به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس، حوادث یکشنبه گذشته دانشگاه شریف و شعارهای رکیک و وقیحانه برخی دانشجویان تجمع کننده در این دانشگاه با واکنش برخی فعالان ادوار جنبش دانشجویی همراه بود. در گفت‌وگویی که با برخی از این مسوولان سابق تشکل‌های دانشجویی داشتیم، به بررسی ریشه‌ها و علت‌های حوادث اخیر پرداختیم.
در ادامه مشروحی از این گفتگو با 3 فعال سابق دانشجویی را می‌خوانید:
حسین‌زاده: باید جنبش دانشجویی را بازتعریف کنیم
سجاد حسین‌زاده مسوول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه تبریز در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، با اشاره به اینکه یک روز قبل از دانشگاه شریف، دانشگاه تبریز صحنه اعتراضات بود، گفت: بنده به این دلیل که همچنان دانشجو هستم، در میان دانشجویان حضور داشتم و از نزدیک شاهد ماجرا بودم؛ ما در دانشگاه تبریز نیز شعارهای تندی شنیدیم اما نه به آن معنایی که در دانشگاه شریف مطرح شد.
وی افزود: بر خلاف سال 88 و 98 افرادی که ادعای اعتراض داشتند، با رفتارهای رادیکال‌تری اعتراض خودشان را نشان می‌دهند. در سال 88 بالاخره این معترضان یک گفتمانی داشتند، رهبران سیاسی داشتند و حتی یک پیش‌فرضی برای آینده کشور و ... تصور می‌کردند ولی لیدر افرادی که ما شاهدشان هستیم، علی کریمی و امثال سلبریتی‌ها شده است.
حسین‌زاده ادامه داد: اتفاقی که در دانشگاه شریف افتاد، حرکت فضاحت بارتری بود. فحش‌هایی که مطرح شد، ادبیات جنسی که وارد نظام اعتراضی شد، در کشور سابقه نداشته و ما هیچ وقت شاهد چنین ادبیاتی نبودیم. ما در سال‌های 78، 85، 88 و ... شاهد فعال شدن بخشی از جریانات دانشجویی بودیم اما هیچ وقت با چنین وضعیتی که در دانشگاه شریف ایجاد شد مواجه نبودیم.
وی با بیان اینکه واقعا این اتفاق لکه ننگی برای جنبش دانشجویی کشور بود، بیان کرد: با این وجود من هیچ وقت نمی‌توانم این افراد را بخشی از جنبش دانشجویی به حساب بیاورم. این مسئله باید آسیب شناسی بشود که چرا جنبش دانشجویی از یک جنبش گفتمانی و مطالعه گر و عمیق و ... به نقطه لمپنیسمی می‌رسد که در دانشگاه شریف شاهد آن بودیم.
مسوول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه تبریز تصریح کرد: بخشی از دلایل این ماجرا به رهبران و مراجع این افراد باز می‌گردد. رهبران این افراد که از سلبریتی‌ها هستند، خودشان عمقی ندارند که ما انتظار عمق اندیشه‌ای از این افراد داشته باشیم. بیشتر این افراد در یک فضای بازی‌گونه وارد کنش سیاسی شده‌اند. یک وظیفه مهمی بر گردن ما است که جنبش دانشجویی را بازتعریف کنیم و به نسل جدید منتقل کنیم تا این بدعت و تحریف ماندگار نشود.
اخگرپور: شعارهای مطرح شده در دانشگاه شریف، در قاموس جنبش دانشجویی نبود
حسین اخگرپور دبیر کل سابق جامعه اسلامی دانشجویان نیز در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، با بیان اینکه حوادث یکشنبه دانشگاه شریف برای جنبش دانشجویی یک شرمساری بزرگی بود، اظهار کرد: این شعارهایی که در دانشگاه شریف مطرح شد در قاموس جنبش دانشجویی نبوده و نیست.
وی افزود: چیزی که من می‌فهمم این است که گاهی اوقات انسان‌ها با یک فضای تک بعدی رشد می‌کنند که در این صورت عوارضی پیدا می‌شود. این دانشجویان بالاخره جزو نوابغ علمی کشور هستند اما به جهت فرهنگی و سیاسی از عموم مردم عقب‌مانده‌تر رفتار کردند. این افراد شعارهایی که نازل‌ترین سطوح فرهنگی جامعه حیا می‌کنند که فریاد بزنند را در صحن دانشگاه فریاد زدند.
دبیر کل سابق جامعه اسلامی دانشجویان با بیان اینکه این رشد کاریکاتوری شخصیتی، مشکلات جدی برای جامعه ما ایجاد خواهد کرد، گفت: دانشجوی نخبه کسی نیست که فقط به جهت علمی از همه برتر باشد؛ ما در دنیا افرادی داشتیم که سابقه علمی‌شان بی‌نظیر بود اما ماحصل آن نخبگی علمی بدون رشد عقلانی و هویتی، جز ابزار شدن برای قدرت‌هایی که نسل بشریت را با ساخت سلاح‌های کشتار جمعی به مخاطره انداختند نبود.
