به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ مخالفان در پارلمان ارمنستان پس از اظهارات رئیس‌جمهور آذربایجان در دو روز گذشته و واکنش نخست‌وزیر ارمنستان به آن‌ها، همچنان بر نظر خود تأکید دارند که «هیچ‌گونه مذاکره‌ای میان طرفین برابر وجود ندارد و تنها با دستورات آذربایجان و توافق دولت ارمنستان مواجه هستیم.»
«آرتور خاچاطریان» نماینده فراکسیون «هایستان» در پارلمان ارمنستان، در این باره گفت: «آن‌ها سعی می‌کنند امتیازاتی که به آذربایجان داده‌اند را به‌عنوان دستاورد ارمنستان به مردم معرفی کنند. در اینجا ما با تکیه بر سخنان لئو تولستوی می‌گوییم که ما وطن به دست نخواهیم آورد، بلکه گورستان به دست خواهیم آورد. این چیزی است که آذربایجان می‌خواهد و پاشینیان به‌جای دفاع از منافع ارمنستان در مذاکرات، سر خم می‌کند و می‌گوید: بسیار خوب. سپس به اینجا آمده و سعی می‌کند ما را متقاعد کند که این یک گام مثبت است.»
«نیکول پاشینیان» نخست‌وزیر ارمنستان، در مصاحبه با خبرگزاری «آرمن‌پرس» این موضوع را که «عدم استقرار نیروهای کشورهای ثالث در مرز ارمنستان و آذربایجان» یکی از دو ماده مورد اختلاف در توافقنامه صلح است، تکذیب نکرد.
به گفته طرفین، ماده دیگر مربوط به لغو شکایات بین‌المللی علیه یکدیگر است. پاشینیان به‌طور کلی موضع ایروان را در هر دو مورد اعلام و در عمل آن‌ها را پذیرفت.
او با بیان اینکه لغو شکایات علیه یکدیگر در صورت امضای توافقنامه صلح امری منطقی است، گفت که باید چشم‌اندازی برای حل‌وفصل دوطرفه مسائل انسانی که به دادگاه‌های بین‌المللی کشیده شده، وجود داشته باشد.
اما او مشخص نکرد که آیا منظورش در اینجا «اسرای ارمنی در آذربایجان» است که در مورد آن‌ها نیز شکایت بین‌المللی وجود دارد یا خیر. 23 اسیر ارمنی در جمهوری آذربایجان نگهداری می‌شوند.
پاشینیان با بیان صریح‌تر درباره ماده «عدم استقرار نیروهای کشورهای ثالث در مرز»، گفت که پیشنهاد ارمنستان این است که این ماده شامل بخش‌های تعیین‌شده مرز ارمنستان و آذربایجان شود.
«هیئت نظارتی اتحادیه اروپا» که حدود دو سال است در ارمنستان مستقر شده، باعث ناراحتی شدید جمهوری آذربایجان شده و «الهام علی‌اف» رئیس‌جمهور آذربایجان، در مصاحبه اخیر خود حتی آن‌ها را «زیرساخت ناتو» نامیده است.
«آرتور خاچاطریان» نماینده مخالف در پارلمان ارمنستان، در این باره گفت: «ناظران اروپایی که به اینجا آمده‌اند، مرزبان نیستند. آن‌ها در حال نظارت بر آنچه در سراسر مرز اتفاق می‌افتد، هستند و هیچ توضیح منطقی وجود ندارد که چرا نباید در بخش تعیین‌شده مرز تنشی وجود داشته باشد، اما در سایر بخش‌ها ممکن است تنش وجود داشته باشد.»
علی‌اف همچنین خواسته‌هایی را مطرح کرده که در مذاکرات صلح مطرح نشده‌اند.
