به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه عبری زبان کالکالیست در گزارشی در این رابطه به توصیف پهپاد شاهد 136 بی پرداخته و آن را انقلابی در برنامههای راهبردی جنگی توصیف کرد.
نیتسان سادان نویسنده این گزارش در مقدمه آن آورده است، بدنه آنها چندان زیبا نیست، شاید سریعترین و قدرتمندترین پهپاد ایرانی هم نباشد اما شاهد 136 بی برد بسیار بیشتری دارد و به ایران اجازه میدهد تا در صورت نیاز حتی تا پاریس هم برساند در عین حال میتواند از این طریق درآمد زایی بسیار زیادی هم داشته باشد.
به اعتقاد نویسنده این گزارش، بعد از تحولاتی که در خاورمیانه رخ داده است، دوستداران ایران میتوانند دستیابی این کشور به یک فنآوری جدید که چهره جنگها را تغییر میدهد، خوشحال و خرسند شوند.
این اختراع در واقع نمونه خاصی از یک هواپیمای بدون سرنشین انتحاری است که مدت کوتاهی پیش از آن پرده برداری شد، تهدیدی که اسرائیل به خوبی آن را درک میکند.
گرچه بعد از آتش بس با لبنان، حملات پهپادی علیه اسرائیل کاهش پیدا کرده است، اما اسرائیل همچنان با یک مشکل لاینحل روبرو است که در هواپیمای بدون سرنشین جدیدی به نام شاهد 136 بی خلاصه میشود و امروز سعی داریم با آن آشنا شده و از انقلابی که این پرنده به وجود آورده مطلع شویم.
روز 21 سپتامبر 2024 بود که اولین بار از این هواپیما رونمایی شد، این رونمایی در رژه سالانه ارتش جمهوری اسلامی به مناسبت سالگرد جنگ ایران و ایران (هفته دفاع مقدس) صورت گرفت.
اولین مسئلهای که مورد توجه قرار گرفت زیبایی شناسایی آن بود، هواپیماهای بدون سرنشین ایرانی معمولا از نوعی زیبایی شناسی در طراحی خود بهرهمند هستند اما این پرنده از آن بی بهره بود، گویی که جیمبو را با تیندر همان نهنگ سفید ادغام کرده باشید.
این زشتی البته دلایل خاص به خود را دارد، هواپیمای بدون سرنشین شاهد 136 بی به این دلیل شکل حجیمی به خود گرفته است تا بتواند حجم بیشتری از سوخت را در خود جای داده و بتواند تا برد 4 هزار کیلومتری برسد.
اگر ایرانیها این رقم را درست اعلام کرده باشند، باید گفت شاهد یک دست آورد فن آورانه بی سابقهای هستیم، زیرا از 41 نوع موشک از خانواده کروز در جهان فقط 2 نوع از آنها قادر هستند تا این برد برسند.
در اینجا باید یادآور شویم این نوع هواپیماها چند ده هزار دلار هزینه دارند در حالی که موشکهای کروز صد برابر آن هزینه دارند.
قبل از اینکه این بحث را ادامه بدهیم بی شک این پرسش مطرح میشود که ما فقط ماکتی از پرنده را بر روی یک کامیون دیدیم، چگونه میتوان اطمینان حاصل کرد که شاهد 136 بی واقعا پرواز و تا این برد میرسد.
به گفته کارشناسان با نگاهی به نوع طراحی آن میتوان از این امر اطمینان حاصل کرد:
این پرنده دارای یک دم دوتایی H شکل است و سطح بلندی که در انتهای آن بالههای عمودی قرار داشتند، نیروی بالابری ایجاد میکند که به آن کمک میکند با فشار کمتری به موتور در هوا باقی بماند، ایرانیها در حال حاضر فناوری در اختیار دارند که به پهپاد ارزان قیمت اجازه میدهد 2500 کیلومتر پرواز کند و وقتی بدنه حجیم شده پر از سوخت اضافه میکنید، مطمئناً برد 4000 کیلومتری برای آن امکانپذیر است.
با این حال این مسئله را هم میتواند در نظر گرفت که طراحان این هواپیمای بدون سرنشین به شکل دیگری آن را به عنوان یک بمب انتحاری طراحی کرده اند، چون این یک بمب هدایت شونده با سامانه ناوبری جهانی (جی پی اس) است، از اینرو میتواند حدس زد که دستگاههای اندازه گیری، ناوبری، باتریها و حتی بمب در مقدمه حجیم شده آن قرار گرفته و بقیه بدنه به باک سوخت تبدیل شده است.
