به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از مهدی جهانتیغی*///
یک: آنچه مسلم است و در سوابق اظهارات سی ساله رهبر انقلاب درباره موضوع انتخابات نیز کاملاً قابل روندنگاری است؛ انتخابات مرحله‌ای است که اوّل از همه باید از دل آن افزایش قدرت ملی، تجلی مردم‌سالاری، مشروعیت و مقبولیت جمهوری اسلامی و ایضاً ناامیدی و بهم خوردن طراحی‌های آینده دشمن برای ایران، دربیاید.
دو: انتخابات مجلس پیش رو پس از یک دوره طراحی‌های ضدامنیتی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خطرناک دشمن در 20 ماه گذشته برگزار می‌شود، آنچه از این دور از انتخابات متوجه می‌شویم این است که باطل‌السحر و متوقف کردن همه این طراحی‌ها مشارکت قوی است. بنابراین بر هیچ دلسوز و فعال سیاسی و انقلابی نباید پنهان و پوشیده باشد که اگر روح تمام فعالیت‌های آن اعم از کاندیدا شدن، لیست بستن، معرفی یک لیست مشخص و تشویق مردم به رای دادن به آن تا رای دادن معمولی و فردی، دلیل اوّلیه آن اگر افزایش مشارکت نباشد، حتماً این دوره از درجه عبادت و ثواب کار خود کاسته است.
سه: این روزها تعدد لیست‌ها در جبهه انقلاب گرچه اتفاق افتاده و اختلاف سلیقه تا حدودی طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است و بنایی هم برای به زور وادار کردن همه به تبعیت از یک لیست واحد نیست، ولی برخی نقدها، بداخلاقی‌ها، اتهامات و اقدامات شائبه‌دار و حتی مشکوک به غیرشرعی بودن و مهم‌تر اینکه نوع این نقدها نفی کامل و سیاه‌نمایی برخی مومنین با سلیقه متفاوت می‌شود، حتماً کاری خطا و اشتباهی جبران‌ناپذیر خواهد بود. ضمن اینکه برخی از این روندها، نگرانی‌های برای آینده تولید می‌کند که وحدت جبهه انقلابی را که در چند سال گذشته روند قابل قبولی را طی کرده بود، دچار خدشه کند.
چهار: خوبست رفقای انقلابی کمی آهسته‌تر گام‌های سیاسی و رقابت کردن‌های از کنترل خارج شده را بردارند و بر برخی لجام‌گسخیتگی‌های اطرافیانشان مهار ببندند. همه ما مدعی هستیم که می‌خواهیم مردم بر کرسی مجلس بنشینند و ادعا داریم که می‌خواهیم کمک بکنیم که مردم مشارکت بیش‌تر و انتخاب اصلح داشته باشند، غافل هستیم که آنقدر درگیر محاسبات اندرونی و رقابت خواص‌گونه خود شده‌ایم که در کف میدان اکثریت مردم سوال‌شان از امثال ماها این است که به کدام لیست رای بدهیم؟! درست و یا غلط تاکنون رفتار سیاسی کرده باشیم، این سوال و سردرگمی مردم انقلابی، نشان می‌دهد که خروجی سیاست‌ورزی ما ولو اینکه صحیح بوده باشد، درست نبوده! صحیح بوده یعنی اینکه شاید به حق به افرادی از یک لیست نقد داشته باشیم ولی وقتی مسیر نقد کردن ما به سردرگمی و ناامیدی بیش‌تر مردم منتهی شود، چه فایده‌ای دارد؟! بدتر آنکه خروجی سیاست‌ورزی ما و یا حتی خروجی صندوق رای اگر به تضعیف و اختلاف در جبهه انقلاب منتهی شود، چه ثوابی خواهد داشت؟ دیر نخواهد بود اگر خودمان را جمع و جور نکنیم، آنوقت آیندگان، سیاست‌ورزی ما را نکوهش کنند و بگویند چه بدموقع، چه اشتباه و بی‌جا رگ انقلابی‌گری‌شان باد کرد!
*فعال رسانه
