به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ القدس العربی در مطلبی با عنوان «وجه تمایز حمله آوریل و اکتبر؛ چگونه موشکهای ایران از سامانه دفاعی اسرائیلی غربی عبور کرد»، نوشت: ایران سه شنبه شب اول اکتبر جاری با صدها موشک بالستیک و هایپرسونیک با برد مختلف و قدرت انفجاری، اسرائیل را موشکباران کرد. نکته بارز این حمله موشکی که بی سابقه بود، شکست همه سامانه های دفاع هوایی غربی و در راس آن آمریکایی در رهگیری بخش اعظم این موشکها بود.
این منبع افزود: شمار موشکهای شلیک شده نامعلوم است، شبکه العالم ایران به نقل از برخی منابع، شمار آنها را ۴۰۰ و برخی منابع اسرائیلی و آمریکایی ۲۵۰ و ۱۸۱ دانستند. در عین حال تعداد موشک های بالستیک، بالدار و مافوق صوت مشخص نیست، زیرا اینها اسرار امنیت ملی ایران است تا غرب تصویر واقعی از کارآمدی موشکها ترسیم نکند. از سوی دیگر، حمله شامگاه سه شنبه با حمله اواخر ۱۳ بامداد آوریل(۲۵ فروردین ماه) متفاوت است.
این رسانه ادامه داد: بررسی چند نکته قابل تامل است. نخست اینکه بیشتر موشکهای شلیک شده از سوی ایران در آوریل گذشته کلاسیک بود که تا رسیدن به اسرائیل زمان برد، در حالی که در حمله سه شنبه، موشکهای شلیک شده ظرف ۱۵ دقیقه به اهداف خود که بیشتر نظامی بود، اصابت کرد و این بدان مفهوم است که آنها در رده موشکهای پیشرفته است.
نکته دوم، دیدگاه رایج این بود که ایران به رژیم اسرائیل به ویژه پس از ضربات قوی به حزب الله و ترور سید حسن نصرالله دبیر کل آن، حمله نخواهد کرد، اما غرب به لشکرکشی نظامی روی آورد و ناوها و کشتی های جنگی خود را روانه منطقه کرد، زیرا از حمله ایران مطمئن بود. آمریکا به شکل قابل ملاحظه ای حضور نظامی خود را افزایش یافت. شمار کشتی های غربی و در راس آن آمریکا در دریای مدیترانه، دریای سرخ، دریای عرب و عمان افزایش یافت.
نکته سوم، نیمی از موشکهای ایران از همه سامانه های دفاع هوایی غربی و اسرائیلی از گنبد آهنین تا «فلاخن داوود» و سیستم های اروپایی به ویژه فرانسوی و ایتالیایی و آمریکایی به ویژه پاتریوت و دفاع هوایی سپر موشکی یا جنگ ستارگان عبور کرد. آخری روی ناوشکن های «اس اس بولکلی»(DDG-۸۴) و «یو اس اس آرلی بورک»(DDG-۵۱) و «یو اس اس کول»(DDG-۶۷) مستقر است. این به مثابه چالش بزرگی برای امنیت ملی آمریکاست که مشاهده کند سامانه هایش ۱۰۰ درصد نتوانستند موشکهای ایرانی را رهگیری کنند، به ویژه اینکه سامانه های ضد موشکی مختص رهگیری موشکهای روسی و چینی هستند. آنچه خطر موشکهای ایرانی علیه رژیم اسرائیل را افزایش می دهد، این است که جنگنده های بسیار پیشرفته «اف ۳۵ »و «اف ۲۲» نتوانستند موشکهای بالستیک و هایپرسونیک ایران را رهگیری کنند.
نکته چهارم، رژیم صهیونیستی میزان خسارات و تلفات وارده این حمله را که در دو مرحله انجام شد، فاش نکرد، این رژیم معمولا تلفات و خسارات خود را پس از سالهای طولانی اعلام میکند به این دلیل که طرف مقابل از آن برای حملات بعدی استفاده نکند. به طور مثال رژیم اسرائیل پس از گذشت سالهای طولانی از خساراتی خبر داد که موشکهای «اسکاد» عراقی در سال ۱۹۹۱ به آن وارد کردند. همین موضوع درباره جنگ ۳۳ روزه علیه لبنان و حمله آوریل گذشته ایران(وعده صادق ۱) نیز صادق است، ابتدا اسرائیل از رهگیری ۹۹ درصد موشکها و به دنبال آن در عقب نشینی آشکار از ۸۰ درصد خبر داد و این در حالی است که شواهد میدانی حکایت از آن داشت که ۶۰ درصد موشکهای شلیک شده از سوی ایران، رهگیری شدند.
نکته پنجم، اینکه ایران اعلام کرده که اگر اسرائیل واکنش نشان دهد، واکنش تهران ویرانگر و کوبنده خواهد بود، به منزله به کارگیری موشکهای هایپرسونیک با قدرت انفجاری بسیار بالا و نیز هدف قرار دادن زیرساختهای غیرنظامی است نه نظامی و امنیتی که در حمله یکم اکتبر رخ داد.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سه شنبه شب ۱۰ مهر ۱۴۰۳ در اطلاعیهای اعلام کرد: در پاسخ به شهادت اسماعیل هنیه، سید حسن نصرالله و سرلشکر پاسدار عباس نیلفروشان قلب اراضی اشغالی را هدف قرار داده است.
