به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ اولین موضوعی که باید به آن توجه کرد «وحدت راهبردی» مجموعه کل نظام جمهوری اسلامی است. رهبر انقلاب در دیدار اخیر نمایندگان مجلس فرمودند: «در مسائل مهمّی که البتّه تشخیصش با شما است، یک جاهایی هست که بایستی دولت و مجلس و مسئولین گوناگون، یک حرف بزنند تا آن کسانی که در دنیا گوش‌تیز کرده‌اند که نشانه‌های اختلاف و دوگانگی را پیدا کنند، مأیوس بشوند؛ یک‌صدا باید شنیده بشود».
گفتمان «یک‌صدایی» در موضوعات مهم کشور را باید درست فهمید. این گفتمان نه مانع نقد است و نه به معنای انفعال در برابر تصمیمات غلط دولت. عملیاتی‌کردن گفتمان « یک‌صدایی» از رهگذر زیر میسر است:
هر اقدام سیاسی دو گام اساسی دارد: ابتدا زمانی که یک طرح در حال بررسی و طی مسیر قانونی برای تصویب است و سپس زمانی که یک مصوبه قانونی در مسیر اجرا قرار می‌گیرد. برهه بررسی و تصویب دقیقاً زمان نقد و بیان نظرات و دیدگاه‌ها است. بعد از تصویب یک طرح اگر نظر ما خلاف آن مصوبه باشد، بالا نگه‌داشتن علم مخالفت در «میدان اجرا» یعنی مانع‌تراشی حین اجرا آسیبش به‌مراتب بیشتر از اجرای یک مصوبه قانونی است. البته نقد را باید ادامه داد اما در عمل باید به قانون تمکین کرد. هم‌زمان دقت کنیم چارچوب این نقد باید درست تنظیم شود. بسیاری از اوقات همین تنظیم‌گری در نحوه بیان نقد می‌تواند نصف مسیر را در تحقق هدف طی کند. نقدی که هم اخلاقی باشد، هم منصفانه، هم به‌دور از تنش‌زایی در فضای سیاسی، هم دلسوزانه و از سر محبت واقعی امکان اثرگذاری آن را به‌مراتب بالا خواهد برد.
نکته دیگری که رهبر انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس متذکر شدند این بود که «اگر ما توانستیم جوری رفتار کنیم که رئیس‌جمهور موفّق بشود، این موفّقیّت همهٔ ما است؛ اگر او در ادارهٔ کشور، در پیشبرد اقتصاد کشور، در مسائل بین‌المللی کشور، در مسائل فرهنگی کشور به موفّقیّت دست پیدا کند، همهٔ ما به موفّقیّت دست [پیدا] کرده‌ایم؛ پیروزی او پیروزی همهٔ ما است؛ این را باید واقعاً از بن دندان باور کنیم.»
این رویکرد در قبال دولت بعدی یعنی جبهه انقلاب همان تلاشی که برای موفقیت دولت آقای رئیسی کرد باید برای موفقیت آقای پزشکیان هم انجام دهد. بخشی از این تلاش به همین رویکرد نقادانه بر می‌گردد. باز هم باید توجه کرد نقدی که انجام می‌شود چه رنگ و بویی دارد. اگر این نقد به نحوی باشد که مخاطب احساس تسویه‌حساب سیاسی یا حس تخریب بکند دیگر هیچ اثری نخواهد داشت.
اکنون پیشروی جبهه انقلاب یک فرصت تاریخی است که می‌تواند از آن برای بازسازی و روش‌مند کردن کنش‌های سیاسی خود بهره بگیرد. این فرصت را باید مغتنم شمرد و امر سیاست را به معنای عملی پیش برد.
از سوی دیگر این فرصت برای دولت آینده نیز مهم است. جبهه انقلاب سرمایه مهم این انقلاب است که همیشه پای‌کار و سینه سپر کرده نظام جمهوری اسلامی است. دولت آینده باید مراقبت کند تا این جریان را از اقدامات خود مأیوس نکند.
دولت اگر فرصت همراهی جبهه انقلاب را با خود مغتنم بداند و به رسمیت بشناسد می‌تواند گام‌های مؤثرتری را در مسیر خدمت‌رسانی بردارد.
