به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این روزها بخشی گفتارها و نوشتارهای اصلاح طلبان، از سیاستمدار تا روزنامه نگارشان، بر لزوم همکاری و وفاق برای پیشرفت ایران، نظام و انقلاب تاکید دارند. مثلا یکی از وزرای اسبق دولت اصلاحات در مصاحبه‌ای گفته بود: «حالا مثل اول انقلاب نوبت با عشق کار کردن و حل مسائل و مشکلات است. امروز باید به جای سهم‌خواهی، هرکدام از ما بگوییم، سهم من در ایجاد فرصت‌های شغلی چیست؟ سهم من در شکوفایی و رشد اقتصادی چیست؟» یا یکی از خبرنگاران روزنامه اعتماد نوشته بود: «با ادبیات براندازانه و ایجاد فضای سوءظن فضا و روح وفاق ملی آسیب خواهد دید و سرانجام نیکوی خود را نخواهد یافت. ...استواری در این راه با تعمیم و تکمیل همدلی با همه کسانی که به منافع ملی و قانون اساسی التزم دارند موفقیتش را تضمین خواهد کرد»
این‌ها تنها مشتی از خروارها اظهار نظر اصلاح طلبان در مورد خدمت به مردم و تلاش برای اعتلای کشور و لزوم همکاری با نظام و وفاق با اصولگرایان و... است.
نکته دیگر آنکه افرادی که تا دیروز همصدا با براندازان و فتنه گران پنجه به صورت نظام می‌کشیدند و در حمایت از اغتشاشگران توییت می‌زدند یا در میتینگ‌های انتخاباتی شعار می‌دادند، در صف پست‌های مسئولیت جمهوری اسلامی ایستاده اند تا بی نصیب نمانند؛ البته عده ای هم به سهم خود رسیدند.
اکنون سوال اساسی از این افراد این است که آیا اعتقاد به همکاری به نظام و فعالیت در چهارچوب قانون اساسی و همدلی با سایر جریان‌های سیاسی در این افراد یک شبه پیدا شد یا اینکه از قبل هم اعتقاد داشتند و برای جذب رای براندازان از آن‌ها حمایت می‌کردند؟
البته که تجربه نشان داده اصلاح طلبان، به خصوص جریان تندروی آن‌ها هرگاه از رای ملت بازماندند و خارج مدار مسئولیت در جمهروی اسلامی قرار گرفتند، سازهای مخالفشان را کوک کرده و در قامت اوپوزیسیون و ضد انقلاب ظاهر شدند. هر گاه هم که دستشان به پست و مقام رسید، برای بقا در قدرت چاره را در اظهار همراهی با نظام دیدند.
لذا این دست اظهار نظرها مبنی بر وفاق ملی که در گذسته به اشکال دیگری همچون آشتی ملی از سوی اصلاح طلبان نیز مطرح می‌شد، بیشتر یک تاکتیک ریاکانه برای حفظ بقا در نظام است.
از همین‌رو به نظر می‌رسد که این اظهار همدلی از سوی برخی اصلاح طلبان بیش از اینکه از روی وفاق باشد، از روی نفاق است. چه آنکه عملکرد گذشته آنان دال بر همین موضوع است و بی صداقتی در نظر و عمل این جریان مهر تاییدی بر نفاق آن‌هاست.
