به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، به رغم مصائب و مشکلات جنگ در نوار غزه، زنان فلسطینی در سایه شهادت یا اسارت همسرانشان در ایام جنگ با عزمی خلل ناپذیر به اداره امور زندگی و مدیریت خانواده می پردازند.
«ام ابراهیم»، مادر سه کودک است که یکی از دخترانش از نارسایی قلبی رنج می برد. او با ساخت یک تنور و پخت نان در غیاب همسرش، اداره امور خانواده را زیر حملات و بمباران جنگنده های رژیم صهیونیستی برعهده دارد.
این مادر فلسطینی به خبرنگار نوار غزه می گوید: برای به دست آوردن هر چیزی مشکل داریم از یک لقمه غذا گرفته تا آب و خورد و خوراک؛ دوست داریم خواسته‌های بچه‌ها را تأمین کنیم، اما پدری وجود ندارد؛ فقط خودت هستی، خودت هم پدر هستی هم مادر.
وی در ادامه با تشریح نحوه تامین معیشت خود و کودکانش می افزاید: فعلا از طریق این «تنور» پخت و پز می‌کنم تا نیازهای بچه‌هایم را برآورده کنم و کاری کنم احساس کمبود نداشته باشند، درست است که بچه ها گاهی خواسته هایی دارند که تامین آن برای ما سخت و دشوار است اما زن فلسطینی، زنی صبور است که با هر شرایطی مبارزه می‌کند.
در چادری دیگر «ام عبدالباری»، مادر فلسطینی که در غم شهادت دو فرزندش در خلال جنگ سوگوار است، همزمان با تامین نیازهای دو دختر خردسالش به درمان همسر و دختر مجروحش اهتمام دارد. تامین آب، خوراک و لباس مهم ترین دغدغه این زن آواره فلسطینی است.
وی در تشریح وضعیت زندگی اش پیش از آغاز جنگ در غزه می گوید: قبلا همسرم ماشین داشت و کار می‌کرد و به هیچ چیز کمبودی نداشتیم همه چیز در اختیار داشتیم، اما اکنون حتی در تأمین خورد و خوراک با مشکل مواجهیم؛ دخترانم ساعت‌ها منتظر می‌مانند تا برای آنها غذا و لباس بیاورم، البته غذایی هم وجود ندارد، لباس‌ها را مردم به ما می‌دهند، لباس‌ها پاره هستند من آنها را دوباره می دوزم و استفاده می کنم.
ام‌عبدالباری که در زمان بمباران خانه پدری اش مرگ را به چشم دیده است این روزها به دور از خانواده خود در چادری در دیرالبلح روز را به شب می رساند. او در تشریح جزئیات ترک منزل پدریش می گوید: مدتی نزد خانواده‌ام ماندم، اما تاب نیاوردم، شدت انفجارهایی که در نزدیکی بیمارستان قدس رخ می‌داد باعث شد تا یک روز دخترانم را بردارم و از جاده صلاح الدین خود را به اینجا برسانم، در آنجا من ترس و وحشت مرگ را به چشم دیدم، مثل این بود که از پل صراط عبور می‌کردم، مرگ را به چشم دیدیم تا به اینجا رسیدیم، وقتی به دیرالبلح رسیدم، از ترس بی‌هوش شدم
وی در ادامه با توصیف سختی های جنگ برای دخترانش می گوید: امیدوارم جنگ تمام شود، حتی من به عنوان یک مادر از جنگ می‌ترسم، انتظار دارید، فرزندانم ترس نداشته باشند! اما صبوری می‌کنیم و تا لحظه‌ای که رهبران مقاومت از ما بخواهند ایستادگی می‌کنیم.
«سماح علیان»، شیرزن فلسطینی دیگری است که در غیاب همسرش که در شمال غزه گرفتار شده، به تنهایی بار خانواده را به دوش می کشد. او از دشواری های ایفای همزمان نقش پدر و مادر برای فرزندانش سخن می گوید و از لحظاتی که مجبور است کودکان خود را به دلیل ترس از بمباران های جنگنده های اسرائیلی در آغوش بکشد، به تلخی یاد می کند.
