرار است شکل بگیرد؟ این که در مورد خانم‌ها هر چه می‌گوییم برمی‌گردانیم به خانواده و می‌گوییم چون خانواده دارند نمی‌توانند فعالیت کنند، این به خانواده آن‌ها برمی‌گردد که درکی از الگوی سوم که رهبری گفتند، ندارند! این الگو صرفا تمرکز بر بعد خانواده نیست. من الان دارم از رشد دختران در تشکل‌ها می‌پرسم شما می‌گویید بد است که دختران ازدواج نمی‌کنند؟ مگر تشکیلات مانعی برای ازدواج دختران ایجاد کرده؟ پس این ازدواج‌هایی که درون همین تشکل‌ها شکل گرفته در کجای تعریف شما جای می‌گیرد؟ من دارم از کنش سیاسی یک دختر تشکلی از شما سوال می‌پرسم!
فرجیان: من می‌گویم ما نباید مانع ایجاد کنیم.
* ما الان برای ازدواج دختران تشکلی مانعی ایجاد کردیم؟!
قهرمانی: الان برآورد شما این است که مانع ایجاد شده؟ من برای خودم جالب شد واقعا! دهه ۶۰ که چریک تربیت می‌کردند و گذشته را نمی‌گویم اما الان تشکیلات دارد مانع می‌شود؟ دارد دخترانی را تربیت می‌کند که دوست ندارند ازدواج کنند و یا نمی‌خواهند ازدواج کنند؟ من می‌گویم مسئله این نیست!
مصفا: به نظر من در همان بحث دبیر سیاسی شدن هم اگر یک فرد علاقمند به کار سیاسی وجود داشته باشد، باید بستر آن برای حضور و بروز آن در حد اعلی فراهم باشد.
* من می‌گویم این بستر فراهم نیست. امیدوارم در آینده نزدیک فراهم شود اما فعلا این یک تعارف است!
فرجیان: من این را قبول دارم
* اگر یک خانم و یک آقا در یک سطح باشند، بخش کثیری از تشکل‌های ما اجازه این را نمی‌دهند که خانم، دبیر سیاسی بشود!
مصفا: من محدودیتی نمی‌بینم نه در سطح اتحادیه و نه در ساختارها.
* اگر محدودیت نیست پس این ضعف تشکل شماست که یک دختر قوی تربیت نکرده که در این جایگاه قرار بگیرد!
مصفا: چرا هست. خانم قوی هست که دبیر سیاسی تشکیلات بشود. یعنی ما خانم قوی داریم که بیایند و در این جایگاه قرار بگیرند.
فرجیان: لزوم می‌خواهد.
مصفا: پیش می‌آید که شما وقتی وارد فضای انتخابات می‌شوی، می‌بینی خانم‌هایی که در این حوزه به یک درجه‌ای رسیدند، برای کاندیداتوری اتحادیه پیش قدم نمی‌شوند. نه این که اعتماد به نفس این کار را ندارند.
* چون می‌دانند کنار گذاشته می‌شوند.
مصفا: نه اینطور نیست.
* می‌دانید چرا بخش زیادی از همان تعداد اندک خانم‌های نماینده مجلس هیچ وقت کاندیدای انتخابات هیئت رئیسه مجلس نمی‌شوند؟ چون می‌دانند یک سری چیزها از قبل بسته شده است. در حوزه آموزشی مشکلات جدی داریم. همین دفتر تحکیم که خانم عاقلی را به عنوان دبیر سیاسی داشت، در حوزه تربیت دختران مشکل اساسی دارد. خروجی‌های تحکیم تک شخص است. تحکیم تسکیلات سازی مختص خواهران ندارد. تحکیم چه دوره آموزشی مختص دختران برگزار کرده؟ هیچ دوره‌ای.
فرجیان: این جدا کردن دختران به نظر من اشتباه است.
