به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ خانم آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات به نمایندگی از طرف این جبهه نامه ای را برای دبیر شورایعالی امنیت ملی ارسال کرده و نوشته است: از شما به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور درخواست دارم موضوع خاتمه دادن به این حصر را در دستور آن شورا قرار دهید تا بلکه به این روند پرنقار که چون زخمی در دل جامعه رنجور ایران باقی‌مانده است، خاتمه داده شود.
به گزارش جماران، منصوری علت تقاضای پایان دادن به حصر محصوران را انتشار اخبار نگران کننده از وضعیت سلامتی آنها بیان کرده است!
در ابتدای این نامه می خوانیم: مدتی است اخبار نگران‌کننده‌ای از وضعیت سلامتی جناب آقای مهندس میرحسین موسوی و سرکار خانم دکتر زهرا رهنورد در رسانه‌ها منتشر می‌شود. تشدید محدودیت‌ها در ماه‌های اخیر، و به‌خصوص اظهار نگرانی برخی از اعضای خانواده‌ی ایشان در تماس‌های اخیر اینجانب با آنان بر حجم این نگرانی‌ها افزوده است. با توجه به حساسیت افکار عمومی نسبت به وضعیت، بخصوص سلامتی این عزیزانِ در حصر، اقتضای مسئولیت‌پذیری آن است که در اولین فرصت یک تیم پزشکی مجرب و مورد وثوقِ جامعه سلامتی آنان را بررسی کرده، گزارشی دقیق و شفاف از وضعیت سلامت آنان به افکار عمومی ارائه دهند."
آذر منصوری همچنین در این نامه اظهار کرده است: در حصر نگاه داشتن جناب آقای میرحسین موسوی، سرکار خانم زهرا رهنورد و جناب آقای مهدی کروبی به مدت سیزده سال و محروم کردن آنان از حقوق اولیه‌ی شهروندی بدون برگزاری حتی یک جلسه‌ی دادگاه، در تعارض با اصول قانون اساسی قرار دارد و نقض عدالت قضایی است.
*به گواه تمام اسناد، شواهد، تصاویر، بیانیه های محصورین و گفته های نزدیکان آنها؛ حصر این دو نفر صرفا یک مسئله امنیتی است و محصورین در سایر جنبه های زندگی خود با هیچ حصری مواجه نیستند.
مردم ایران در تمام طول سال های پسا فتنه تاکنون تصاویری از حضور خانم رهنورد در بانک برای پیگیری امور مالی خود، دیدارها گعده‌های دوستانه مهدی کروبی، حضور میرحسین موسوی در بیمارستان برای دریافت امکانات درمانی و غیره را شاهد بوده اند.
همچنین است که اگر نظر نظام اسلامی بر حصر در همه جنبه ها بود؛ طبعا بایستی محصورین به زندان منتقل می شدند.
نتیجه دیگری که از این گزاره ها حاصل می شود، اینست که ادعای تشکیک در روند درمانی اینان نیز یک ادعای بی پایه است و محصورین همچون تمام دیگر شهروندان به تمام امکانات درمانی دسترسی دارند و اساسا دلیلی هم برای منع یا مخفی بودن این دسترسی های آنها وجود ندارد. چون خطر آنها صرفا در زمینه سیاسی و امنیتی است نه جنبه های دیگر. و بخشی از این محدودیت‌ها نیز به جهت در امان ماندن آنها از تهدیدات مختلف است.
طنز ماجرا نیز اینجاست که خانم منصوری آشکارترین وظیفه خود که درخواست توبه از فتنه گران محصور است را رها کرده و حتی در نامه ای که ظاهر دلسوزانه دارد نیز به نفع محصورین کاری نکرده است!
این مسئله نشان می دهد که برخی اصلاح طلبان ستادی و بانیان آشوب صرفا تا جایی با محصوران همراه هستند که این چند نفر در جهت مطامع فتنه به درد بخورند و در غیر اینصورت وجود آنها هیچ اهمیتی نخواهد داشت و بلکه مضر خواهد بود. و باز مشخص می شود که دلسوز واقعی اینان نظام اسلامی است که آنها را در حصر کرده و مطالبه توبه دارد نه دوستان مدعی آنها در اردوگاه چپ!
منبع: مشرق