قصه رنج های زنان فلسطینی به رغم تفاوت در جزئیات، یک وجه مشترک دارد و آن ایستادگی و مقاومت این شیرزنان و تربیت فرهنگ مقاومت در میان کودکانی است که در آینده ای نزدیک در مسیر مقاومت و تحقق آرمان آزادی فلسطین گام برخواهند داشت.
اگر اسرائیلی ها بیایند، شاید من کشته شوم، اما بقیه هستند، خدا با من است"
این حرف را حنظله، کودک ۸ ساله فلسطینی اهل غزه، آبان ماه گذشته در بحبوحه حملات ارتش رژیم صهیونیستی، خطاب به سوال یک خبرنگار گفت.
حرفی که شاید خیلی‌ها از کنارش ساده و راحت بگذرند و آن را ناشی از هیجانات جنگ بدانند، اما اهلش می‌دانند این تفکر ریشه‌اش در مادرانه‌هایی است که جنگ غزه آن را پر رنگتر کرده است.
زنانی که قصه زندگی‌شان این روزها پر غصه است و لحظه هایی که از آنها تصویر میشود بار سنگین دفاع از خانواده را به رخ می‌کشد.
داستان زنان غزه اما فقط به رتق و فتق امور بچه‌ها و محافظت از خانواده بر نمی‌گردد، سال‌هاست حد و حدود نگهبانی هایشان به مسجد الاقصی هم رسیده که آنها را به "مرابطین" مشهور کرده است.
نام مرابطین (مرابطون، مرابطان) برگرفته شده از دولتی است که از نیمه قرن پنجم به بعد در شمال آفریقا شکل گرفت. اصالتا مردمانی بودند که از یمن به دستور خلیفه چهارم به شام کوچ کردند و بعد به شمال آفریقا رفتند.
معنی لغوی مرابطین به قراولانی اطلاق می‌شد که اسبان خود را در مرزهای سرزمینی نگاه می‌داشتند و در مقابل هجوم دشمن در دفاع پیشگام بودند. یعنی آنهایی که وظیفه نگهداری و محافظت دارند، شبیه آن چیزی که مرز نشینان خودمان انجام می‌دهند.
تفکر مبارزاتی و حفاظت از فلسطین و خصوصا مسجد الاقصی آنقدر در بین مادران این سرزمین ریشه دوانده که امروزه جماعت نسوان با جلیقه‌های زرد بیشترین وظیفه را در حفاظت از این مسجد شریفه بر عهده دارند.
به زمان ۱۹۲۹ که می‌رسیم، همان سال‌هایی که مسجد الاقصی، اولین قائله خود را تجربه کرد و دیوار بُراق توسط یهودیان صهیونیست با پشتیبانی بریتانیا تصرف شد.
اواخر مارس آن سال یهودیان، بصراحت از حقوق جعلی خود در حرم قدسی و دیوار بُراق و وجوب بازسازی معبد هیکل سلیمان به جای مسجدالاقصی' دم زدند.
خاخام رومانی طی نامه‌ای به مفتی مسلمانان اعلام کرد، باید مسجدالاقصی' را به یهودیان واگذار کند تا آنها بتوانند مراسم دینیشان را برگزار کنند!
از سوی دیگر، یهودیان در خفا آماده می‌شدند تا به تجاوزی مسلحانه علیه اعراب دست بزنند و بُراق شریف را بزور تصرف کنند.
این حساسیت سنجی از جامعه مسلمان، زمینه حضور زنان را پر رنگتر کرد. اولین اتحادیه زنان فلسطینی در سال ۱۹۲۱ به رهبری "زلیخا الشهابی" به همراه زنان فلسطینی تاسیس شد.
