به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سی و ششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در حالی امروز چهارشنبه هفدهم اردیبهشت ۱۴۰۴ افتتاح شد که محل برگزاری این رویداد از نظر راهنمایی‌های محیطی بازدیدکنندگان و فعالیت‌های ترویجی هیچ تفاوتی با روزهای غیر از برگزاری نمی‌کند.
برخلاف سال‌های گذشته در اطراف مصلی امام خمینی (ره) غیر از ورودی شماره یک در خیابان شهید بهشتی که یک بنر از نمایشگاه در پل و یک بنر در محل ورود نصب شده است هیچ نشانی از اینکه رویدادی بین المللی در این مکان در حال برگزاری است، مشاهده نمی‌شود. اگر از درهای مختلف مصلی هم وارد شویم هیچ علائمی راهنمایمان نمی‌کنند.
این معضل باعث شده بود تا مخاطبان مشتاق (که البته تعداد آنها انگشت شمار است) روز اول نمایشگاه سردرگم شوند؛ و به اندک راهنماهای موجود که آن هم بنرهای سردر سالن‌هاست، اکتفا کنند؛ که البته این بنرها نیز در نور روز دید کافی ندارند و اصولاً در طراحی آنها پیش‌بینی‌های لازم در انتخاب رنگ صورت نگرفته است.
به عبارتی مخاطب باید با ورود به محوطه مصلی امام خمینی (ره) با جمعیت همراه شود و این موضوع برای نمایشگاه کتاب تهران با ۳۶ سال سن یک فاجعه است. فاجعه‌ای که نشان از عدم توجه مسئولان برگزاری نمایشگاه به مخاطبان دارد و عدم شناخت کافی و وافی برگزارکنندگان را از علوم مرتبط با رسانه و ارتباطات می‌رساند.
بررسی وضعیت موجود در نمایشگاه کتاب تهران در روز نخستش، نشان از این دارد که به فضاسازی محیطی برای اقدامات ترویجی که از اهداف اولیه برگزاری نمایشگاه کتاب است توجهی نشده و ظاهراً به سازه‌های ثابت و سازه‌هایی که در گذشته برای همین نمایشگاه ایجاد می‌شد به عنوان یک رسانه که تأثیر مستقیم در محیط دارد نگاه نمی‌شود. نمایشگاه کتاب تهران بویژه باید برای کودکان و نوجوانان جذابیت رنگی داشته باشد و تنها راه ایجاد این جذابیت استفاده از بنر به مثابه یک رسانه است.
فراموش نکنیم رویدادهایی مثل نمایشگاه قرار است به ترویج کتاب و کتابخوانی منجر شود و حداقل وظیفه برگزارکنندگان دولتی این رویداد توجه ویژه به انتقال پیام‌ها و رویکرد فرهنگی نظام دارد. اگر قرار است نمایشگاه کتاب فقط یک فروشگاه باشد و هیچ دستاوردی از نظر فرهنگی نداشته باشد، طبیعتاً برگزاری آن توسط صنف با مشکل کمتری انجام می‌شود؛ مانند بسیاری از نمایشگاه‌های فروش کالا که بدون دخالت مستقیم دولت و توسط صنوف انجام می‌شود. ولی رویدادی مثل نمایشگاه کتاب که با تصدی‌گری دولت برپا می‌شود باید محلی برای ارائه دستاوردها این حوزه، فعالیت‌های فرهنگی و ترویجی در قالب‌های مختلف از جمله استفاده از ظرفیت رسانه‌های محیطی باشد.
بحث پیرامون نقش تبلیغات محیطی، فضاسازی محیط برگزاری یک رویداد، پیام‌هایی که لازم است در رویدادهای اینچنین به مخاطبان ارسال شود و… زیاد است و لازم است در این موضوع به صورت ویژه نقد و بررسی شود. اما فارغ از موضوع مهم مطرح شده و عدم توجه نمایشگاه کتاب به چنین رسانه‌ای، لازم است برای راهنمایی مخاطبان در این رویداد در استفاده از بنرهای راهنمایی تجدیدنظر صورت گیرد. وقت مخاطبانی را که به عشق کتاب از راه‌های دور و نزدیک خود را به مصلی امام خمینی (ره) رسانده‌اند، تلف کرد.
