به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ وقتی صحبت از دنیای فوتبال به میان می‌آید، پرتغال مطمئناً در طول سال‌ها استعدادهای زیادری را به جهان ارائه کرده است. و در حالی که ممکن است هنوز منتظر اولین قهرمانی در جام جهانی باشند، هیچ تورنمنت بین‌المللی بدون رنگ‌های قرمز و سبز نمادین ملت اروپایی کامل به نظر نمی‌رسد.
ستاره های پرتغالی بیشماری پا به مستطیل سبز گذاشته‌اند، با بازی فعلی پر از ستاره های شبه جزیره ایبری. به عنوان مثال، کریستیانو رونالدو به عنوان یکی از بهترین بازیکنانی تمام دوران فوتبال، شناخته می شود. اما کدام یک از هموطنان او نیز سزاوار این هستند که به همین شکل مورد توجه قرار گیرند؟
در ادامه تیم کهتو اسپورت با ارائه یک مقاله از برترین بازیکنان پرتغالی در ورزش فوتبال با فاکتور‌های سختگیرانه برای شما همراهان گردآوری کرده است که کدام یک از بازیکنان تیم ملی پرتغال بهتریند!
عوامل رتبه بندی
- دستاوردهای بین المللی ( افتخارات، حضور، گل ها، پاس گل ها و غیره)
- دستاوردهای باشگاه (افتخارات، حضور، گل ها، پاس گل ها و غیره)
- جوایز انفرادی
- میراث در فوتبال
پپه
دوره حرفه ای: 2002 – 2024
این گواهی بر طول عمر په په است که در سال 2024، در سن 41 سالگی، این مدافع کهنه کار همچنان در سطح لیگ قهرمانان اروپا می‌درخشد و حتی در یورو 2024 یکی از ستاره‌گان پرتغال بود.
این مدافع برزیلی الاصل تصمیم گرفت به جای کشور اصلی خود برای پرتغال بازی کند و بعداً 141 بازی ملی انجام داد (سومین بازی برتر تاریخ)، او احتمالاً از این تصمیم پشیمان نخواهد شد. با کسب عناوین متعدد با پورتو و رئال مادرید، استاد هنرهای تاریک بود. او در آگوست 2024 به دوران حرفه ای افسانه ای خود زمان داد.
پپه هم مسن ترین بازیکنی است که در لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کرده است و هم اولین بازیکن خارج از زمین بالای 40 سال است که در مراحل حذفی این مسابقات بازی می کند.
دکو
دوره حرفه ای: 1996-2013
بخشی دیگر از تیم باورنکردنی مورینیو در پورتو در اوایل دهه 2000، دکو خود را - به کسانی که به اندازه کافی توجه نکرده بودند - با نمایش مرد مسابقه در فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل موناکو اعلام کرد. پس از انتقال به بارسلونا، او در میان نسلی از استعدادهای باورنکردنی مانند رونالدینیو، ژاوی هرناندز، آندرس اینیستا و لیونل مسی در حال ظهور، کلاسی را به دست آورد.
او در توپ طلای 2004 دوم شد و در همان فصل به عنوان بهترین فوتبالیست باشگاهی سال یوفا انتخاب شد. یکی دیگر از ستاره های برزیلی الاصل، او تصمیم گرفت لباس پرتغال را به تن کند. اما در واقع اولین بازی خود را تا 25 سالگی انجام نداد و در سه تورنمنت بین المللی برای سلکائو داس کویناس بازی کرد.
روی کاستا
دوره حرفه ای: 1990 – 2008
روی کاستا نامی مترادف با بهترین بازیسازان یک دوره است. هافبک هجومی می‌دانست که چگونه دفاع‌ها را باز کند، چه با توپ‌هایی که با دقت ساخته شده‌اند یا دریبل‌های تند پا در حین رقصیدن بین مدافعان. او فوتبال خود را در بنفیکا شروع کرد و به پایان رساند، اما جام های متعددی از جمله لیگ قهرمانان اروپا در سال 2003 را در ایتالیا در فیورنتینا و سپس آث میلان به دست آورد.
او در یورو 2004 دو گل زد، از جمله در برد یک چهارم نهایی مقابل انگلیس، اما نتوانست به تیمش کمک کند تا در فینال به یونان باخت. حضور او در این بازی در واقع آخرین بازی برای کشورش بود زیرا بلافاصله پس از آن بازنشسته شد. او همچنان نهمین بازیکن از حیث بازی ملی و هفتمین گلزن برتر پرتغال است.
