به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ آنها از اواسط ماه آگوست که اعتصاب یک هفته‌ای خود را بدون برآورده شدن هیچ یک از خواسته‌هایشان پایان دادند، بدون قرارداد کار می‌کنند. پس از مذاکرات مکرر با مدیریت بخش بهداشت این دانشگاه که بحث ایمنی آنها در قرارداد گنجانده نشد، پرستاران مجوز دومین اعتصاب بدون پایان را در ماه اکتبر صادر کردند.
یکی از خواسته‌های اصلی آنها دستمزد بالاتر برای تامین هزینه‌های زندگی است. شیکاگو دارای دومین تورم بالا در بین سایر مناطق در ایالات متحده است، اما بخش بهداشت دانشگاه ایلینویز تنها افزایش ۲ درصدی دستمزد را پیشنهاد می‌کند.
تقاضای اصلی دیگر آنها افزایش تعداد پرستاران است تا مراقبت کافی و ایمن از بیماران انجام شود. آنها همچنین از متخصصان می‌خواهند که به جای ادغام پرستاران در بخش‌های بیمارستانی، در حوزه‌های تخصصی خود از آنها استفاده کنند.
دیوید مارتوچی، یک پرستاران در این زمینه می‌گوید: ما فقط می‌خواهیم یک سری اصلاحات در مورد این حرفه به وجود بیاید. ما سعی کرده‌ایم زمینه‌های مشترکی پیدا کنیم و در برخی از این مسائل با آنها وارد مذاکره شده‌ایم. اما هنوز هیچ پیشرفت قابل توجهی به وجود نیامده است.
در واکنش به این اظهارات، بخش بهداشت دانشگاه ایلینویز چنین خواسته‌هایی را رد کرده و با انتشار بیانیه‌ای مدعی شد که در حال حاضر پرستاران این دانشگاه در مقایسه با ۹۰ درصد پرستاران در منطقه شیکاگو، حقوق بیشتری دریافت می‌کنند. مسئولان این بخش همچنین برای کم اثر کردن اعتصاب پرستاران در هفته‌های پیش‌رو، اعلام کرده از کارکنان آژانس پرستاری استفاده می‌کند تا در روند خدمت‌رسانی به بیماران خللی ایجاد نشود.
در بحوبحه همه‌گیری کرونا نیز پرستاران این دانشگاه دست به اعتصاب زدند، اما اتحادیه پرستاران ایلینوی این اعتصاب را به سرعت تعطیل کرد. در ادامه اعلام شد که سران این اتحادیه با مسئولان بخش بهداشت دانشگاه ایلینویز به یک توافق چهار ساله رسیده‌اند. با این حال، بعد از گذشت چهار سال هیچ یک از وعده‌های داده شده عملی نشده است.
