به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ کتاب «ایران و ایرانیان در کتاب مقدس» تالیف بهنام دارابی با مقدمه پرفسور سیدحسن امین از سوی انتشارات دایره‌المعارف ایرانشناسی راهی بازار نشر شده است.
کتاب «ایران و ایرانیان در کتاب مقدس» در دوازده بخش به شرح موضوعاتی همچون کتاب تورات؛ جغرافیای عهد عتیق و نخستین سرزمین تا ارس و کرخه، کتاب دوم پادشاهان؛ بنی‌اسرائیل به ایران نزدیک می‌شوند، کتاب طوبیا؛ امانتی در ری و دلداری در همدان، کتاب یهودیت؛ هجوم نخستین به ایران، کتاب دوم تواریخ؛ به سوی آینده، پیش‌بینی پادشاهی کورش بزرگ، کتاب عزرا؛ راوی رواداری کورش و جانشینانش، کتاب دانیال؛ پیغمبری در دربار کورش بزرگ، کتاب نحمیا؛ سقایت خشایارشا و نجوای پیامبرانه در شوش، کتاب استر؛ بانویی در دربار خشایارشا، کتاب‌های مکابیان؛ از شکست داریوش سوم از یونانیان تا برآمدن اشکانیان، انجیل متی؛ سه مغ، هدیه‌آورندگان پارسی برای عیسی مسیح و حواریون و میراث مسیحی ایران می‌پردازد.
در مقدمه این کتاب به قلم پرفسور سیدحسن امین می‌خوانیم: پژوهش حاضر، اثری بی‌مانند و ارزشمند در ارائه نام و نشان ایران و ایرانیان در «کتاب مقدس» (عهد عتیق و عهد جدید؛ تورات و اناجیل) است که به کوشش بهنام دارابی با استقصای تام، گردآوری و تشریح و تفسیر شده است. در این زمینه پیش از این، اندک کارهایی به زبان‌های دیگر به انجام رسیده است؛ اما کتاب حاضر.جامع‌ترین اثری است که من تا این زمان در این موضوع دیده و خوانده‌ام. به قول قدمای ما: «لله دره و علیه اجره» که همه دقایق تحقیق و ضوابط صحیح نگارش پژوهشی و دانشگاهی در آن رعایت شده است و الحق و الانصاف، بر آگاهی‌ها و دانسته‌های خواننده می‌افزاید.
در بخش پنجم «کتاب دوم تواریخ» به سوی آینده، پیش‌بینی پادشاهی کورش بزرگ می‌خوانیم: «کتاب‌های تواریخ» بخشی از «عهد عتیق» اند که از پادشاهی «داوود» آغاز و به ویرانی «اورشلیم» ختم می‌شود؛ نگارنده این بخش از عهد عتیق، یک «لاوی» اهل «اورشلیم» است که احتمال داده‌اند «عزرا» باشد. این کتاب پس از بازگشت به «اورشلیم» نگاشته شده است.
«کتاب‌های تواریخ» به دو بخش تقسیم شده‌اند که به «کتاب اول تواریخ» و «کتاب دوم تواریخ» مشهورند. این دو کتاب سیاق یکسانی دارند و کتاب دوم ادامه کتاب نخست است. صفحات پایانی «کتاب دوم تواریخ» پس از شرح واقعه «ویرانی» با یک پیشگویی خاتمه می‌یابد. پادشاه «کلدانیان» «نبوکدنصر» به «اورشلیم» حمله کرده، یهودیان را از دم تیغ می‌گذراند و بر پیر و جوان و زن و مرد شفقت نمی‌آورد؛ معبد «اورشلیم» را غارت می‌کند و خزائن آن را به «بابل» می‌برد و معابد را می‌سوزاند و ویران می‌کند، ویرانی که خواست خدا تلقی می‌شود و تا به تاسیس «پادشاهی پارس» ادامه می‌یابد.
پادشاه کلدانیان را علیه ایشان برآورد و او جنگاوران جوانشان را در مقدس آنان از دم تیغ گذراند و بر مرد جوان و دختر جوان و سالخورده و مرد سپید موی شفقت ننمود. خدا جمله ایشان را تسلیم دستان او کرد. تمامی اشیاس معبد خدا از بزرگ و کوچک و خزائن معبد یهوه و خزائن پادشاه و سرداران او را جملگی به بابل برد. معبد خدا را بسوختند و باروهای اورشلیم را فروریختند و تمامی کاخ‌های آن را به آتش کشیدند و همه اشیای گران‌بهای آن را نابود کردند. پس آن‌گاه نبوکدنصر باقی‌مانده‌ای را که از تیغ، جان به در برده بودند، به بابل تبعید کرد؛ آنان ناگزیر بودند او و پسرانش را تا زمان تاسیس مملکت پارس بندگی کنند و بدین‌سان آنچه را یهوه از زبان ارمیا گفته بود محقق ساختند: تا زمانی که سرزمین سبت‌های خود را به جای آورد طی سراسر روزگار ویرانی، بلااستفاده خواهد ماند تا آنجا که هفتاد سال سپری گردد. (دوم تواریخ: ۳۶/۱۷-۲۱)
کتاب «ایران و ایرانیان در کتاب مقدس» تالیف بهنام دارابی با مقدمه پرفسور سیدحسن امین با ۲۰۵ صفحه، شمارگان ۵۰۰ نسخه و بهای ۳۰۰ هزار تومان از سوی انتشارات دایره‌المعارف ایرانشناسی راهی بازار نشر شده است.
