به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، متن بیانیه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی به شرح زیر است:
«بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
ملت بزرگ و قهرمان ایران
در روابط خارجی با کشورهای دیگر، تامین منافع ملت ایران، مهم‌ترین اصل حاکم بر آن است و مسئولین باید از تمام ابزار ممکن جهت استیفای منافع ملت استفاده کنند. یکی از آن ابزارها، مذاکره با کشورهای دیگر است.
روشن است که تنها قید قابل تصور، ضربه به منافع ملت است، یعنی اگر استفاده از مذاکره در مواجهه با یک کشور خاص، موجب تحمیل خسارت به منافع ملت ایران گردد، تمسک به آن، توجیه‌پذیر و عاقلانه نخواهد بود.
بر این اساس، با عنایت به اینکه تقریبا در تمام موارد، مذاکره با کشور استکباری و حامی تروریست‌ها یعنی آمریکا، خسارت‌های گسترده‌ای را به منافع ملت ایران وارد کرده است، مذاکره با این کشور متخاصم، عاقلانه نخواهد بود. برای نمونه، پس از چند سال مذاکره جدی با آمریکا و وصول به توافقنامه برجام، ایران، تعهدات بسیار گسترده‌ای را متعهد شده است، از جمله، ایران متعهد شده است، رآکتور آب‌سنگین اراک را بتُن‌ریزی کند، سطح غنی‌سازی خودش را از ۲۰درصد، به ۶۷/۳ درصد کاهش دهد، ذخایر بیش از ۱۰ تُنی خود را به ۳۰۰ کیلو کاهش دهد، محدودیت‌های گسترده در تحقیق و توسعه را بپذیرد، حق استفاده از سانترفیوژ بالاتر از نسل اول را نداشته باشد، سایت غنی‌سازی فردو را تعطیل و به سایت غیرغنی‌سازی تبدیل کند، مرکز جدید غنی‌سازی ایجاد نکند، تولید سانترفیوژها را تعطیل کند، و ... به‌طوری‌که قریب به یکصد حق هسته‌ای از ملت ایران در برجام سلب شده است.
اما علی‌رغم اینکه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، در فواصل مختلف، ۱۵ بار تایید کرده است که ملت ایران به تمام تعهدات خودش به‌طور کامل، عمل کرده است، در مقابل، رژیم آمریکا به هیچ‌کدام از تعهدات خود در رفع تحریم‌ها، عمل نکرده است بلکه بر آنها افزوده و تحریم‌ها را از حدود ۶۰۰ مورد به چندهزار مورد علیه ملت ایران رسانده و در نهایت، از توافقنامه برجام خارج شده است.
در مواجهه با چنین موجوداتی، آیا می‌توان به آنها اعتماد کرد و دوباره با آنها توافق دیگری امضا کرد؟ رژیمی که به هیچ تعهد خود پایبند نبوده و بارها در توافق با ملت ایران، تخلف کرده است و حتی در همین روزهای اخیر نیز تحریم‌های جدیدی علیه ملت ایران وضع کرده است، آیا قابل اعتماد بوده و می‌توان توافق دیگری را با او امضا کرد؟
روشن است که مذاکره با رژیم آمریکا، جز تحمیل خسارت به منافع ملت ایران، نتیجه‌ای در پی نخواهد داشت. در واقع، مذاکره با آمریکا، ممنوع نیست بلکه مضر است. به فرموده قرآن کریم، وعده‌های شیطان جز دروغ و فریب نیست: «یعدهم و یمنّیهم و ما یعدهم الشیطان الا غرورا»(نساء/۱۲۰) شیوه شیطان این است که وعده می‌دهد و سپس تخلف می‌کند: «و قال الشیطان لما قضی الامر إن الله وعَدَکم وعدَ الحق و وعدتُکم فأخلفتُکم». (ابراهیم/۲۲)
از سوی دیگر، حل مشکلات اقتصادی، با التماس از دشمن بدعهد و ظالم، میسر نیست، بلکه با نگاه به داخل، اعتماد به متخصصین داخلی و شرکت‌های دانش‌بنیان، رونق تولید و راه‌اندازی کارخانه‌ها، مشارکت دادن مردم در تولید، تصمیم عاقلانه و کارشناسانه گرفتن، شرطی نکردن اقتصاد، ارتباط با کشورهای دوست و به‌ویژه همسایگان، و ... میسر خواهد بود.»