اخگرپور خاطرنشان کرد: زمانی رهبر انقلاب کرسی‌های آزاد اندیشی را مطرح کردند که ما غفلت کردیم و اکنون از همین ناحیه ضربه می‌خوریم. اگر فضای نقد علمی و مباحثه دقیق فراهم بشود، فرصت‌طلبان نمی‌توانند فضای دانشگاه را آنطور که ما دیدیم دچار بی‌آبرویی کنند.
دستیار: ساختار آموزشی و پرورشی کشور در همه سطوح نیازمند بازنگری است
همچنین حمزه دستیار، دبیر سیاسی اسبق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، گفت: آنچه ما در این سالها شاهد آن هستیم روند تکراری اعتراض، عدم ساماندهی و ساز و کار مطلوب اعتراض، تبدیل شدن به اغتشاش و صدمات متعدد عاطفی در جامعه است.
وی افزود: دانشگاه بعنوان بخشی از جامعه نیز درگیر این فرایند است، اما مهم ترین نقطه ضعف و مسئله جدی در مناسبات بین دانشگاه-دانشجو و اتفاقات پیش آمده، عدم نگاه و رویکرد نخبگانی دانشگاه است؛ یعنی نوع اعتراض، اشعار و نوع رفتار افراد چه در دانشگاه و چه در چاله‌میدان، تفاوتی ندارد، لذا دانشگاه از شأن علمی، نخبگی و شخصیتی خود خارج شده و از محل تضارب آراء و آزاداندیشی تبدیل به میدان درگیری‌های زرد و سخیف شده است.
دبیر سیاسی اسبق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل بیان کرد: انتظار از تشکل های دانشجویی این است که با شروع یک ماجرای اختلاف‌زا سریعا دانشگاه را به میز گفت‌وگو و کرسی‌های آزاداندیشی تبدیل کنند. عموما میبینیم دانشگاه منفعل است تا اینکه ماجرا به دانشگاه کشانده شود، سپس واکنش های سلبی گرفته می شود؛ البته در اینجا بسته بودن دانشگاه‌ها، 2 سال عدم حضور دانشجویان و عدم کادرسازی و برنامه‌های دانشجویی را نباید نادیده گرفت.
دستیار با طرح این سوال که باید دید ریشه سخیف و رکیک شدن دانشگاه چیست؟، ادامه داد: قطعا ولنگاری آموزشی و پرورشی در سطوح مدرسه، خانواده و دانشگاه تاثیرگذار است. هنوز یادمان نرفته تا چندی پیش در چندین مدرسه ما آهنگ‌های رکیک خواننده‌ای لس آنجلسی توسط عوامل مدارس پخش می‌شد.
وی اظهار کرد: این فرزندان جوان کشور که در شبکه های اجتماعی بدون هیچ چارچوبی پرورش یافتند، بخشی از همان بدنه فالوورهای سلبریتی‌های اینستاگرامی زرد هستند. باید بدانیم این زمینه فکری قشر میدان‌دار اعتراضات است، اما باید فکر کنیم عامل محرک تبدیل اعتراض به اغتشاش چیست؟ به نظر بنده این مسئله یک سری عوامل درونی و یک سری عوامل بیرونی دارد.
دبیر سیاسی سابق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل افزود: عوامل درونی شامل عدم زیرساخت مناسب اعتراض های مردمی، عدم روشنگری صحیح اتفاقات خاص به مردم و از طرفی جوزدگی، تشنج‌زایی، خامی و هیجان زدگی برخی معترضین از دل مردم است؛ کسانی که با عصبیت اعتراض را رادیکال می‌کنند و عموما اهل مطالعه، شناخت کافی از مسائل و موضوعات نیستند و صرفا شکاف عاطفی با ساختار آن‌ها را جری می‌کند.
دستیار بیان کرد: عوامل بیرونی این اتفاقات را همه ملت ایران می‌شناسند و خیلی جای توضیح ندارد، عواملی که از سازمان‌های اطلاعاتی کشورهای به ظاهر ابرقدرت گرفته تا تجزیه طلب‌ها، سلطنت طلب، منافقین و .. را شامل می شود، اما اینکه بعضاً اساتید دانشگاه‌ها به جای هدایت دانشگاه و دانشجو به سمت عقلانیت، خود عامل محرک رادیکال شدن اعتراضات می‌شوند نیز از عجایب است، گویا ساختار آموزشی کشور فاقد یک عقل کل و استراتژی هست که دانشگاه به راحتی تبدیل به میدان مین اتفاقات می شود.
دبیر سیاسی سابق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل خاطرنشان کرد: اکنون این سوال پیش می‌آید که اگر دانشجو توسط اساتید و علمای دانشگاهی تحریک شود پس چه کسی باید فضا را عقلانی کند؟ مسئله این است فضای دانشگاه باید به سمت عقلانیت و معنویت حرکت کند و این رسالت مهمی است که بر گردن اساتید دانشگاه است.