ماریو کولونا
دوره حرفه ای: 1954 – 1972
یکی از بهترین هافبک های نسل خود، ماریو کولونا بین سال های 1995 تا 1968 برای پرتغال بازی کرد. او در همه بازی ها به جز یکی از بازی های آنها در جام جهانی 1966، کاپیتان تیم ملی بود.
دوران باشگاهی او بیشتر به خاطر دستاوردهایی که با بنفیکا به دست آورد به یاد می‌آید - به ویژه گلزنی در فینال‌های جام ملت‌های اروپا در سال 1961 و سپس در سال 1962. بازیکنانی مانند یوهان کرایف، جف هرست، بابی مور و اووه سیلر همگی در آن حضور داشتند. در مسابقه شهادت او نشان می دهد که کولونا چقدر اسطوره بود.
لوئیس فیگو
دوره حرفه ای: 1989 - 2006
لوئیس فیگو که در دوران روی کوستا بازی میکرد، یکی از نمادین ترین فوتبالیست هایی است که کیت پرتغال را به تن کرده و تا به حال این بازی را انجام داده است. پس از ظهور به عنوان یک استعداد بزرگ در اسپورتینگ لیسبون، او 10 سال را در اسپانیا گذراند - به طور مساوی و بحث برانگیز در بارسلونا و سپس رئال مادرید تقسیم شد.
فلورنتینو پرز پس از بردن توپ طلا در سال 2000 به این نتیجه رسید که فیگو به سادگی باید بخشی از تیم کهکشانی خود باشد. این اتفاق برای هواداران بارسا خوشایند نبود، آنها احساسات خود را با یک سر خوک مشخص کردند، اما فیگو همچنان میدرخشید، با 57 گل و 93 پاس گل در 245 بازی برای لوس بلانکوس. برای اینکه بفهمیم چقدر خوب بود، این بازیکن 51 ساله شش بار متوالی بین سال‌های 1995 تا 2000 به عنوان بهترین بازیکن سال پرتغال انتخاب شد.
اوزبیو
دوره شغلی: 1957 - 1979
یکی از بهترین بازیکنان تمام دوران، اوزبیو در یک حرفه پر زرق و برق به دستاوردهای زیادی دست یافت، که باعث شد نسخه ۱۹۶۵ توپ طلا را به او اهدا کند. سال بعد، او در شش بازی 9 گل باورنکردنی به ثمر رساند که پرتغال در جام جهانی سوم شد
او در کل دوران حرفه‌ای خود، 733 بار در 745 بازی حرفه‌ای گل به ثمر رساند - از جمله 41 ضربه در 64 بازی برای کشورش - که نشان می‌دهد او به عنوان یک مهاجم چقدر بالینی بود. بهترین سال‌های او با بنفیکا سپری شد، زیرا او به آنها کمک کرد یازده عنوان قهرمانی لیگ برتر و یک جام اروپا را کسب کنند. اسطوره بدون شک این ورزش، تعداد بسیار کمی بهتر از اوسبیو وجود داشته است.
کریستیانو رونالدو
دوره شغلی: 2002 - اکنون
علیرغم شکوه اوسبیو، تنها یک برنده در این لیست وجود داشت. کریستیانو رونالدو یکی از بزرگترین اسطوره های فوتبال در تمام دوران است – برخی حتی احساس می کنند که او به عنوان شماره یک تنها ایستاده است. در حالی که این موضوع مورد بحث است، اما شکی نیست که او بهترین بازیکن تاریخ پرتغال است.
این با چند آمار ساده ثابت شده است. به عنوان مثال، او نه تنها بیش از هر کس دیگری برای کشورش گل به ثمر رسانده است، بلکه اتفاقاً بیش از هر کس دیگری در این ورزش گل زده است - با بیش از 900 گل رسمی به نام او. علاوه بر این، رونالدو توانست شش گل در هفت بازی به ثمر برساند و اولین و تنها افتخار بزرگ خود را در یورو 2016 کاپیتان کند.
سیلورور او را در طول زندگی حرفه ای خود دنبال کرده است. با پنج قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و قهرمانی در لیگ در انگلیس، اسپانیا و ایتالیا، قهرمان پنج دوره توپ طلا اساساً فوتبال را تکمیل کرده است. سبقت گرفتن از جایگاه او در این لیست تقریبا غیرممکن به نظر می رسد.
فروشگاه لوازم ورزشی و کیت فوتبال کهتو اسپورت این مقاله کامل از برترین بازیکنان پرتغالی فوتبال خدمت شما ارائه کرد امیدواریم از این مقاله لذت برده باشید.
