به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بر اساس گزارش عملکرد ارائه شده توسط انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، از عملکرد فولادی‌ها در ١١ ماهه سال گذشته و مقایسه آن با مدت مشابه سال ١۴٠٢، در مجموع زنجیره آهن و فولاد کشور، میزان صادرات از ٢۶ میلیون و ٩٣٧ هزار تن در ١١ ماهه سال ١۴٠٢ به ٢٧ میلیون و ١۶٣ هزار تن در مدت مشابه سال ١۴٠٣ رسیده و بدین ترتیب ٠.٨ درصد افزایش صادرات را ثبت کرده است.
این درحالیست که ارزش صادراتی این میزان صادرات زنجیره آهن و فولاد کشور در این مقایسه آماری، با افت ١٣ درصدی همراه بوده است؛ درحالیکه ارزش صادرات این زنجیره در ١١ ماهه سال ١۴٠٢، شش میلیارد و ٩٢٧ میلیون دلار به شش میلیارد و ٣۵ میلیون دلار رسید.
بیشترین افزایش صادرات را ورق سرد به خود اختصاص داده است و با افزایش ١٧٢ درصدی در حجم، از ۶٠٠٠ تن به ارزش پنج میلیون دلار ١١ ماهه در سال ۱۴۰۲ به ١٧ هزار تن به ارزش ١١ میلیون دلار در سال ۱۴۰۳ رسیده است؛ بدین ترتیب ارزش صادراتی این محصول افزایش و افزایش ١٣۵ درصدی را رقم زده است.
در مقابل، صادرات اسلب بیشترین کاهش صادرات را ثبت کرده است؛ صادرات این محصول با افت ٢٩ درصدی از دو میلیون و ٢۶۴ هزار تن در ١١ ماهه سال گذشته به یک میلیون و ۶٠۴ هزار تن رسیده است؛ ارزش صادرات اسلب نیز با افت ٣۴ درصدی ٧١١ میلیون دلار بود؛ این درحالیست که ارزش صادرات یک میلیارد و ٧۴ میلیون دلار در ١١ ماهه سال ١۴٠٣ ثبت شده است.
پس از اسلب، صادرات فولاد میانی ٢١ درصد به لحاظ حجمی و ٢۵ درصد ارزش صادراتی، کاهش پیدا کرده است. صادرات این محصول از هفت میلیون و ١٠٣ هزار تن به ارزش سه میلیارد و ۴٢۴ میلیون دلار در ١١ ماهه ١۴٠٢ به پنج میلیون و ۶٢٧ هزار تن به ارزش دو میلیارد و ۵٧١ میلیون دلار رسیده است.
همچنین بیلت و بلوم با کاهش ۲۱ درصدی در ارزش و ۱۷ درصدی در حجم روبرو شده است. ارزش صادرات این محصول از دو میلیارد و ٣۵٠ میلیون دلار در ١١ ماهه سال ۱۴۰۲ به یک میلیارد و ٨۶٠ میلیون دلار در سال ۱۴۰۳ کاهش یافته و حجم صادرات آن نیز از چهار میلیون و ٨٣٨ هزار تن به چهار میلیون و ٢٣ هزار تن کاهش یافته است.
طبق آمار، صادرات کنسانتره سنگ آهن نیز با کاهش ۱۳ درصدی در ارزش و ۱۰.۲ درصدی در حجم روبرو بوده است.
درحالیکه در مجموع ١١ ماهه سال ١۴٠٢، شش میلیون و ۴٣ هزار تن کنسانتره سنگ آهن به ارزش ۵۵٨ میلیون دلار صادر شده بود، میزان صادرات به شش میلیون و ۶۵٧ هزار تن به ارزش ۴٨۴ میلیون دلار رسیده است.
در خصوص گندله سنگ‌آهن اما علیرغم اینکه حجم صادرات با رشد پنج درصدی به ٩ میلیون و ۶٨٣ هزار تن رسیده، ارزش صادراتی آن با افت ١۶ درصدی به ٨١٠ میلیون دلار کاهش یافته است.
در نهایت صادرات ورق پوششدار هم کاهشی بوده است و با افت دو درصدی در حجم و ١٢ درصدی در ارزش صادرات، به ۵١ هزار تن به ارزش ٣٩ میلیون دلار رسیده است.
در مقابل اما طی ١١ ماهه سال ١۴٠٣، نسبت به ١١ ماهه ١۴٠٢، به ترتیب صادرات تیرآهن، میلگرد، مجموع مقاطع فولادی و همچنین محصولات فولادی هریک با رشد ٩ درصدی ارزش صادراتی مواجه شده‌اند؛ این درحالیست که حجم صادرات تیرآهن ٢١ درصد، میلگرد ١٣ درصد، مقاطع طویل ١۴ درصد و محصولات فولادی نیز ١۴ درصد افزایش یافته است.
به ترتیب صادرات تیرآهن از ١۶۵ هزار تن به ارزش ٨٨ میلیون دلار به ٢٠٠ هزار تن به ارزش ٩۶ میلیون دلار، میلگرد از دو میلیون و ٣۴۵ هزار تن به ارزش یک میلیارد و ١۶٢ میلیون دلار به دو میلیون و ۶۴٧ هزار تن به ارزش یک میلیارد و ٢۶٢ میلیون دلار رسیده است.
صادرات مجموع مقاطع طویل فولادی از دو میلیون ٧١۶ هزار تن به ارزش یک میلیارد و ٣۵٨ هزار تن به سه میلیون و ١٠٩ هزار تن به ارزش یک میلیارد و ۴٨٢ میلیون دلار رسیده است.
صادرات محصولات فولادی نیز سه میلیون و ١۵۴ هزار تن به ارزش یک میلیارد و ۶٣٧ میلیون دلار به سه میلیون و ۶٠٣ هزار تن به ارزش یک میلیارد و ٧٨۴ میلیون دلار رسیده است.
ارزش صادرات در مقاطع تخت فولادی و ورق گرم هریک هشت درصد رشد داشته و به ترتیب ٣٠١ میلیون دلار (مقاطع تخت فولادی) و ٢۴۴ میلیون تن (ورق گرم) ثبت شده است. حجم صادرات این دو محصول به ترتیب با افزایش ١٢.۶ درصد مقاطع تخت فولادی به ۴٩۴ هزار تن و برای ورق گرم به ۴١۵ هزار تن رسیده است.
در نهایت صادرات آهن اسفنجی در زنجیره آهن و فولاد کشور از یک میلیون و ٣٩۴ هزار تن به ارزش ٣۴١ میلیون دلار به یک میلیون و ۵٩۴ هزار تن به ارزش ٣٨۶ میلیون رسیده است که براین اساس با رشد ١۴ درصدی به لحاظ حجم و ١٣ درصدی ارزش صادراتی در این مقایسه آماری مواجه شده است.
به طور کلی، آمار صادرات زنجیره آهن و فولاد ایران در ١١ ماهه سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که با وجود افزایش صادرات برخی محصولات مانند ورق سرد، کاهش صادرات اسلب و بیلت‌وبلوم یا کنسانتره سنگ‌آهن، تغییرات مهمی در ترکیب صادرات این صنعت رخ داده است. این تغییرات می‌تواند ناشی از تغییر در شرایط بازار جهانی، تغییر در سیاست‌های تجاری، یا تغییر در میزان تولید داخلی باشد.