این اتحادیه سازماندهی کمیته‌ها و متحد کردن زنان در توسعه مبارزات اجتماعی و سیاسی زنان تلاش کرد؛ تا اینکه اولین کنفرانس این اتحادیه با حضور سیصد زن فلسطینی از مناطق مختلف در مخالفت با بریتانیا برای جلوگیری از مهاجرت صهیونیست‌ها به فلسطین و مقابله با ظلمشان علیه شهروندان فلسطینی برگزار شد.
بعد از آنکه کشور فلسطین در سال ۱۹۴۸ طی جنگ توسط یهودیان مهاجر اروپا به فلسطین که راهکار کنگره جهانی صهیونیست بود، اشغال شد؛ هفتصد هزار فلسطینی و تشکیل دولت جعلی اسرائیل در فلسطین ناچار به یک کوچ اجباری شدند.
از آن پس بود که گروه‌های مقاومت برای مقابله با رژیم صهیونیستی تشکیل شدند. هر چند با روی کار آمدن جنبش آزادی بخش فلسطین (صاف) اتحادیه زنان منحل شد اما با تشکیل جنبش حماس توسط شهید شیخ احمد یاسین در سال ۱۹۸۷ م حضور زنان فلسطینی در جبهه مقاومت بُعد دیگرش را نشان داد.
زنان مقاومت، گاهی اوقات در عملیات‌های استشهادی شرکت می‌کردند و گاها در مسجد الاقصی نقش محافظین مسجد را داشتند، حضور این زنان در کنار مردان وسط میدان مبارزه برای صهیونیست ها هم کمی عجیب به نظر می‌رسد.
در میان صحبت‌های زنان اسیر آزاد شده که در دست حماس بودند، آنها از حضور برخی زنان در تونل‌های غزه گفتند و یا پرستاران زنی که در طول اسارات آنها در کنارشان بوده‌اند.
برخی تصاویر منتشر شده هم از زنان رزمنده مقاومت با شکل و شمایل نظامی در تبادل اسراء هم از حضور و نقش موثر آنها در روند عملیات‌های جبهه مقاومت حکایت دارد.
شهیده جمیله الشنطی، یکی از این زنان است، پا به سن گذاشته‌ای ۶۶ ساله، که عنوان اولین و تنها زن عضو دفتر سیاسی جنبش حماس را با خود یدک می‌کشید.
او حتی در تأسیس جنبش مقاومت اسلامی حماس به عنوان یکی از اولین نسل بنیانگذاران جنبش در سال ۱۹۸۷ شرکت کرد و مدتی هم عضو شورای قانونگذاری فلسطین بود.
نامش در کنار نام خیلی از مردان این جبهه به دلیل وابستگی به جنبش حماس در لیست ترورهای اسرائیل قرار گرفت. شهیده جمیله الشنطی پس از مدت‌ها فعالیت میدانی از پادشاهی عربستان سعودی بازگشت و در زمینه تدریس و آموزش، خود را وقف مبارزه سیاسی در نوار غزه کرد.
تا در نهایت اول آبان سال گذشته، بر اثر حمله هوایی هواپیماهای رژیم صهیونیستی به منزلش در غزه به شهادت رسید.
اگر امروز فرمانده جوان گروه بیشه شیران شهید ابراهیم نابلسی اسطوره است یا اگر شهید ناصر ابو حمید همراه چهار برادرش اسطوره شدند، دلیلش را باید در روحیه مادرانشان جستجو کرد. مثلا رژیم اشغالگر قدس چهار مرتبه بخاطر برادران ابوحمید، خانه اش را تخریب کردند اما او هربار رجز می خواهند و همچنان ایستاده.
جنس زنانگی و مادرانه‌های فلسطینی‌ها این روزها رنگ و لعابش با همه جای دنیا فرق می‌کند، زنان در غزه کنار مردان به شیوه خود می جنگند، مردان زیر زمین و زنها روی زمین.
هر چند آنهایی هم جبهه زیر زمین را انتخاب کرده‌اند دست پرورده همین زنان هستند که سینه به سینه به نسل‌های مختلف راه و رسم مقاومت را آموختند.