او در مصاحبه اخیر خود با رسانه‌های روسی، خریدهای نظامی ارمنستان و توافقنامه صلح را با یکدیگر ناسازگار دانسته و بار دیگر خواستار حذف «اعلامیه استقلال» از قانون اساسی ارمنستان شده و گفته که این اعلامیه «حاوی ادعاهای ارضی علیه آذربایجان» است و همچنین خواستار انحلال «گروه مینسک» شده است. استدلال او این است که «اگر ارمنستان قره‌باغ را به‌عنوان بخشی از آذربایجان به رسمیت شناخته است و گروه مینسک برای حل مسئله قره‌باغ ایجاد شده بود، دیگر به چه‌کار می‌آید؟»
نخست‌وزیر ارمنستان در مصاحبه دیروز خود این ایده انحلال گروه مینسک را «سازنده» دانست و در عین حال تأکید کرد که ایروان می‌خواهد مطمئن شود که جمهوری آذربایجان با طرح موضوع «آذربایجان غربی» ادعای ارضی علیه ارمنستان ندارد.
«آرتور خاچاطریان» نماینده فراکسیون «هایستان» در پارلمان ارمنستان، با انتقاد از عملکرد دولت در مذاکرات با جمهوری آذربایجان گفت: «آذربایجان با قدرت بر روی میز کوبید و گفت: از چهار روستا خارج شوید و دولت ارمنستان با عجله و بدون هیچ‌گونه مقاومتی خارج شدند، اما حداقل می‌توانستند 100 متر از مناطق اشغالی آذربایجان را نیز بازپس بگیرند. حالا پاشینیان می‌گوید که این یک دستاورد است. همین‌طور در مورد گروه مینسک هم پاشینیان تسلیم خواسته علی‌اف شد. اگر پاشینیان فکر می‌کند که وجود این نهاد معنایی ندارد، به‌طور رسمی برای انحلال آن اقدام کند.»
«الهام علی‌اف» رئیس‌جمهور آذربایجان، با اعلام بودجه نظامی حدود 5 میلیارد دلاری این کشور، تهدید کرده بود که «ارمنستان نمی‌تواند در رقابت تسلیحاتی با ما مقاومت کند».
«نیکول پاشینیان» نخست‌وزیر ارمنستان، دیروز بدون اشاره به ارقام مشخص، اعلام کرد که بودجه نظامی ارمنستان سه برابر کمتر از جمهوری آذربایجان است.
«تیگران آبراهامیان» نماینده فراکسیون «شرافت دارم» در پارلمان ارمنستان، معتقد است که «جمهوری آذربایجان از جاه‌طلبی‌های ارضی خود در مورد استان سیونیک دست نکشیده است.»
به گفته این نماینده، به همین دلیل است که باکو با وجود دستیابی به خواسته‌های خود، امضای توافقنامه با ارمنستان را مناسب نمی‌داند.
آبراهامیان گفت: «در صورت شکل‌گیری یک ائتلاف مطلوب از نظر منطقه‌ای و ژئوپلیتیکی، تهاجم مستقیمی علیه سیونیک صورت خواهد گرفت و هدف آن‌ها ایجاد ارتباط زمینی با نخجوان نه از طریق ارمنستان و با یک وضعیت خاص، بلکه از طریق منطقه‌ای است که به‌طور مستقیم تحت کنترل آن‌ها باشد. به همین دلیل است که آن‌ها امضای توافقنامه صلح را به تعویق می‌اندازند تا ببینند که آیا شرایط مطلوب برای آن‌ها فراهم خواهد شد یا خیر.»
دولت ارمنستان ایده «کریدور زنگه‌زور مورد درخواست آذربایجان از طریق استان سیونیک بدون نظارت مستقیم ایروان» را «خط قرمز» خود می‌داند.
مشخص است که ایروان و باکو در حال حاضر لغو محاصره منطقه‌ای را جدا از توافقنامه صلح بررسی می‌کنند.
اخیراً طرف ارمنی پیشنهادی را برای بازگشایی خط آهن به باکو ارائه کرده که هنوز بی‌پاسخ مانده است. باکو خواهان عبور آزاد و بدون نظارت گمرکی به منطقه نخجوان است. ایروان با تأکید بر حفظ حاکمیت خود بر مسیرهای ارتباطی، عبور ساده‌شده را پیشنهاد داده، اما جزئیات آخرین پیشنهادات فاش نشده است.