* اصلا اشتباه نیست. اگر ۳۰-۴۰ درصد از نمایندگان مجلس من خانم‌ها بودند، اگر بخشی از مدیران لایه‌های مختلف کشور من از خانم‌ها بودند، اگر در حوزه قوانین خلأ نداشتیم، اگر در حوزه سیاست گذاری‌ها خلأ نداشتیم، من هرگز خانم‌ها را جدا نمی‌کردم. اما الان شرایط متفاوت است. شرایط بد است. وقتی من می‌بینم هیچ سیر رشدی وجود ندارد، وقتی می‌بینم در تشکل‌های ما، گاها آقایان اجازه نمی‌دهند دختران فعال در جایگاه‌های حساس و مهم قرار بگیرند، وقتی می‌بینم در مجلس یازدهم زنانی قوی دارم که حتی به خود جرات نمی‌دهند کاندیدا هیئات رئیسه مجلس شوند چون می‌دانند خیلی چیزها در پشت پرده بسته می‌شود و آن‌ها جایی در این بین ندارند، در چنین شرایطی مطمئن می‌شوم که من باید زنان را از مردان جدا کنم. باید برای آن‌ها برنامه ریزی‌های مختص خودشان را داشته باشم.
* من این را قبول دارم که بخشی از دختران ما می‌خواهند خیلی خالصانه فعالیت کنند، هیچ علاقه‌ای به کار سیاسی ندارند، اصلا مسیر و خط اصلی زندگی آن‌ها سیاسی نیست و می‌خواهند در مسیر علمی خود ادامه دهند و صرفا در تشکیلات حضور یافتند که در این بستر به یک رشد محتوایی و معنوی برسند. اما آیا تمام دختران حاضر در ۳۰۰۰ دفتر بسیج دانشجویی در سراسر کشور بر همین عقیده هستند؟ آیا از بین این ۳۰۰۰ دفتر، ۳۰ دختر پیدا نمی‌شود که تربیت شوند تا بتوانند در جایگاه‌های مدیریتی جمهوری اسلامی قرار بگیرند؟
فرجیان: من هم همین سوال را می‌کنم.
* شما به عنوان مسئول تشکل باید به این سوال پاسخ دهید!
در حضور آقایان، نیازی به حضور خانم‌ها نیست!
فرجیان: من از منظری دیگر این سوال را می‌پرسم. ما در روایات داریم که تا وقتی که برای یک منصبی، برای یک موقعیتی، آن منصب و موقعیت می‌تواند یک آقا را داشته باشد، نیازی نیست که یک خانم بیاید.
* شما الان احساس نیاز نمی‌کنید که جمهوری اسلامی به مدیران زن نیاز دارد؟ احساس نیاز نمی‌کنید که بعد از گذشت ۴۲ سال از انقلاب، باید بیشتر از ۱۶-۱۷ نفر خانم در مجلس داشته باشیم؟ شما الان ضعف نگاه زنانه را در لایه‌های مختلف سیاست گزاری و قانون گزاری احساس نمی‌کنید؟
فرجیان: وقتی شما می‌گویید مدیریتی فقط مجلس مد نظر نیست. فقط نباید مجلس را ببینیم. اتفاقا مجلس در قانون گزاری وظیفه دارد. مدیریت در قوه مجریه اتفاق می‌افتد نه در قوه مقننه.
* در هر کجا که اتفاق می‌افتد! سیر رشد شما از کجاست؟ این دختری که به مدرسه می‌رود و می‌آید دانشگاه، وقتی می‌خواهد از دانشگاه به یک فعال سیاسی تبدیل شود، شما چه مسیری را برای او ترسیم می‌کنید؟
غایت آمال یک زن چیست؟
فرجیان: من دارم می‌گویم به نظر شما غایت آمال یک زن چیست؟
* قطعا صرفا خانواده نیست!
مریم نظری، نماینده دفتر تحکیم وحدت: خانه و مسائل خانوادگی را صحبت کردیم. آنچه در کف دانشگاه می‌بینیم این است که دختران تشکیلات را مانع ازدواج نمی‌دانند.
* اتفاقا ازدواج آن‌ها موجب دور شدن از تشکیلات می‌شود!
فرجیان: خب همین. تشکیلات را کنار می گذارند.