اینها زنان و مادرانی هستند که مقاومت را می سازند که امروز حتی فرزندان کوچکشان برای رژیم اشغالگر رجزخوانی می‌کنند و از شهادت ترسی ندارند. زنانی که تاریخ فلسطین مملو از مبارزات و شجاعت های آنان است معروفند به سازندگان و کارخانه شهدای مقاومت این سرزمین.
از ابتدای عملیات طوفان الاقصی و تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه آمار شهدای زن تا امروز بالغ بر ۱۰ هزار نفر است. آماری که روز به روز به تعداد آن هم اضافه میشود.
باشگاه اسرای فلسطین هم در گزارشی از اسارت بیش از ۱۶ هزار زن فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی در حد فاصل سال‌های ۱۹۶۷ تا به امروز خبر داده است.
تاریخ مبارزاتی فلسطینی ها در خود فداکاری و استقامت زنان را در عرصه های مختلفی چون، اعتصاب در زندان های رژیم صهیونیستی، مبارزه نظامی با اشغالگری، مبارزه سیاسی و اجتماعی در نهفته دارد.
زنان غزه در شش ماه گذشته هر کدام عملکردشان پیامی را برای دوست و دشمن داشت، تا جایی که فرزندانشان به بمب‌های ساعتی تشبیه شدند و برای کشتنشان برنامه ریزی می‌کنند.
*پوشش رسانه‌ای عامل تمایز جنگ غزه
در ادامه، طاهره گودرزی کارشناس ارشد مطالعات فلسطین به وجه تمایز جنگ غزه اشاره کرد و گفت :نقطه متمایز کننده جنگ غزه پوشش رسانه ای بودند، چنان زیاد بود که جنگ اوکراین را به حاشیه راند و به کانون خبری تبدیل شد. یکی از دلایل میزان اهمیت اسراییل برای آمریکا است. زنان و کودکان همواره در طول جنگ به عنوان اقشار آسیب‌پذیر مطرح بوده و مواد قانونی زیادی به حقوق آنها پرداخته است.ماده ۴۶ کنوانسیون لاهه وکنفرانس بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر هم بر حقوق خانواده زنان و کودکان خیلی تاکید کرده است.
گودرزی تصریح کرد: به طور کلی می‌توان در دو محور بحث کرد. یکی بحث تفاوت رفتاری رژیم صهیونیستی با کودکان فلسطینی در برابر کودکان اسرائیلی است که قشر خیلی مطلومی هستند و باید صدای آنها را به سراسر جهان رساند کما اینکه بسیاری این صداها را نمی‌شنوند یا اینکه خود را به تجاهل می‌زنند. محور دوم تاثیر طوفان الاقصی بر زنان اسیر فلسطینی است.
گودرزی افزود: بحث کودکان و تفاوت و تمایزی که رژیم صهیونیستی بین کودکان خود و کودکان غزه قائل میشود از اهمیت زیادی برخوردار است. بیش از نیمی از قربانیان در غزه، زنان و کودکان هستند و سهم مبارزان کمتر است. این نکته را مدظر قرار دهید که نوار غزه جز متراکم‌ترین مناطق جهان است.
گودرزی تصریح کرد: بحث کشتار کودکان در حال حاضر اهمیت زیادی دارد کما اینکه در دوران محاصره غزه بارها و بارها و هر روز تن کودکان غزه لرزیده است زیرا خانواده تحت شدیدترین محدودیتها قرار داشته و دنیای کودکانه این کودکان از آنها گرفته شده است. با این حال در جنگ ، بارها دیگر کودکان در معرض کشتار قرار می‌گیرند هرچند موضوع کشتار بخشی از حقوق نقض شده کودکان است. البته طنزی هم رژیم صهیونیستی به کار گرفته که حماس عامل کشته شدن کودکان است زیرا اقدامات حماس موجب میشود که چنین اتفاقاتی رخ بدهد حال این سوال مطرح میشود که قبل از شکل‌گیری حماس، آیا رژیم صهیونیستی دست به کشتار کودکان نمیزد!
