به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، یکی از جنبه های شخصیتی امام خمینی (س)، زهد ایشان است. سرکار خانم دکتر فاطمه طباطبایی، همسر مرحوم حاج احمد آقا که علاوه بر رابطه خویشاوندی، شاگردی مکتب امام را می کرد، در گفت و گویی که سال 76 به مناسبت هفته زن انجام داد، به جنبه زهد امام پرداخته و اینگونه روایت کرده است:
اگر زهدورزی می تواند نسبی باشد ولی حقیقتش مورد پسند همه هست با فطرت سلیم و عقل سلیم سازگار است. مثلاً همین موردی که اشاره کردم یک وقت امام برای دو کیلو میوه خریدن که نوبر بود ناراحت شدند و گفتند که من نمی توانم این را بخورم؛ چون شرایطی نیست که همه بتوانند بخورند. این یک واقعیت بود که اتفاق افتاد؛ اما در کنار این، من شاهد بودم امام در ماه رجب که یک برنامه عبادی خاصی دارد ذکر مخصوصی دارد و در مفاتیح هم هست پایان ذکر نوشته بود این ذکر را با صدقه و انفاق ختم کنید. به هنگامی که قدم می زدند به من گفتند امروز ساعت ده پیش من بیا با شما کار دارم. وقتی رفتم کلید کمد پولشان را به من دادند و گفتند که: هر چقدر می توانی امروز ببر و به فقیری که می شناسی بده و نمی خواهد به من بگویی چقدر برداشتی. از این طرف کارشان هیچ حساب ندارد در آن چیزی که مربوط به شخص خودشان می شد بسیار انفاق می کردند. مردم نذر ایشان زیاد می کردند، هدایا هم زیاد می آوردند و ایشان هم همۀ این هدایا را در همین راه مصرف می کردند، باری، کلید کمد را به من دادند و گفتند هر چقدر می توانی امروز به فقرا برسان. وقتی این مطلب را در کنار آن دو کیلو خیار یا دو کیلو میوۀ نوبر می گذاریم، آن وقت عظمت شخصیت امام مطرح و معلوم می شود.
نکته ای که خیلی برایم جالب بود این بود که اگر کسی واقعاً در مسیر خدا گام بردارد خدا تمام موهبت هایی که لازم است به او ارزانی می دارد. مثلاً ببینید امام یک گام برای پولدار شدن برنداشته بودند و این چیزی است که همه می دانند و جای بحث ندارد؛ اما از آن طرف می بینیم که انفاق کردن، صدقه دادن، به مردم رسیدن، به یتیم رسیدن، به مستضعف رسیدن، برای محروم خانه گرفتن، به معالجه مریض کمک کردن و... به دست ایشان انجام می شد. اینها همه چیزهایی است که ثواب دارد. امام برای پولدار شدن قدم برنداشتند؛ اما خدا این موهبت را هم از ایشان دریغ نکرد. که من آن موقع شاهد بودم و می توانستم بعینه و به جرأت قسم بخورم که کسی در آن روز به اندازه امام نتوانست ثواب این عمل مستحبی را هم ببرد؛ یعنی ثواب این صدقه، ثواب این انفاق، ثواب به مریض کمک کردن، ثواب بی خانه ای را خانه دار کردن را هم خداوند نصیب ایشان کرد.
برشی از کتاب یک ساغر از هزار: سیری در عرفان امام خمینی (س)؛ ص 394-395؛ گفت وگو در هفته زن سال 76
