به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بعد از افول نرخ بیکاری در دوره کرونا که ناشی از سقوط نرخ مشارکت اقتصادی و خروج جمعیت فعال از بازار کار بود، اقتصاد ایران با کم‌رنگ شدن اپیدمی کرونا با هجوم دوباره متقاضیان به بازار کار و رشد نرخ بیکاری مواجه شد؛ اما تدابیر اندیشیده شده برای اشتغال‌زایی و تقویت بنگاه‌های اقتصادی باعث شد با وجود افزایش نرخ مشارکت اقتصادی، روند نزولی نرخ بیکاری حفظ شود و این شاخص به ارقام کم‌سابقه‌ای برسد.
براساس آخرین اطلاعات منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران، نرخ مشارکت اقتصادی در پایان سال ۱۴۰۲ به ۴۱.۳ درصد رسیده که ۰.۴ درصد بیشتر از آغاز به‌کار دولت سیزدهم در سال ۱۴۰۰ است.
طبق این گزارش با رشد نرخ مشارکت، جمعیت فعال اقتصادی ایران از ۲۵ میلیون‌و ۸۲۲ هزار نفر در سال ۱۴۰۰ به ۲۶ میلیون‌و ۶۳۸ هزارنفر در پایان ۱۴۰۲ رسیده که بیانگر افزایش ۸۱۲ هزار نفری است؛ درحالی‌که همزمان نرخ بیکاری کشور نیز در این بازه زمانی ۱.۱ واحد درصد افت کرده و تعداد بیکاران کشور حدود ۲۲۷ هزار نفر کمتر شده است. معنای این آمارها، اضافه شدن بیش از یک‌میلیون خالص اشتغال به اقتصاد ایران است.