* حفاظت از کودکان و نماد استقامت
گودرزی در پاسخ به این سوال که زنان در برابر نقض حقوق کودکان چه کنشگری دارند، گفت: کودکان ثمره عمر مادران فلسطینی و در کنار زنان به عنوان اقشار آسیب پذیر جنگ شناخته شده است. در این میان زنان کنشگری رسانه‌ای داشته و مهمتر اینکه تلاش می‌کنند تا خانواده را سرپا نگهدارند. حتی اجازه نمی‌دهند که فرزندانشان در کوچه بازی کنند. گودرزی افزود:کنشگری دیگر نشان دادن صبر و استقامت در برابر دوربین است که شرایط جذب دیگران را فراهم کرده باشد بسیاری از افراد کنجکاو شده بودند که دلیل صبر این مادران را درک کنند و در نهایت جذب اسلام شدند. رژیم صهیونیستی بسیار روی اسیران نوجوان و کودک مانور می‌دهد البته امار دقیقی هم در مورد کودکان ارائه نکردند. بسیاری این تحلیل را ارائه می‌کنند که اسراییل عامل کشتار کودکان در مهدکودکها بودند اما این کشتار را به حماس نسبت می‌دهند.حتی سلاح هایی را در دستگاه ونیتلایتور کار گذاشتند و بعد تبلیغ کردند که ما به دلیل رفتار حماس این حق را داریم که بیمارستان را بمباران کنیم. اسراییل حاضر نشد برای یک زن کشته شده خودشان یک کمیته تحقیق و تفحص تشکیل بدهند . انسانیت در اسراییل به قهقرا رفته به ترتیبی که حاضرند تعداد زیادی کودک در بخش nicuکشته شوند.
گودرزی افزود: نکنه جالب استناد به نظرسنجی‌ها درباره سلامت روانی کودکان اسراییلی است به طوری که ۸۴ درصد کودکان اسراییلی اعلام کردن که دچار اضطراب و نگرانی و افسردگی هستند یا همان دسته‌بندی‌های کذایی بیمارستان‌های اسرائیلی از نظر رسیدگی‌های پس از عمل زایمان و بخش های ان آی سی یوی نوزادان و … اما در همین حال هیچ اشاره ای به اقدامات عملی و کشتاری که در غزه در جریان است،نمی‌کنند.
گودرزی تصریح کرد: رسانه‌ها کمتر به زنان توجه دارند، طبق امار رسمی هم اکنون حدود ۸۲ اسیر زن در زندان‌های اسرائیلی هستند اما اخیرا هاارتص از وجود بازداشتگاه‌های نظامی و مخفی خبر داده که تعداد زیادی زن و کودک هم در آنجا به سر می‌برند. شرایط نگهداری زنان در زندان دشوار بوده و به قول اسیران زن آزاد شده مثل گوانتانامو هست. انواع تهدیدها،گرسنگی دادن، شکنجه ، منع ملاقات با خانوادهها و … در مورد زنان به ویژه زنان باردار اعمال میشود. از سال ۱۹۴۸ تا پیش از طوفان الاقصی در سندهای مبادله امضا شده با رژیم صهیونیستی تعداد اسرای آزادشده زن فلسطینی ۸۱ نفر بوده اما طی قراردادهای مبادله طی همین طوفان الاقصی تا کنون ۷۱ زن فلسطینی آزاد شدند.
