به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ هر هفته قرار ما با شما در اینجاست که عینک نقادی و نکته‌سنجی بر چشمان خود زده تا چند تا نمونه از دسترنج دانشجوهای تشکلی دانشگاه‌ها- یعنی نشریه- را به چالش کشیده و بررسی کنیم. چونان معلم دلسوزی که برگه امتحان دانش‌‌آموزانش را تصحیح می‌کند.
قبل از اینکه به سراغ اصل مطلب بریم، بهتر است چند کلمه‌ای در وصف نشریه بگوییم. نشریه دانشجویی به مثابه رسانه‌ای برای قشر جوان است تا از رهگذر آن، نویسندگان و زحمتکشان کار صدایشان را به همدانشگاهی‌هایش رسانده و در فضای فرهنگی دانشگاه تبادل علم و معرفت کند. این ابزار فوق‌العاده مهم و تأثیرگذار، قابلیت گفتمان‌سازی یا به‌عبارت دیگر تولید صدای مشترک از دانشجویان را دارد. همچنین این کاغذ چونان گوینده‌ای است که سخن می‌گوید، بر منبر وعظ و اندرز می‌نشیند، خوش‌وبش و بذله‌گویی می‌کند، نقادی می‌کند و در هر مسئله‌ای سرک می‌کشد. خواه موضوع صنفی باشد خواه موضوعات کلان سیاسی و اقتصادی کشور و شاید هم حواشی پیش‌آمده در محیط زندگی. تفاوتی هم نمی‌کند. شاید هم یک وسیله‌ی سرگرمی‌ای است تا حواس‌ها و توجه‌‌ها را به خود جلب کند.
از طرفی نشریات دانشجویی محملی برای پروش مهارت نویسندگی جوانان تحصیل کرده است که غالبا پولی نصیب افراد نمی‌کند ولی آینده درخشانی برایشان خواهد ساخت.
ضمن عرض پوزش باید به عرضتان برسانم که حال این رسانه کاغذی، این روزها خیلی خوب نیست. گه گاهی مورد بی توجهی جویندگان علم واقع میشود. مچاله شده، یا تغییر شکل و ماهیت داده و به موشک تبدیل میشود. گاهی اوقات هم این نامهربانان از او به‌عنوان سفره استفاده می‌کنند. واقعا داستان اسفبار و اندوهناکی است. شاید بشود خشک و رسمی بودن ادبیات، در دسترس نبودن، تغییر ذائقه جوانان دانشجو و گرایش به مطالب بسیار کوتاه کپسولی را علت این فاجعه و بی‌اعتنائی دانست.
چاره و راه حل هم در تعاملی کردن مطالب، انتشار نشریه در محل‌های پررفت‌وامد، استفاده از چاشنی طنز و تصاویر جذاب و متن‌های نسبتا کوتاه است.
به امید روزی که همه در دانشگاه نشریه به دست در حال خواندن مطالب باشند.
ببشتر از این اطاله کلام نکنیم و به کار اصلی‌مان بپردازیم. این اوراق را می‌توان از چند زاویه بررسی کنیم و به قول معروف عیارشان را بسنجیم.
بررسی صفحه‌آرایی، گرافیک و چیدمان مطالب و ارزیابی عمق محتوا، تنوع موضوعی و تولیدی بودن، استفاده از عناوین جذاب، ویراستاری قوی، بهره‌بردن از زبان طنز، تعادل تصویر و متن، طرح‌های خلاقانه و رنگ‌بندی مناسب، استفاده از فونت مناسب برای تیترها، مشخص بودن نام و رشته تحصیلی نویسندگان، روان نویسی مطالب، انسجام محتوایی متون و بالاخره انتخاب موضوعات متناسب با مخاطب دانشگاهی ملاک‌های بررسی این هفته از نشریات است.
همچنین سعی می‌کنیم در خواندن مطالب نشریات به دنبال جواب این سوال بگردیم که آیا نشریه به اهدافش (اطلاع‌رسانی، انتقاد، سرگرمی) رسیده یا نه.
نقد و بررسی:
نشریه بی‌تعارف انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا (س)
مدیر مسئول: زهرا سعیدی
سردبیر: نرگس خطیب دماوندی
نقاط قوت:
۱. انتشار ویژه‌نامه برای ۱۳ آبان
۲. به‌کارگیری عناوین به‌جا و جذاب
۳. لوگوی جذاب و صفحه‌آرایی خوب
۴. انسجام مطالب
نقاط ضعف:
۱. یکدست بودن مطالب و نداشتن میان‌تیتر
۲. عدم تعادل عکس و نوشته
نشریه قسط دانشگاه شهید چمران اهواز
مدیر مسئول: مهدی فشونی
سردبیر: محمدجواد فریسات
نقاط قوت:
۱. استفاده از قالب‌های متنوع چون مصاحبه، دل‌نوشته و یادداشت
۲. بهره بردن از فونت مناسب برای نوشته‌ها و عناوین
۳. داشتن سخن سردبیر
نقاط ضعف:
۱. عدم رعایت اصول تنظیم مصاحبه
۲. عدم تعادل عکس و نوشته
نشریه سفیر بسیج دانشجویی دانشگاه شهید باهنر کرمان
مدیر مسئول: مهدی جعفری
سردبیر: محمد جواد محمدی
نقاط قوت:
۱. داشتن صفحه جلد و فهرست مطالب
۲. انتخاب عنوان متناسب با مطالب برای جلد
۳. پرداختن به موضوعات بسیار مهم سیاسی و اجتماعی
۴. داشتن موضوع محوری
نقاط ضعف:
۱. طولانی بودن جملات در برخی موضوعات
۲. برش نامناسب تصاویر
۳. عدم رعایت نیم‌فاصله‌ها و محاوره‌ای بودن برخی از مطالب
نشریه رویش انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه امیبد
نقاط قوت:
۱. صفحه‌آرایی بسیار قوی
۲. خلاقیت در طراحی صفحه جلد
۳. بررسی موضوعات مهم اجتماعی و روز در نشریه
نقاط ضعف:
یکدست بودن مطالب و نداشتن میان‌تیتر
گزارش از محمدصادق عباسی
