به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ هدف از وحدت حوزه و دانشگاه این بود که دانشجو، هر رشته‌ای از جمله علوم پایه، علوم طبیعی، علوم انسانی که بخواند، باید این علم به ابزاری برای رشد انسان و رسیدن به اهداف انسانی جامعه تبدیل شود. این اهداف در مقولۀ فرهنگ شکل می‌گیرد که از دستاوردهای فکری انقلاب است و علوم ابزار رسیدن به آن هستند. همچنین باید گفت، فرهنگ اصیل نیز فرهنگ اسلام است، پس باید اسلام حاکم باشد.
درنتیجه باید بر همۀ این برنامه‌ها و علوم شعاعی از نور اسلام بتابد و این کار باید در سایه وحدت حوزه و دانشگاه حاصل شود. تا وقتی‌که این دو نهاد جزیرۀ مستقل هستند، هدف ذکرشده، تحقق نخواهد یافت و نهایتاً مثل دو نیروی متضاد علیه هم کار می‌کنند. شاید همین تضاد هم حرکتی ایجاد کند، اما حرکت سازنده نیست که انسان را به هدف اصلی برساند؛ بلکه حرکت بازدارنده‌ای است که نیروها را از بین می‌برد و پیشرفتی نمی‌آفریند.
