به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ کهکشان «ان‌جی‌سی ۴۵۳۶»(NGC 4536) در فاصله ۵۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی «دوشیزه»(Virgo) قرار دارد. این کهکشان دارای بازوهای مارپیچی گسترده‌ای است که با خوشه‌های آبی درخشانی از ستاره‌های کوچک و توده‌های صورتی پرجنب‌وجوش از گاز هیدروژن یونیزه شده است.
به نقل از اسپیس، ان‌جی‌سی ۴۵۳۶ به عنوان یک «کهکشان میانی» طبقه‌بندی می‌شود، زیرا ساختار مرکزی برجسته‌ای دارد، اما در میان یک کهکشان مارپیچی میله‌ای و یک کهکشان مارپیچی بدون میله قرار گرفته است.
ان‌جی‌سی ۴۵۳۶ به عنوان یک کهکشان ستاره‌ساز نیز در نظر گرفته می‌شود، زیرا در مقایسه با سرعت متوسط تشکیل ستاره در بیشتر کهکشان‌های دیگر، در حال گذراندن سرعت فوق‌العاده بالایی از تشکیل ستاره است. بر اساس بیانیه ناسا که همراه با این عکس «تلسکوپ فضایی هابل» منتشر شد، گاز هیدروژن یونیزه‌شده که در میان خطوط تاریک غبار مشاهده می‌شود، به تولد سریع ستاره‌های جدید کمک می‌کند.
مقامات ناسا در این بیانیه گفتند: کهکشان‌های ستاره‌زا می‌توانند به دلیل تعاملات گرانشی با کهکشان‌های دیگر شکل بگیرند یا همان طور که در مورد ان‌جی‌سی ۴۵۳۶ به نظر می‌رسد، وقتی گاز در یک منطقه کوچک بسته می‌شود، به وجود بیایند.
ساختار میله‌مانند ان‌جی‌سی ۴۵۳۶ ممکن است گاز را به سمت داخل و مرکز هدایت کند و منطقه متراکمی را به وجود بیاورد که تشکیل ستاره در آن بسیار فعال است. این رویداد را می‌توان در عکس جدید هابل مشاهده کرد که حلقه درخشانی را در اطراف هسته کهکشان ثبت کرده است.
توضیح احتمالی دیگر برای تولد سریع ستاره در این کهکشان، نزدیکی آن به کهکشان‌های دیگر است. ان‌جی‌سی ۴۵۳۶ متعلق به گروه کهکشان‌های «M61» است که بخشی از خوشه دوشیزه هستند. کشش گرانشی کهکشان‌های همسایه، گاز را در یک کهکشان فشرده می‌کند و به تشکیل ستاره می‌انجامد.
مقامات ناسا در ادامه بیانیه گفتند: کهکشان‌های ستاره‌زا، ستاره‌های آبی‌رنگ و داغ زیادی را به دنیا می‌آورند که به سرعت می‌سوزند و در انفجارهایی که نور شدید فرابنفش را آزاد می‌کنند، به سرعت از بین می‌روند.
نور فرابنفش عکس هابل که ناشی از انفجارهای ستاره‌ای موسوم به «انفجار ابرنواختر» است، گاز اطراف را گرم می‌کند و ابرهای درخشان از هیدروژن یونیزه‌شده را به وجود می‌آورد. این مناطق که «نواحی HII» نامیده می‌شوند، با رنگ قرمز در عکس مشخص شده‌اند.
