به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، بهروز عطایی در جریان رقابت‌های انتخابی المپیک از هدایت تیم ملی والیبال کناره‌گیری کرد تا در سه مسابقه از این تورنمنت علیرضا طلوع‌کیان هدایت ملی‌پوشان را برعهده داشته باشد.
پس از پایان رقابت‌های انتخابی المپیک که با ناکامی مطلق والیبال ایران همراه بود، محمدرضا داورزنی از مردم عذرخواهی کرده و گفت که تیم ملی با یک مربی خارجی درجه یک به مسابقات پیش‌رو خواهد رفت تا بازهم شانس خود را برای رسیدن به المپیک 2024 پاریس آزمایش کند. در این بین نام گزینه‌های مختلفی هم مطرح شد که البته هنوز هیچکدام از آنها قطعی و نهایی نشده است.
گفته می‌شود محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال که هنوز حضور خودش در دوره آینده ریاست فدراسیون والیبال در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، در روزهای اخیر با چند گزینه سرشناس مذاکره کرده است که از جمله آنها می‌توان به بلنجینی، آلکنو، دال‌زاتو، آناستازی، مندز، لورنزتی و وبر اشاره کرد. پیش از این هم نام‌هایی همچون آنتیگا و تیلیه و ... هم مطرح می‌شد که گویا مذاکرات با این نفرات یا منتفی یا به بن‌بست رسیده است.
در بین نام‌هایی که به تازگی از گوشه‌وکنار به گوش رسیده نام گزینه‌ای همچون آناستازی بازهم دیده می‌شود؛ سرمربی سرشناس و مطرحی که تقریباً هر زمانی والیبال ایران به دنبال سرمربی بوده او یکی از نامزدهای اصلی به شمار می‌رفت. همچنین نام رنان دال‌زاتو، سرمربی مستعفی تیم ملی والیبال برزیل هم دیده می‌شود. همان سرمربی که با وجود فشارهای زیاد توانست برزیل را به المپیک پاریس برساند و سپس از سمت خود کناره‌گیری کند.
آلکنو هم که اخیراً در مصاحبه‌ای عنوان کرده بود دو سال است که از مربیگری دور بوده و حتی سوت هم به دست نگرفته و هیچ مسابقه‌ای را هم تماشا نکرده، گویا نظرش تغییر کرده و برای حضور روی نیمکت ایران ابراز تمایل کرده است. گفته می‌شود او همچنان اعتقاد دارد که درصورت حضور در ایران بازهم توتولو در کنارش باشد.
به نظر می‌رسد با تمام این تفاسیر بلنجینی، دال‌زاتو و وبر نسبت به سایر گزینه‌ها شانس بیشتری داشته باشند؛ هرچند تا زمانی که قرارداد نهایی بین طرفین امضا نشود نمی‌توان از انتخاب هیچ گزینه‌ای به صورت قطعی صحبت کرد، چراکه به هرحال امکان دارد در مسیر مذاکرات بنا به هر دلیلی یکی از طرفین شرایط را نپذیرد. حالا باید منتظر ماند و دید که در نهایت فدراسیون والیبال با کدام گزینه به توافق می‌رسد و شرایط همکاری طرفین با هم چگونه خواهد بود، چراکه حالا همه به خوبی می‌دانند که والیبال ایران زمان زیادی برای بازگشت به جایگاه واقعی خود و در نهایت صعود به المپیک ندارد. در نتیجه گزینه‌ای باید به عنوان سرمربی انتخاب شود که بتواند از حالا تمام زمانش را صرف ملی‌پوشان و والیبال ایران کند.