نظری: صحبتی که گفتند درست است. بله، تحکیم دوره آموزشی مختص خواهران ندارد. تحکیم در دوره آموزشی السابقون، کارگروه‌های سیاسی، فرهنگی و آموزش تعریف می‌کند. سیاستی که دارد این است که در سیاسی حتما خانم می‌گذارد. در فرهنگی حتما آقا می‌گذارد. حالا دوره آموزشی برگزار می‌شود و خروجی آن می‌شود خانم عاقلی. همین یک شخص به عنوان خروجی خارج می‌شود و تمام می‌شود. سال‌های دیگر، خانم‌هایی که می‌آیند به خودشان جرات نمی‌دهند که بگویند ما در کارگروه السابقون حضور داشتیم و می‌خواهیم دبیر سیاسی شویم. این فضا را نمی‌بینند. خب الان من اگر غایت آمالم را در بدو ورود به تشکیلات به عنوان یک شخص علاقمند به سیاست، نماینده مجلس شدن چیده باشم، چه طور به آن برسم؟ در رسانه که دیده نمی‌شوم. بحث کنش‌گری و این فضاها را هم که ندارم. پس من چه مدلی می‌خواهم به غایت آمالم برسم؟ دانشگاه خود را رفتم. فعالیت سیاسی تشکیلاتی خود را داشتم. چهار نفر هم من را می‌شناسند اما تا وقتی که مسئولیت نداشته باشم، تا وقتی که رسمی نباشم، وقتی می‌خواهم به چهار نفر زنگ بزنم و خودم را به عنوان مسئول سیاسی فلان جا معرفی کنم، وقتی مسئولیتی ندارم، چطور می‌خواهم بقیه در خارج از تشکل من را بشناسند؟ تقریبا نیست قلبی همه ما این است که خالصانه فعالیت کنیم. ولی وقتی غایت آمال خود را مثلا نماینده مجلس شدن چیدیم، چطور می‌خواهیم به آن برسیم؟
فرجیان: برای نماینده مجلس شدن، تشکیلات تنها راه نیست. خیلی از کسانی که نماینده مجلس شدند و می‌توانند بشوند، رزومه دیگری غیر از کار تشکیلاتی دارند.
مصفا: این را قبول ندارم. ما باید بستر آن را در تشکیلات هم فراهم کنیم.
نظری: اصلا بهترین جا در دوران دانشجویی، همینجاست.
تشکیلات حلقه‌ی میانی برای رسیدن به دولت جوان حزب اللهی
قهرمانی: پس ما حرف آقا را چطور تفسیر می‌کنیم؟ در دیدار ۹۸ گفتند اگر ما می‌خواهیم دولت جوان حزب اللهی تشکیل بدهیم، به یک حلقه میانی نیاز داریم که افراد در اینجا رشد کنند که آماده شوند تا بتوانند در سطوح بالاتری قرار بگیرند. آقا خودشان تاکید می‌کنند که یکی از این حلقه‌های میانی، تشکیلات است. ما الان راجع به تام این حلقه‌های میانی که صحبت نمی‌کنیم. راجع به تشکیلات به عنوان یکی از این بسترها صحبت می‌کنیم و الان مسئول تشکیلات هستیم، مسئول جمهوری اسلامی که نیستیم که همه بخش‌های مختلف را بر عهده داشته باشد!
فرجیان: خیلی از عزیزان تشکیلاتی به نمایندگی مجلس هم رسیدند مثل آقای قاضی زاده هاشمی که از بزرگان جامعه اسلامی بودند. نظری که من دارم این است که صرفا نباید این اتفاق بیفتد. من این را به عنوان یک آسیب گفتم نه به عنوان یک توجیه.
* چه چیزی را به عنوان یک آسیب مطرح کردید؟
فرجیان: همین که خانواده برای خیلی از افراد اولویت است و به خاطر خانواده، تشکیلات را کنار می‌گذارند.
قهرمانی: نه. شما گفتید که دختران نمی‌روند ازدواج کنند و زندگی مشترک تشکیل دهند چون تشکیلات مانع ایجاد کرده!
فرجیان: این کاملا دو طرفه است.
قهرمانی: این الان اصلا مسئله ما نیست.
فرجیان: یا تشکیلات را به خاطر خانواده کنار می‌گذارند یا ازدواج را به خاطر تشکیلات.
* الان شما به بنده بگویید جامعه اسلامی برای حل این مسئله که البته از نظر شما مسئله است، چه کرده؟ ما قبول می‌کنیم. می‌گوییم چرا دختران ازدواج می‌کنند و تشکیلات را رها می‌کنند؟ آیا غایت آمال ما برای دختران فعال تشکیلاتی این بود؟
فرجیان: این کاملا دو طرفه است.
گزارش از مهدیه دهقان
