به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، متن نامه بسیج دانشجویی دانشگاه تهران خطاب به آقایان سیمایی صراف و ظفرقندی، وزرای علوم و بهداشت‌و‌درمان بدین شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
«وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»
باید از میان شما، گروهى، [مردم را]به نیکى دعوت کنند و به کار شایسته وادارند و از زشتى بازدارند، و آنان همان رستگارانند.
(سوره‌ی مبارکه‌ی آل عمران آیه‌ی ۱۰۴)
جناب آقای دکتر حسین سیمایی صراف، وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری
جناب آقای محمدرضا ظفرقندی، وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
سلام علیکم
دانشگاه مبدا بسیاری از رشد و تحولات کشور است و تغییرات اساسی در این نهاد مهم به واسطه‌ی تاثیری که می‌تواند بر آینده‌سازان کشور بگذارد می‌تواند تاثیری چندین برابر داشته باشد. این مورد درباره دانشگاه تهران، به عنوان دانشگاه تهران، رنگ بیشتری می‌یابد و تجربه ثابت کرده است که جامعه به شکل ویژه‌ای به این نهاد توجه دارد.
شیوه‌ی‌نامه‌ی انضباطی شاکله‌ی قانونی دانشگاه می‌باشد و چه بسا به خاطر اهمیت بالای آن، تغییر این شیوه‌نامه وابسته‌ی به نظر شورای عالی انقلاب فرهنگی است؛ بنابراین هرگونه تغییر در آن باید با دقت عمل بسیار بالا صورت گیرد چرا که این تغییر می‌تواند سبب خیر و یا شر گسترده‌ای شود.
توجه به حقوق و کرامت انسان‌ها از جمله دانشجویان، که از شعار‌های اصلی انقلاب به حساب می‌آید، موضوع بسیار مهم و باارزشی است. این توجه باید شامل حال عموم دانشجویان و برای حفظ حرمت و کرامت محیط دانشگاهی باشد. تنبیه‌های انضباطی در واقع نقش پیش‌گیرانه برای حفظ سلامت محیط علمی و فرهنگی دانشگاه و تحقق اهداف متعالی آن دارد که در کمیته‌های انضباطی دانشگاه‌ها نیز در حداقلی‌ترین حالت ممکن استفاده می‌شوند؛ یعنی اعلام مجازات یک قانون مهم‌تر از اِعمال آن مجازات برای تأثیرگذاری در محیط است.
اکنون شاهد تدوین شیوه نامه انضباطی جدیدی هستیم که مهم‌ترین مورد پیرامون این شیوه‌نامه مغایرت با آیین نامه تصویب شده‌ی شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۷۴ است. در کنار این موضوع، اعطای حق فراقانونی به وزیر علوم در جهت مخالفت با تصمیم کمیته‌های انضباطی نیز مورد دیگری اسن که طبق آیین نامه، غیر قانونی می‌باشد.
در مورد محتوای تغییرات نیز متوجه کاهش عجیب برخی تنبیهات می‌شویم که حتی به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی نرسیده است. در ادامه به بخشی از تغییرات شیوه‌نامه که به نظر محل اشکال بحث می‌باشد، اشاره می‌کنیم:
• مورد اول، کاهش کیفر تخلف اخذ یا دادن رشوه، کلاهبرداری، خیانت درامانت یا ایراد خسارت از منع موقت از تحصیل به مدت یک نیمسال به توبیخ کتبی با درج در پرونده
• مورد دوم، کاهش کیفرعضویت در گروهک‌های محارب، مفسد، ملحد یا هواداری-فعالیت یا تبلیغ به نفع گروهک‌ها و مکاتب الحادی از اخراج دانشجو از دانشگاه با محرومیت از تحصیل در کلیه دانشگاه‌ها تا ۵ سال به توبیخ کتبی با درج در پرونده
• مورد سوم، کاهش کیفر تقلب در فعالیت‌های پژوهشی، سرقت علمی و جعل از منع موقت از تحصیل به مدت چهار نیمسال یا تغییر محل تحصیل دانشجو یا تبدیل به شبانه شهریه پرداز به منع موقت از تحصیل به مدت دو نیمسال.
بسیج دانشجویی دانشگاه تهران وظیفه‌ی خود می‌داند که در جهت صیانت از قانون و شانیت فضای دانشگاهی، مشکلات این شیوه‌نامه را تذکر داده و در جهت اصلاح آن تلاش نماید. انتظار می‌رود نهاد‌ها و مراجعی مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی که به عنوان مرجع عالی سیاست‌گذاری، تعیین‌کننده خط مشی، تصمیم‌گیر و هماهنگ‌کننده و هدایت‌کننده‌ی امور فرهنگی، آموزشی و پژوهشی کشور با در نظر گرفتن شانیت و وجاهت فضای علمی و دانشگاهی به اصلاح موارد نادرست بپردازند و در این موضوع مهم سکوت نکنند.
