به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ کتاب «ملاقات با دلفین‌ها» شرح عملیات کربلای ۳، عمقی‌ترین عملیات غواصی جهان در آب های آزاد است که به قلم مجید سانکهن به نگارش در آمده است.
بعد از عملیات خیبر، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تصمیم گرفت تا نیروی دریایی خود را تقویت کند. دشمن تنها از طریق زمین به نیروهای ایرانی حمله نمی‌کرد، بلکه در دریا و آسمان نیز تهدیدات بزرگی علیه ایران ایجاد می‌کرد. این وضعیت نیازمند حضور مؤثرتر در آب‌های خلیج فارس و تقویت نیروی دریایی بود. به فرمان امام خمینی، تشکیل نیروی دریایی سپاه و دستور تشکیل نیروهای سه‌گانه سپاه صادر شد. از آن لحظه به بعد، تنها فرمان فرماندهی حاکم بود و هیچ چیزی جز اطاعت از دستورات باقی نمی‌ماند.
در آغاز، این امر دشوار و پیچیده به نظر می‌رسید؛ به ویژه در شرایط سخت جنوب کشور که دمای شرجی و گرمای طاقت‌فرسا در تابستان، انجام عملیات را دشوار می‌کرد. به علاوه، آموزش غواصان ماهر برای انجام عملیات‌های پیچیده، کاری بسیار چالش‌برانگیز بود. غواصانی که علاوه بر توانایی شنا، باید قادر به حمل ادوات جنگی و نفوذ به خطوط دشمن از طریق دریا می‌بودند. در این راستا، نخستین گام از طریق تشکیل قرارگاه نوح و حضور در عملیات والفجر ۸ برداشته شد. در این عملیات، هدف نابودی اسکله‌های «الامیه» و «البکر» در نظر گرفته شده بود. اما به دلایل مختلف، عملیات با تأخیر مواجه می‌شد و هر بار به تعویق می‌افتاد. این دو اسکله از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بودند و تنها راه نفوذ به آن‌ها از سمت دریا بود.
اسکله‌ها به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، در میانه جزایر مشترک ایران و عراق قرار داشتند و همواره از سوی نیروهای بعثی تحت نظر قرار گرفته بودند. در دوران جنگ، هیچ نفتکشی قادر به عبور از این منطقه و ورود به اسکله‌ها نبود. در حقیقت، این شرایط باعث می‌شد که هیچ تجارتی از این جزیره‌ها به ایران نرسد و در نتیجه، اقتصاد کشور در معرض آسیب‌های جدی قرار گیرد. این وضعیت به ویژه در زمانی که هر درآمدی می‌توانست برای تأمین نیازهای جنگی کمک‌کننده باشد، بسیار بحرانی بود. به گفته بسیاری از فرماندهان جنگ، عملیات در این منطقه عملاً یک خودکشی محض محسوب می‌شد. اما چاره‌ای جز انجام آن نبود. باید این اهداف به سرانجام می‌رسید.
جزیره خارک نیز در معرض حملات سنگین هوایی عراق قرار داشت. «هنوز نفت‌کش لنگر نینداخته بود که در کمتر از نیم ساعت، جنگنده‌های عراقی مانند جن بالای سر جزیره خارک ظاهر شدند. آنقدر فشار حملات هوایی عراق به خارک و نفت‌کش‌ها زیاد شده بود که دیگر ایران نمی‌توانست از خارک به عنوان بزرگ‌ترین سکوی صادرات نفت خود استفاده کند. جزیره خارک برای ناخداهای نفت‌کش‌های خارجی همچون جزیره برمودا شناخته می‌شد و به دلیل تهدیدات نظامی، بسیاری از کشتی‌ها از ورود به این منطقه خودداری می‌کردند.»
با این حال، خلیج فارس در جنگ تحمیلی همانند دشمنی بی‌رحم عمل می‌کرد که همواره بر سر نیروهای ایرانی چالش‌های جدیدی می‌ساخت. جزر و مد، یکی از این چالش‌ها بود که فشار زیادی بر روی غواصان وارد می‌کرد. عمیق بودن آب‌های آزاد خلیج فارس خود موضوعی متفاوت بود و در میانه این سختی‌ها، صحنه‌ای زیبای جنگ شکل می‌گرفت؛ دلفین‌ها، موجودات باهوش در دل دریا، شاهد این عملیات‌ها بودند. این واقعیت خود گواهی بر عمق و پیچیدگی عملیات داشت.
