به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم؛ شاهین فرهت گفت: صبح دیروز 25 مرداد 1400 هرمز فرهت در ایرلند و در شهر دوبلین درگذشت.
شاهین فرهت درباره پسرعمویش تاکید کرد: هرمز در سالهای گذشته همیشه سالم و سرحال بود و در منزل کار میکرد. هر چند در این یک سال آخر، دیگر دانشجویی نمیدید، اما همیشه مشغول نوشتن و کار کردن بود. من ارتباط مداومی با او داشتم و همیشه از حال او با خبر بودم.
شاهین فرهت درباره علتِ مرگِ هرمز فرهت گفت: ایشان یک ماه پیش مبتلا به ذاتریه شد. این بیماری او را ضعیف کرد. هرمز فوقالعاده سالم بود اما از یک طرف کهولتِ سن و از یک طرف دچار شدن به این بیماریِ ذاتریه او را از پا درآورد.
او ادامه داد: من هر روز با او صحبت میکردم. میگفت عمرم طولانی بود و مرگم هم طولانی شده است.
شاهین فرهت درباره جایگاه هنریِ هرمز فرهت گفت: هرمز فرهت یکی از بزرگترین وزنههای موسیقی در تاریخ موسیقی ایران بود. او از اولین کسانی است که درباره موسیقی ایرانی مقالات علمی نوشته است. تز دکترای او درباره دستگاههای موسیقی ایرانی است و در فُرمهای مختلف موسیقی مانند سمفونی، سونات، کنسرتو و سوئیت اثر ساخته است.
او ادامه داد: هرمز فرهت در 6 دانشگاه بزرگ جهان رئیس دپارتمان موسیقی بوده است؛ او رئیس دپارتمان موسیقیِ دانشگاه تهران، دانشگاه UCLA کالفورنیا، دانشگاه لانگ بیچ در کالیفرنیا، دانشگاه بلفاس و دانشگاه دابلین را در کارنامه دارد.
شاهین فرهت تاکید کرد: در کارنامه هنری هرمز فرهت ساخت موسیقی متن فیلمهایی مانند آرامش در حضور دیگران، گاو، جنوب شهر، پستچی و دایره مینا دیده میشود.
او در پایان تاکید کرد: بسیاری از آثار هرمز فرهت هنوز اجرا نشدهاند. یکی از دغدغههای من چاپ و اجرای آثار موزیسینهای ایرانی است. امیدوارم روزی بتوانیم آثار هرمز فرهت و البته دیگر آهنگسازان موسیقی ایران را اجرا کنیم.
هرمز فرهت در سال 1307 در تهران متولد شد. وی از دانشگاه کالیفرنیا، لسآنجلس (UCLA) در رشته موسیقی لیسانس گرفت؛ سپس در رشته آهنگسازی کالج میلز در رشته آهنگسازی نزد داریوس میو آموزش دید و در نهایت از یو.سی.ال. ای دکترای موسیقیشناسی دریافت کرد.
وی در سال 1336 در طول پژوهشهای خود برای دریافت دکترای موسیقیشناسی، با استفاده از بورس بنیاد فورد به ایران آمد و نزد حسین صبا (سنتور) و نصرالله زرینپنجه (سهتار) با موسیقی کلاسیک ایرانی آشنا شد.
پس از بازگشت به ایران از سال 1350 تا 1357 رئیس دپارتمان موسیقی دانشگاه تهران بود.
پایاننامه دکترای هرمز فرهت با عنوان «مفهوم دستگاه در موسیقی ایران» سالها بعد، در 1990 توسط انتشارات دانشگاه کمبریج در بریتانیا به چاپ رسید که از مهمترین نوشتهها دربارهی موسیقی ایرانی به زبان انگلیسی است. برگردان پارسی این کتاب نیز به کوشش مهدی پورمحمد در تهران منتشر شدهاست.
