به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بر اساس قوانین طلاق، این مسئله تنها به عهده شوهر نیست؛ یعنی شوهر نمی تواند به تنهایی و در هر زمانی که خواسته طلاق بگیرد. برای طلاق لازم است که او شرایط و ضوابط مربوطه را رعایت کند. همچنین در برخی مواقع، زن نیز می تواند درخواست طلاق کند؛ به شرطی که شرایط مربوطه فراهم باشد.
چگونه درخواست طلاق از طرف زن مطرح می شود؟
بر طبق ماده ۱۱۲۹ قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، زن در صورت توانایی اثبات امتناع مرد از پرداخت نفقه یا ناتوانی او در پرداخت آن، می تواند در دادگاه طلاق درخواست نماید. در صورت حکم صادر شده از دادگاه که ملزم به طلاق مرد باشد، در صورت عدم اجرای شواهد از سوی مرد، دادگاه یا نماینده او می تواند به اجرای صیغه طلاق و امضای سند طلاق بپردازد.
از جمله حقوق زوجه بر اساس ماده ۱۳۰ قانون، این است که اگر ادامه زندگی با شوهر برای او با مشقت و سختی همراه باشد، می تواند در دادگاه خانواده درخواست طلاق کند. همچنین حوادثی نظیر ضرب و شتم، ابتلا مرد به بیماری روانی صعب العلاج، اعتیاد به مواد مخدر و الکل، ترک خانواده به مدت معین، و اثبات یکی از شروط ۱۲ گانه عقد می تواند دلیلی برای طلاق یکجانبه از طرف زن باشد.
شرایط درخواست طلاق از طرف زن
توجه به این نکته حائز اهمیت است که موارد مطرح شده در زیر ممکن است با تغییرات در قوانین یا تفسیرهای قضایی تغییر کنند.
- عدم پرداخت نفقه و سایر حقوق به مدت ۶ ماه و اثبات آن.
- رفتار بد و یا سو معاشرت مرد به حدی که امکان ادامه زندگی برای زن غیر قابل تحمل شود.
- ابتلا مرد به بیماری های صعب العلاج به حدی که ادامه زندگی برای زن خطرناک باشد.
- جنون مرد در مواردی که فسخ نکاح شرعی جایز نباشد.
- فعالیت مرد در شغلی که به آبرو ی زن آسیب وارد شود و همچنین تایید دادگاه از این موضوع.
- محکومیت مرد به مجازات ۵ سال حبس یا بیشتر یا جزای نقدی که در صورت عدم پرداخت آن سبب حبس به مدت ۵ سال شود و حکم آن در حال اجرا باشد.
- اعتیاد زوج به حدی که به زندگی مشترک لطمه وارد شود و ادامه زندگی برای زوجه سخت شود.
- ترک زندگی توسط زوجه به مدت ۶ ماه متوالی بدون داشتن دلیل موجه.
- عقیم بودن یا دیگر عوارض جسمی مرد که سبب شود بعد از گذشت مدت ۵ سال از ازدواج، آن ها بچه دار نشوند.
- ازدواج مجدد مرد بدون اطلاع و اجازه زن یا اینکه مرد ۲ زن داشته باشد اما به تشخیص دادگاه قادر به اجرای عدالت بین آن ۲ نباشد.
- محکومیت مرد در اثر انجام سرقت و هرگونه مجازات حدی یا تعزیری مثل مجازات زندان در اثر درگیری و نزاع خیابانی که سبب رفتن آبروی زن شود.
- مفقودالاثر شدن مرد که بعد از ۶ ماه مراجعه زن به دادگاه هنوز پیدا نشده باشد.
تکلیف مهریه در درخواست طلاق
در حالتی که زن درخواست طلاق دهد و دادگاه بر اساس دلایل ارائه شده این درخواست را قبول کند، ممکن است مرد به پرداخت مهریه ملزم شود. اما این وابستگی به اطلاعات و شرایط مختلفی بستگی دارد و ممکن است در هر پرونده متفاوت باشد. علاوه بر مهریه، توافقات میان زوجین در مواردی مانند حضانت فرزندان، نفقه، و اجرت المثل نیز در تعیین نتیجه نقش دارند و ممکن است بر اساس توافقات میان زوجین تغییر کنند.
نفقه و درخواست طلاق
اجرت المثل به مزد کارهایی اشاره دارد که زن در منزل مشترک انجام می دهد و این کارها به عنوان وظایف زن در محیط خانگی در نظر گرفته می شوند. در مورد طلاق از طرف زن، اگر دادگاه تصمیم به اجرای این حکم کند و زوجه دلایل موجهی برای انجام این کارها ارائه کند، اجرت المثل ممکن است به او تعلق بگیرد.
از طرفی، اگر زوجه به تسلیم حق طلاق بپردازد و اجرت المثل خود را به زن ببخشد، این حق ممکن است ساقط شود و نیازی به پرداخت اجرت المثل توسط زوجه نباشد. همچنین، اگر زن در حالت عده باشد، نفقه باید توسط شوهر به او پرداخت شود، مگر اینکه توافق دیگری بین زوجین صورت گرفته باشد. اما اگر زوجه باکره باشد، نفقه بعد از طلاق به او تعلق نمی گیرد.
حقوق زن در طلاق
زوجه مستحق نفقه استفاده از شوهر خود است و اگر از تمکین کردن از این حق خودداری کند بدون دلیل موجه، شوهر دیگر ملزم به پرداخت مهریه نخواهد بود. همچنین، زن تا زمانی که مهریه خود را به صورت کامل دریافت نکرده باشد، می تواند از شوهر خود تمکین کند.
در مورد حضانت فرزندان، مطابق قانون، حضانت فرزندان تا سن ۷ سالگی با مادر است و پس از ازدواج مجدد مادر این حق لغو می شود. اما اگر پدر بچه ها فوت کند، حق حضانت با مادر باقی می ماند. همچنین، در مورد نفقه فرزندان، مطابق ماده ۱۳۰۴ قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، نفقه فرزندان شامل پوشاک، خوراک، مسکن، درمان و دیگر اقتضایات زندگی آنها می شود و پدر ملزم به پرداخت این نفقه است. در صورتی که پدر از پرداخت نفقه با وجود استطاعت مالی خودداری کند، طبق قوانین، با وی برخورد خواهد شد.
بخشی از مقاله از سایت ariadadyar.com کپی برداری شده است.