* تغییر نگرش جهان اسلام نسبت به زنان
احسان اعجازی مدیر دپارتمان فلسطین به نوع نگاه به زنان اشاره کرد و گفت : این سوال به صورت جدی مطرح است که آیا نگاه به زنان باید از منظر یک جنس باشد یا جنسیت. اگر از نگاه فیزیولوژیکی نگاه شود که زن و مرد هستند ، پس یک سری وظایف مختص زنان و یک سری وظایف مختص مردان است. نگاه دیگر این است که جنسیت ملاک قرار گرفته و تفاوت‌ها کم دیده و ناشی از تفاوت برساخته اجتماعی و فرهنگی دانست . در چنین شرایطی با تغییر نوع نگرش نسبت به زنان می‌توان وظایف جدیدی را برای زنان تعریف کرد. هدف من از بیان این موضوع این است که در بسیاری از مواقع این تلاش صورت گرفت که برساخته اجتماعی و فرهنگی در مورد زنان تغییر پیدا کند به همین دلیل وظایف جدیدی را برای زنان تعریف کردند که مستلزم حضور اجتماعی و خروج زنان از منزل داشت.
مدیر دپارتمان فلسطین افزود: در چنین نگاهی، زن نباید محصور در خانه باشد امواج فمنیستی منجر به این شد که زنان می‌توانند در ارتش عضویت پیدا کنند ،همچنانکه بسیاری از مدیران ارشد ارتش آمریکا زن هستند. پیشتر، یک نگاه کلیشه‌ای وجود داشت که زنان را مسئول تربیت بچه ها می‌دانست. اما جریان ورودی از غرب ، وارد جهان اسلام هم شد. پیشتر این نگاه وجود داشت که نوع نگاه سکولاریستی غرب به زنان محصول نگاه استعماری است . جهان اسلام وظیفه زنان را تربیت کودکان می دانست . اما این نوع نگاه هم به تدریج در جهان اسلام تغییرکرد.به ترتیبی که زنان وارد حوزه نظامی شدند .
* فشار مضاعف بر زنان غزه
اعجازی در ادامه افزود:زنان در همه جنگ های مدرن قربانیان اصلی جنگها به دلایل مختلف بودند زیرا از زنان به عنوان سلاح جنگی استفاده می‌شد. زنان با توجه به مسئولیتی که در خانه دارند، آسیب پذیر شده و امکان دارد که تحت تسلط نیروهای دشمن درآمده و مورد سواستفاده قرار بگیرد. پر رنگ بودن احساسات موجب میشود که زنان بیشتر آسیب بینند.
مدیر دپارتمان فلسطین گفت: در جنگ اخیر غزه زنان وضعیت به شدت اسف باری دارند که تمام مشکلات جنگ بر دوش زنان بار شده است، چون همسرانشان درگیر جنگ هستند در هنگام رفتن از مکانی به مکان دیگر ناچار هستند تا تمام مشکلات را متحمل شوند و از همه اعضای خانواده مراقبت کنند. و فشار فیزیکی و روانی زیادی بر زنان تحمیل میشود.
* تربیت نظامیان زن توسط حماس
اعجازی افزود: حماس از ۲۰۰۶در نوار غزه حضور داشته و نوع نگاهشان به زن تغییر کرده است و یک بخش نظامی متشکل از افسران نظامی زن و از طرف دیگر یک سری از افسران زن را تربیت کردند که بتوانند در برابر دشمن ایستادگی کنند. در واقع تشکیلات کاملی برای خود غزه ایجاد کرده و افسران زن تربیت کردند. در مقام مقایسه با کرانه باختری که سکولارتر بوده و گرایش‌های مارکسیستی دارند ،متوجه می‌شوید کرانه باختری توجه چندانی به زنان ندارند. حماس در این بیست سال اخیر روی زنان سرمایه گذاری کرده است تا از ظرفیت زنان در میدان نبرد بهره بگیرد. البته در انتفاضه اول نقش زنان بسیار کمرنگ و محو بود. اما در انتفاضه های بعدی نقش زنان پر رنگ شد. در سال ۲۰۰۳ حماس جنبش زنان مسلمان را راه انداخت. تفاوت دیگر این است که نهادهای اسلامی در کرانه باختری بسیار محدود و پراکنده هستند . زنان مسلمان در کرانه باختری بعد از فارغ التحصیلی فرصت کمتری برای اشتغال دارند و بیشتر در سازمانهای خیریه کار می‌کنند.
