به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از علی ریاحی‌پور///* در روزگاری که غیرت انقلابی بسیاری از آقایان خشک شده است و حلقوم ها به فریاد بلند نمی‌شوند و بذر مرگ به حیات برخی پاشیده شده است، باید قدردان این رگ گردن هایی بود که برای منافع ملت ایران و آرمان های انقلاب اسلامی بیرون زده می‌شود.
خدا می‌داند که اگر همین معدود نمایندگان شجاع و انقلابی مجلس نبودند، چه کسی قرار بود صدای رسا و صریح جریان انقلابی باشد؟ اگر نبود رای آگاهانه و معنادار جریان انقلابی در انتخابات اخیر مجلس، چه کسانی قرار بود صدای بغض های فروخفته حزب الله باشند؟ اگر از امثال رسایی و ثابتی و خضریان و ظهوریان و ایزدخواه تا کوچک زاده و غضنفری و صمصامی و منان رئیسی و روانبخش و... نبودند چه کسانی قرار بود در بزنگاه های مهمی چون امروز، تریبون مجلس را تبدیل کنند به تریبون ندای راستین گفتمان انقلاب اسلامی!
اصحاب قدرت و ثروت هم خوب آدم شناس هستند! این روزها در رسانه های اقماری چپ و راست و اصولگرایان و اصلاح طلبان چه نمایندگانی در حال تخریب هستند؟ چرا بین این همه موضوع مهم و حیاتی کشور و افتضاحات مدیریتی آقایان، سوژه برخی از این رسانه های مکتوب و غیر مکتوب صرفا چند نماینده شجاع و انقلابی شده است؟ این نمایندگان وارد کدام منقطه ممنوعه ای شده اند؟ این نمایندگان منافع نامشروع چه کسانی را به خطر انداخته اند؟ صحنه کاملا روشن است، جریان وفاقیون چپ و راست در پی آنند که هر اراده مستقلی را ذبح کنند و زهی حماقت که بازی کثیف سیاسی شان دیگر برای مردم و حزب الله عزیز رنگی ندارد!
*فعال سابق دانشجویی
