به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران طی نامه‌ای به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پیرامون مسئولیت‌های مهم او و همچنین انتصابات رؤسای دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، نکاتی را یادآور شد که متن این نامه به شرح زیر است:
مقام معظم رهبری (مد ظله العالی)
«باید مسئله‌ی تعارض منافع شخصی و منافع عمومی و رشوه و اختلاس و [امثال]این حرف‌ها در دستگاه‌های دولتی حل بشود. تحوّل به سمت پیشرفت، وابسته است به قانون‌گرایی، ارتقاء شفّافیّت، انضباط مالی، برطرف کردن زمینه‌های فساد، جلوگیری از تعارض منافع و جدّیّت در اِعمال تصمیم‌ها و مصوبّه‌ها... البتّه جوان‌سازی هم خیلی مهم است. یکی از کار‌های مهم در دولت، جوان‌سازی دولت است؛ این جوانی که امروز وارد میدان کار میشود، ده سال دیگر یک مدیر مجرّب و کارآزموده است که برای کشور یک ذخیره‌ی بسیار مهمّی است؛ این مدیران باکفایت حقّاً و انصافاً یکی از ذخیره‌های [ارزشمند خواهند بود].»
جناب آقای دکتر عین اللهی
وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
سلام علیکم
با احترام و آرزوی توفیق و تبریک به جنابعالی بمناسبت تصدی مسئولیت وزارت بهداشت بدینوسیله به استحضار جنابعالی می‌رساند مبنی بر فرمایشات مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) در روز گذشته، از منظر بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران نخستین آزمون سخت وزارت بهداشت انتخاب روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی به مثابه فرمانده میدانی مقابله با کرونا خواهد بود؛ لذا این مجموعه به عنوان عضوی از نام آورترین و پر‌سابقه‌ترین دانشگاه علوم پزشکی کشور بر خود لازم می‌داند نکاتی را مطرح کند.
همان طور که مستحضرید تحول در حکمرانی و خدمت رسانی به مردم در عرصه کرونا مورد تاکید و توجه مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) و رئیس محترم جمهور بوده است. رهبری معظم (مد ظله العالی) نیز تغییر آرایش و تحول و ارتقاء در مواجهه با این بیماری فراگیر را خواستار شده اند. اما آیا دانشگاه‌های علوم پزشکی بصورت عام و دانشگاه علوم پزشکی تهران به صورت خاص میتواند محور یک حرکت تحولی و تحول آفرین باشد؟
نکته دردمندانه این است که در مهمترین دانشگاه علوم پزشکی کشور که تاثیر آن به عنوان یک الگوی اثرگذار در سایر دانشگاه‌های علوم پزشکی قابل انکار نیست. راهبری کلان دانشگاه بیش از ۲۵ سال در چنبره مدیریت دو جریان سیاسی، اصلاح طلبان (تندرو و رادیکال) و اعتدالیون (سازشگر) به صورتی نرم در حال دست به دست شدن است.
یک جریان تماماً تلاش کرده است با جذب حساب شده اعضاء هیئت علمی از میان دلبستگان به نگرش سیاسی نزدیک به خود، نبض علمی-آموزشی دانشگاه را در اختیار خود بگیرد و هر گونه صدای منتقد و مخالفی را در درون خود سرکوب نماید. اما در عین حال در بیانیه‌ها و نامه‌های سرگشاده، حاکمیت نظام را متهم به دیکتاتوری و خفقان کرده اند. جریان دیگر هم که با نگاه اعتدالی یا رویکرد‌های همسو با نظام، در مقاطعی بر سر کار آمده اند؛ با مصلحت جویی، عافیت طلبی، منفعت خواهی، همرنگ جماعت جریان غالب شدن و یا گیر کردن در دوراهی‌های تعارض منافع، صرفاً با مدیریت روزمره زمان را سپری کرده اند و بیشتر دغدغه مدیریت کلان وزارتخانه، نظام سلامت و حفظ و استمرار ریاست دوستان و هم عهدان خویش را داشته اند تا به کارگیری نیرو‌های دلسوز، متخصص، کارآمد و با روحیه جهادی.