مدیر دپارتمان فلسطین گفت: نگاه حماس نسبت به زنان در زمینه جنگی و نبرد و تامین امنیت داخلی نوع تغییر یافته و سرمایه گذاری زیادی انجام شده است. البته در ابن مورد تناقضهایی وجود دارد چون اخوانی هستند و در مورد اینکه زن به عنوان همسر و مادر ایده آل باید درنظر گرفته شود یا یک فعال سیاسی،اختلاف نظر دارند. واحدهای نظامی متشکل از زنان همه محجبه هستند و با حجاب آموزش نظامی می بینند.
اعجاری تصریح کرد:در غزه کمیته اداری وجود دارد که پنج عضو دارد و دو رئیس دارد که یک رئیس خانم و یک رئیس آقا دارند، اما در شورای ملی فلسطین در کرانه باختری از ۷۴۴ کرسی، حضور زنان کمتر از ده درصد است. حتی در کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین زنان نقشی ندارند.
آموزش نظامی دختران ۱۲ تا ۱۸ سال
اعجازی تصریح کرد: در بخش نظامی ،حماس یک کمپ یا واحد نظامی به نام ارتش القدس ایجاد کرده که هزار رزمنده دارد و دختران ۱۲-۱۸ساله را آموزش نظامی می‌دهند .اسمش را آموزش نظامی برای آزادی فلسطین گذاشتند. یک تیپ ناصرصلاح الدین دارند که مختص زنان بوده و بسیار فوق سری است. البته تعداد دقیق آن مشخص نیست. هر زنی فقط فرمانده خود را می‌شناسد و اطلاعی از واحدهای دیگر ندارد.
مدیر دپارتمان فلسطین افزود: زنان اطلاعات، غذا و تجهیزات نظامی را وارد تونل کنند. در حالیکه، گردانهای عزالدین قسام در تونلها هستند و بیرون نمی‌‌آیند. این زنان مهارت استفاده از آرپی‌چی و سلاحهای دیگر را دارند. حماس چند صد رزمنده زن دارد که می‌توانند از این سلاحها استفاده کند. حتی در پرتاب راکت هم آموزش دیدند.
اعجازی افزود: حماس، در بخش تامین امنیت نوار غزه ،حماس برنامه خاصی را برای زنان تدارک دیده است، همچنانکه پلیس زن وجود دارد که یک سال دوره آموزشی دیده و شش ماه هم دوره آزمایشی دارند. دختران زیر ۲۸ سال را استخدام می‌کردند البته پیشتر فقط زنان متاهل امکان پلیس شدن داشتند.البته نکته این است که زنان با اعتقادات قوی را استخدام کرده و گزینش آنها بسیار قوی است.
کودک سربازی دختران غزه داوطلبانه است!
اعجازی افزود: زنان در نوار غزه مظلومیت زیادی دشته و قربانی جنگ محسوب می‌شوند در کنار این مظلومیت زنان غزه توانستند استقامت زیادی از خود نشان بدهند و به راحتی امکان دفاع از خود را دارند. در رسانه های اسراییلی به هیچ عنوان نامی از زنان غزه نمی‌آورند، ولی به کرات در مورد اسرای خود در فلسطین صحبت می‌کنند . مهمتر اینکه اسیر اسراییلی اعلام کرد که هیچ شهروند بی‌گناهی در نوار غزه وجود ندارد، به عبارت دیگر دو میلبون و پانصد هزار نفر را بیگناه دانستند و شما متوجه خواهید شد که وقتی یک نیرو چنین تفکری دارند پس رهبران اسرائیلی چه تفکری دارند!متاسفانه رسانه‌های عربی موضوع غزه را به خوبی پوشش خبری نمی دهند، کارشان بیشتر مصرف داخلی دارد و هدفشان راضی کردن مردم است و تنها الجزیره در حال کار است .