در شب عملیات، نماینده امام خمینی در غروب شب حمله، در قرارگاه حضور یافت و با سخنرانی خود، روحیه غواصان جوان را تقویت کرد. او به غواصان اطلاع داد که امام خمینی از جریان عملیات باخبر است و برای موفقیت آنان دعا می‌کند. این خبر باعث شد که روحیه غواصان به شدت تقویت شود و در دل شب، مناجات و دعاهای آنان فضای قرارگاه را پر کند. غواصان با یادآوری دعای امام، برای پیروزی به یکدیگر امید می‌دادند. به خود و یکدیگر قول داده بودند تا خبر پیروزی این عملیات را به گوش اما خمینی برسانند.
شب اول طوفانی می‌شود و شب دوم نیز به همین منوال ادامه می‌یابد. اما شب سوم، گردان غواصان از «بویه هشت» به سمت اسکله‌ها حرکت می‌کند. هواشناسی وضعیت جوی را آرام اعلام می‌کند، اما طوفان به ناگهان آغاز و گردان در دل طوفان و تاریکی گم می‌شود. برای نخستین بار در این عملیات، ارتباط بیسیم قطع می‌شود و گردان در حال غرق شدن است. غواصان دیگر توان فین‌زدن ندارند و مجبور می‌شوند تجهیزات خود را از بدن باز کنند و در آب رها کنند.
این عملیات به دلیل شرایط سخت و چالش‌های فنی، متفاوت از سایر عملیات‌های جنگی بود. جنگ زمینی داستان خود را دارد، اما جنگ زیر آب و عملیات‌های دریایی به مراتب دشوارتر است. غواصان نه تنها در معرض تهدیدات دشمن بودند، بلکه باید با رادارهای دشمن و حساسیت‌های شدید آن‌ها نیز مواجه می‌شدند. تنها سلاح آنان در این شرایط، کلت ضد آب بود که نمی‌توانست به عنوان یک سلاح پیشرفته در برابر دشمن کارایی چندانی داشته باشد.
با این حال، ایمان و استقامت غواصان جوان، آن‌ها را قادر ساخت تا ناممکنی‌ها را به ممکن تبدیل کنند. این غواصان با ایمان راسخ خود در دل آب‌های عمیق خلیج فارس نفوذ کرده و در عمق‌ترین نقاط این دریا عملیات‌های پیچیده‌ای انجام دادند.
کتاب «ملاقات با دلفین ها» روایتگر عملیات کربلای ۳، یکی از پیچیده‌ترین و خطرناک‌ترین عملیات‌های غواصی جنگ ایران و عراق است. این عملیات در سال ۱۳۶۵ برای نابودی اسکله‌های استراتژیک عراق در خلیج فارس انجام شد و داستانی از شجاعت، ایمان و ایثار رزمندگان گردان یونس را به تصویر می‌کشد. نویسنده با ترکیب روایتی مستند و داستانی، شما را به عمق لحظات پراضطراب و الهام‌بخش این عملیات می‌برد.
در بخشی از کتاب می خوانیم:
«هنوز چند ثانیه از سلام ابوشهاب به امام حسین علیه السلام نگذشته است که آستانه از پشت بیسیم به ابوشهاب می گوید: زرگری بلدی؟
آره آره… صحبت کن.
محسن رضایی که از صحبت‌های زرگری آستانه با ابوشهاب سر درنمی‌آورد، هی پشت سرهم می‌گوید: چی می‌گین؟!
آستانه دستش را بالا می‌آورد. یعنی ساکت. تمام اطلاعات میدانی را از ابو شهاب می‌گیرد و تصمیم‌های قرارگاه را برای او تفهیم می‌کند. از واحد شنود قرارگاه گزارش می‌خواهد که ببیند عراقی‌ها روی زرگری صحبت کردن حساس شده‌اند یانه. گزارش شنود از این قرار است: یک کشتی خارجی در منطقه راه گم کرده و احتمالاً به زبان ترکی یا ارمنی صحبت می‌کند. این نشان می‌دهد عراق متوجه عملیات نشده و غواص‌ها را هم ندیده است.»
کتاب «ملاقات با دلفین‌ها راس ساعت طوفان» تالیف مجید سانکهن در ۱۹۹ صفحه به بهای ۱۳۰ هزار تومان در انتشارات روایت فتح به چاپ رسیده است.
