به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس، در قوانین جدیدی که برای فصل نقل و انتقالات مصوب و توسط برخی رسانه ها درز پیدا کرده است، به مواردی بر میخوریم که در نوع خود عجیب است و البته چند مورد فاقد ضمانت اجرایی است که حتماً به آنها خواهیم پرداخت اما قبل از هر چیز باید از مسئولان فدراسیون فوتبال پرسید چرا این قوانین به موقع و به صورت درست رسانه ای نشده است؟ چرا در بحث انعکاس قوانین جدید رویکرد مناسبی را شاهد نیستیم؟ البته گفته میشود همه مدیران باشگاه ها این قوانین را امضا کرده اند و قاعدتاً باید به رعایت آن پایبند باشند اما سوال اصلی این است که آیا فدراسیون فوتبال قبل از تصویب این قوانین با اهل فن و کارشناسان مشورت کرده است؟
آیا ضمانت اجرایی برای رعایت قوانین جدید وجود دارد؟ سالها قبل فدراسیون با قدرت اعلام کرد که اجازه نمیدهیم باشگاههای بدهکار وارد رقابت های لیگ برتر فوتبال ایران شوند اما به جرات می توان گفت تعداد زیادی از باشگاه های بدهکار در لیگ برتر شرکت کردند و آب از آب تکان نخورد. تا اینکه در نهایت کنفدراسیون فوتبال آسیا سال گذشته استقلال و پرسپولیس را از لیگ قهرمانان حذف کرد که یکی از دلایل مهم این اقدام بدهکاری آنها به اشخاص حقیقی و حقوقی و بسیاری از مربیان و بازیکنان خارجی بود.
در واقع قانونی که در فدراسیون گذاشته شده ولی اجرا نشده بود را کنفدراسیون فوتبال آسیا اجرا و دو نماینده بزرگ و پر طرفدار فوتبال ایران را حذف کرد.
کاری که امسال هم انجام شد و استقلال چوب آن را خورده است. البته بعضی از مسئولان ورزش همچنان عقیده دارند که استقلال حذف نشده و پرسپولیس هم قطعاً در لیگ قهرمانان آسیا شرکت می کند اما در این مورد سوال اینجاست که چه ضمانت اجرایی برای رعایت قوانین جدید در فصل نقل و انتقالات وجود دارد؟
به طور مثال در بندی از قوانین جدید آمده که آپشن قرارداد بازیکنان نباید بیشتر از ۲۰درصد کل قرارداد باشد اما همه می دانند که بسیاری از باشگاه ها این قانون را به راحتی دور میزنند و برای این کار راه های بسیار مختلفی هم وجود دارد.
در یک مورد دیگر آمده که پاداش غیر مندرج در قرارداد ممنوع است. این هم جزو مواردی است که معمولاً در فوتبال ایران رعایت نمیشود و حتی عکس آن را هم شاهدیم.
یعنی گاهی باشگاه ها قول پاداش به مربیان و بازیکنان خود میدهند اما آن پاداش را پرداخت نمیکنند.
یکی از عجیب ترین موارد هم تعیین سقف بودجه برای باشگاه هاست که با توجه به دولتی بودن اکثر باشگاهها هیچ ضمانت اجرایی ندارد و اساساً تخصصی هم نیست. یعنی نه تنها باشگاه ها چنین مواردی را رعایت نمیکنند بلکه در فوتبال حرفه ای نمی توان برای باشگاه ها سقف بودجه تعیین کرد. ضمن اینکه حداقل سه باشگاه خصوصی هم در لیگ برتر داریم که مدل اداره آنها کاملاً با سایر باشگاه ها متفاوت است.
در مجموع خیلی بعید به نظر می رسد باشگاههای لیگ برتری با وجود امضایی که صورت گرفته، تغییراتی که در قوانین فصل نقل و انتقالات ایجاد شده را رعایت کنند. راه های بسیار زیادی وجود دارد که آنها به سمت و سوی منافع خودشان بروند و البته ایجنت های نقل و انتقالاتی هم زرنگ تر از آن هستند که پایبند به این قوانین باشند و یا به خاطر ایجاد چنین قوانینی که ضمانت اجرایی ندارد، مسیر و مدل کاری خود را تغییر دهند.
باید نشست و نظاره کرد که آیا این قوانین مانند بسیاری از قوانین دیگر، مانند ۱۰ فرمان، فدراسیون فوتبال که با بی توجهی باشگاه ها همراه شد، راه به جایی خواهد برد.
