به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: شرق در یادداشتی نوشت: «وزیر اقتصاد، چند روز پیش در نوشته‌ای کوتاه از گزارشی که درباره پرونده FATF برای رئیس‌جمهوری ارائه کرده و دستور ایشان به پیگیری خبر داد. از تأکید جناب وزیر بر این نکته که با همکاری و وفاق می‌توان محدودیت‌های مالی را کاهش داد، می‌توان برداشت کرد که نبود روحیه همکاری و وفاق در سال‌های گذشته موجب شده کشورمان فرصت لغو یا حداقل کاهش محدودیت‌های مالی را از دست بدهد و زیان هنگفتی نصیب کشور شود. ایشان مانند هر ایران‌دوست دیگری به‌درستی از احتمال کاستن از محدودیت‌های مالی ابراز شادمانی می‌کند؛ زیرا با این کار بار سنگینی از دوش فعالان اقتصادی کشورمان و در اصل فرد فرد ملت ایران برداشته می‌شود.
اما صرف بیان همین نکته به‌ظاهر ساده، این پرسش مهم را مطرح می‌کند که اگر با انجام اقداماتی در داخل کشور در سطح تعامل جریان‌های سیاسی و بدون نیاز به تعامل با تصمیم‌گیرندگان خارج از کشور می‌شد بار سنگین محدودیت‌ها کاهش یابد و ملتمان از رنج این بار گران لختی بیاساید، چرا در سال‌های گذشته و همزمان با اوج‌گرفتن بی‌پناهی و استیصال اقشار کم‌درآمد و حتی طبقه متوسط کشور و رانده‌شدن خیل عظیمی از مردم به زیر خط فقر این تعامل داخلی اتفاق نیفتاد؟ چرا سیاستمداران ما زودتر از این به فکر چنین اقدام کم‌هزینه و پرسودی نیفتادند و صبر کردند تا دولتی با شعار وفاق ملی روی کار بیاید؟».
درباره این نوشته آرزواندیشانه و تحریف‌آمیز شرق، گفتنی است که اتفاقاً زمانی که دولت روحانی، بی‌سر و صدا با FATF بر سر برنامه اقدام آن کارگروه توافق می‌کرد و یکایک بندهای آن را به اجرا می‌گذاشت، وزیر اقتصاد فعلی رئیس بانک مرکزی بود. وی هم می‌داند که ۳۹ بند از اکشن پلن FATF اجرا شد، و هم مطلع است که در آن دوره همکاری (و حتی وفاق و همراهی مجلس با دولت) نه تنها شمار تحریم‌ها و فشار مالی کم نشد بلکه تحریم‌ها دو برابر شد و بدترین دوره صادرات نفت و تجارت خارجی و رشد اقتصادی منفی رقم خورد.
بنابراین امروز نمی‌توان ادعا کرد که اگر با FATF کنار می‌آمدیم و همکاری می‌کردیم، تحریم‌ها برداشته می‌شد و صادرات و تجارت خارجی رونق می‌گرفت و قس علی هذا. برخلاف وعده‌های برجامی و سپس گروکشی‌های انجام شده درباره FATF، اکنون معلوم شده که مشکل ما نه با معیارهای حقوقی جهانی، بلکه با رژیم مستکبر آمریکاست که به خود اجازه می‌دهد توافق تأیید شده با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت را یکطرفه و به سادگی آب خوردن زیر پا بگذارد و در عین حال، هم رژیم اشغالگر صهیونیست را مسلح به سلاح اتمی کند و هم به پولشویی و تأمین مالی تروریسم در جهان (موضوع ادعایی درباره دستور کار اقدام FATF) بپردازد و ضمناً از نهادهایی مثل FATF به عنوان ابزار فشار بر کشورهای مستقل استفاده کند.
این نکته هم گفتنی است که چند سال قبل، وقتی اعضای مجمع تشخیص مصلحت از آقایان ظریف و روحانی سؤال کردند که پس از اجرای دو بند باقی‌مانده FATF، چه تضمینی هست که تحریم‌ها مانند دوره برجام افزون‌تر نشود بلکه لغو گردد، پاسخ شنیدند: هیچ تضمینی وجود ندارد(!) آیا آقای همتی پاسخ و تضمین دیگری دارد؟
متأسفانه اطلاعات اقتصادی محرمانه کشور در زمینه دور زدن تحریم‌های ظالمانه آمریکا، به واسطه چند سال همکاری با FATF در اختیار بانیان تحریم قرار گرفت تا راحت‌تر بتوانند مسیر دور زدن تحریم‌ها را مسدود کنند و فشار مضاعفی بر ملت ایران بیاورند!
یادآور می‌شود گردانندگان غربی FATF، از هیچ حمایتی در زمینه تأمین همه‌جانبه تروریسم دولتی اسرائیل دریغ نمی‌کنند و برعکس، جنبش‌های مقاومت ضد صهیونیستی و ضد اشغالگری مثل حماس و حزب‌الله و جهاد اسلامی را تروریسم تلقی می‌کنند و حمایت از آنها را جرم می‌انگارند؟! آیا در چنین فرآیندی اصرار بر تمکین در برابر FATF (غرب)، چیزی جز حمایت نیابتی از رژیم صهیونیستی و حامیان آمریکایی آن است؟!
دغلبازی جدید روزنامه شرق در بزک‌کاری FATF در حالی است که مدیر این روزنامه پس از نهائی شدن برجام به برخی خلاف‌گویی‌ها درباره توافق اذعان کرد و گفت: «من مبالغه درباره برجام رو قبول دارم. این مبالغه‌ها باید می‌شد به این خاطر که فضا خیلی فضای تنگ و تُرشی بود، دولت باید در حقیقت این موضوع رو قدری بزک می‌کرد که بتونه حرفش رو به کرسی بنشونه... بالاخره این بازی با تیتر هست دیگه»!
