به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ چند روز است که در فضای مجازی فیلمی جنجالی و عجیب و غریب بین کاربران و مخاطبان دست به دست میشود. بر اساس این کلیپ، مردم عادی با خرید یک قوطی نوشابه پپسی جیب صهیونیستها را پر از پول کرده و سوخت موشکهایی که بر سر مردم مظلوم غزه میریزد را تأمین میکنند.
بیشتر بخوانید: ۳۵ برند حامی اسرائیل در ایران شناسایی شد/ اسامی کامل تا دو هفته دیگر منتشر میشود
با دیدن ویدئوی بالا شاید چند سوال برای شما پیش بیاید.
اول، بیشتر برندهایی که نام آنها مطرح میشود اسرائیلی نیستند. حتی برخی از آنها در ایران تولید میشوند پس چطور میتوانند موجب تقویت اسرائیل باشند؟
شرکتهای حامی اسرائیل ممکن است ملیتهای مختلف اروپایی، آمریکایی یا حتی آسیایی داشته باشند. برخی از این شرکتها به صورت مستقیم در ایران حضور داشته و محصولات خود را در داخل کشور تولید میکنند. به این ترتیب سود حاصل از فروش این محصولات در ایران، بخشی از سود کل شرکت مادر خواهد بود. همچنین محصولات برخی دیگر از شرکتهای حامی اسرائیل در ایران به صورت تحت لیسانس تولید میشود. یعنی تولید این محصولات کاملا وابسته به فناوری و کسب اجازه از شرکت مادر است و بخش قابل توجهی از سود فروش آنها هم به آن شرکت میرسد. پس تولید در ایران مانع رسیدن سود به شرکتهای حامی رژیم اسرائیل نیست.
دوم، مصرف نکردن این محصولات به کارگران ایرانی شاغل در کارخانهجات این برندها آسیب نمیزند؟
تعداد کمی از شرکتهای حامی رژیم اسرائیل به شکل مستقیم مشغول تولید محصولات خود در ایران هستند. با حذف احتمالی این شرکتها، تقاضای این کالاها از بین نمیرود. بلکه مصرفکنندگان از برندهای دیگری خرید خواهند کرد که آنها هم برای کارگران ایرانی اشتغالزایی میکنند.
گاهی مثلا به افراد توصیه میکنیم که سیگار نکشند؛ چرا که برای سلامتیشان ضرر دارد. آیا مصرف نکردن کالایی که باعث تقویت رژیم اسرائیل و گسترش تجاوز، جنگافروزی و اشغالگریهای آن میشود اولویت بالاتری ندارد؟ طبیعی است که نگرانی از بیکار شدن کارخانههای تولید سیگار، باعث نمیشود اطرافیانمان را به ترک سیگار توصیه نکنیم.
آیا با این منطق، آزادی ما برای انتخاب زیر سوال نمیرود؟ آیا باید به هنگام خرید هر محصولی از برند الف، نگران بیکار شدن کارگران برند ب باشیم؟ آیا با این استدلال تا آخر عمر میتوانیم محصولی که مصرف میکنیم را تغییر دهیم؟
همزمان که ارتباط بعضی از برندها با اسرائیل اثبات میشود، انگشت اتهام از روی برندهای دیگری که به اشتباه متهم به ارتباط با اسرائیل شدهاند برداشته میشود.
سوم، خروج این شرکتها از بازار به سرمایهگذاری خارجی، تولید و اقتصاد کشور آسیب نمیزند؟ انزوای فعلی ایران از بازارهای جهانی کافی نیست؟
بخشی از این کالاها، وارداتی یا قاچاق هستند و حضورشان در ایران، منجر به سرمایهگذاری نشده است. روشن است که قاچاق، آسیب زیادی به اقتصاد کشور میزند؛ چنانچه واردات کالای نهایی نیز باعث رشد تولید و اقتصاد نمیشود.
بخش زیادی از این کالاها، مصرفی هستند. واردات محصولات مصرفی که میتواند به راحتی توسط شرکتهای داخلی تامین شود، کاملا ضد رشد و تولید است.
سرمایهگذاری خارجی زمانی مطلوب است که منجر به رشد و توسعه پایدار شود. این نوع سرمایهگذاری زمانی جذاب است که در زیرساختها انجام شود یا منجر به کوتاه شدن مسیر تولیدکنندگان داخلی در رسیدن به فناوریهای جدیدتر شود. متاسفانه سرمایهگذاریهای اندکی که توسط شرکتهای حامی اسرائیل در ایران انجام شده است، معمولا این ویژگیها را هم ندارند.
بیشتر بخوانید: قضاوت با شما/ نستله، سوخت موشکهای رژیم صهیونیستی +مستندات
چهارم، شرکتهای حامی رژیم اسرائیل معمولاً بهترینهای حوزه خودشان هستند. آیا با کنار گذاشتن آنها انتخابهای خودمان را محدود نکرده و خود را از بهترینها محروم نمیکنیم؟
بله در بسیاری از موارد این شرکتها در حوزه خودشان مطرح هستند؛ گاهی واقعاً به دلیل کیفیت بالا، گاهی به دلیل توان تبلیغات و بازاریابی، و گاهی هر دو. اما اغلب اوقات رقبای همسطح یا حتی بهتری برای محصولات آنها وجود دارد. برای مثال چاپگرهای اچپی را به راحتی میتوان با چاپگرهای بِرادِر یا کَنُن جایگزین کرد.
اما در برخی موارد، ممکن است برندهای جایگزینی وجود داشته باشند که همسطح محصولات حذف شده نباشند. اینجاست که باید با منطق هزینه/فایده بین حمایت نکردن از اسرائیل با انتخاب جایگزین یا انتخاب بهترین به هر قیمتی، یکی را انتخاب کرد.
گزارش از محمد صادق عباسی