نتیجه این وضعیت اسفناک چیزی نبوده جز آنکه در میدان عمل، دانشگاه علوم پزشکی تهران دیگر دانشگاه تراز اول در نظام سلامت کشور نیست. برای مدیریت کرونای شهر تهران ادعای خاصی ندارد و با سرافرازی عرصه را واگذار می‌کند. در تولید داروی کرونا یا تولید واکسن داخلی نیز مستقلا حرفی برای گفتن ندارد. دانشگاهی که ادعای قطب علمی بسیاری از رشته‌های تخصصی و بهترین تجهیزات آزمایشگاهی و تشخیصی و درمانی دارد و همیشه بیشترین اعتبارات را دریافت کرده با بیش از سه هزار هیئت علمی و هزاران دانشجو و کارمند چه ماموریت ویژه‌ای را به ثمر رسانده است؟! به چه تعداد از سوالات مطرح شده در حوزه کرونا را پاسخ داده است؟ این نتیجه سال‌ها وقت کشی از دوران مدیریتی افرادی است که مراکز تحقیقاتی شان مدام مقاله علمی از ایشان چاپ می‌کند و هر روز بر اعتبار علمی شان می‌افزاید، اما مردم کشور از این همه داعیه‌ی علم در این ماه‌ها و سال‌های سخت، چه بهره‌ای برده اند؟!
با این سبک و سیاق در جذب پرسنل و اعضای هیئت علمی، جدای از درمان در بخش دارو و بهداشت هم انتظار تحول دانش بنیان و درونزا منطقی نیست و باید چشم انتظار موفقیت‌های موسسات و مراکز تحقیقاتی خارج دانشگاهی بود؛ چرا که دانشگاه مادر علوم پزشکی کشور، ماموریت‌های اصلی خود را به درستی انجام نداده و در اثر تداوم این سبک مدیریتی در دهه‌های اخیر به یک بنگاه جذب اعتبارات پژوهشی، تکمیل رزومه علمی برخی مراکز تحقیقاتی، صدور مدارک علمی و آموزشی و به دنبال آن یک مرکز نیروسازی برای جریان سیاسی مسلط بر ارکان دانشگاه تبدیل شده است تا با تسلط بر سازمان‌های صنفی و حرفه‌ای مانند نظام پزشکی و بنگاه‌های خصوصی در مواقع حساس از این نظام و مردم مطالبات به ناحق خود را کسب کنند.
تا زمانی که وزارتخانه در ملاحظات و رودربایستی‌های تمدن سوز بماند. دانشگاه نیز گرفتار چرخه معیوب تکرار نخبگان و همان استاد تمام‌های پر مقاله، هزینه نپرداز، در آستانه بازنشستگی و محافظه کار خواهد بود؛ و قطعاً در این شرایط نباید انتظار تحولی داشت.
مقام معظم رهبری یکی از رموز موفقیت غربی‌ها را ریسک پذیری شان بر می‌شمارد؛ پیشنهاد میشود یک بار و برای اولین بار این ریسک پذیرفته شود و مدیریت دانشگاه علوم پزشکی تهران و سایر دانشگاه‌های بزرگ را به نسل گام دوم انقلاب سپرده شود. نسلی جوان با نگاه تحولی و دارای برنامه تحولی، دارای تجربه میدانی مقابله مستقیم با کرونا، به دور از مماشات و مصلحت سنجی پدرخوانده‌های پیر تا سرآغاز تحول و انتخاب مدیران میانی مناسب باشد. نسلی که صرفا دل در گرو این انقلاب و خدمت به مردم داشته و منفعت هیچ کس را بر مردم و انقلاب ترجیح ندهد؛ تا با دوری از تعارض منافع و انحصار، فعالیت‌های تجاری و خصوصی، مال اندوزی و رزومه پروری، فساد و عدالت گریزی به طور تمام وقت و با روحیه جهادی به خدمت بپردازد. تنها در این صورت است که دانشگاه علوم پزشکی تهران میتواند با توجه بر بهداشت و آموزش پزشکی و دوری از درمان محوری صرف، پیشران تحول نظام سلامت کشور شود.
لازم به ذکر است که انتخاب حضرتعالی که به فرموده رییس جمهور محترم، چهره شاخص انقلابی و عنصری میدانی هستید؛ به عنوان وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشکی میتواند نقطه آغاز تحول باشد. اما سالخوردگی، شائبه اتخاذ سیاست‌های محافظه کارانه و انتخاب اساتید قدیمی که کمترین نسبتی با تحول ندارند را به ذهن‌ها متبادر ساخته است. تاریخ هشت ساله اخیر نشان داده که اکنون باید دوران ژنرال‌ها تمام شود و مطالبه در خصوص عدم انتصاب افرادی سالخورده حتی با تجربه بالا، امری صحیح است؛ لذا بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران حسب بیانات و مطالبات مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) با قوت به اطلاع می‌رساند که چنانچه ریاست دانشگاه از افرادی باشد که اهل تحول نباشد و عمر خود را در بخش خصوصی برای مال اندوزی سپری کرده باشد و تعارض منافع در مورد ایشان مطرح باشد قطعا و یقینا موفقیتی کسب نخواهد شد و مایه سرافکندگی دولت و دانشگاه خواهد بود؛ لذا مقابله با انتخاب چنین افرادی عقلا و شرعا بر بسیج دانشجویی فریضه است.
