به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش دادند که افراد مبتلا به اختلال عملکرد کلیه، سطح بالاتری از پروتئینها را در خون خود دارند که با بیماری آلزایمر مرتبط است.
دکتر «فرانچسکا گاسپارینی»، متخصص طب سالمندان از مؤسسه کارولینسکا در استکهلم سوئد، در یک بیانیه خبری گفت: «مطالعه ما نشان داد که وقتی کلیهها به درستی کار نمیکنند، ممکن است سطح بالاتری از نشانگرهای زیستی آلزایمر در خون وجود داشته باشد.»
وی در ادامه افزود: «در حالی که ما متوجه نشدیم که کاهش عملکرد کلیه خطر ابتلاء به زوال عقل را افزایش میدهد، متوجه شدیم که اختلال عملکرد کلیه ممکن است شروع زوال عقل را در افرادی که سطح بالاتری از نشانگرهای زیستی دارند، تسریع کند. این امر بر لزوم در نظر گرفتن عملکرد کلیه توسط پزشکان هنگام تفسیر نتایج نشانگرهای زیستی آلزایمر در خون تأکید میکند.»
محققان در یادداشتهای پیشزمینه گفتند که کلیهها با حذف مواد زائد و سموم از خون که سپس از طریق ادرار دفع میشوند، به سلامت انسان کمک میکنند.
برای این مطالعه، محققان نزدیک به ۲۳۰۰ نفر را با میانگین سنی ۷۲ سال که هیچکدام در شروع مطالعه مبتلا به زوال عقل نبودند، مورد بررسی قرار دادند. در طول یک دوره پیگیری هشت ساله، بهطور متوسط ۲۲۱ نفر با کلیههای سالم و ۱۴۱ نفر با کلیههای ضعیف شناسایی شدند.
نتایج نشان داد که کاهش عملکرد کلیه با سطح بالاتر موارد زیر در خون مرتبط است:
• پروتئینهای تاو، که تودههای سمی را در مغز بیماران آلزایمر تشکیل میدهند.
• قطعات پروتئینی زنجیره سبک نوروفیلامنت (NfL)، که از سلولهای مغزی آسیبدیده یا در حال مرگ آزاد میشوند.
• پروتئینهای اسیدی فیبریلاری گلیال (GFAP)، که توسط سلولهایی تولید میشوند که نورونها را در مغز و نخاع التیام بخشیده و محافظت میکنند.
محققان گفتند که عملکرد ضعیف کلیه با افزایش خطر ابتلاء به زوال عقل، پس از در نظر گرفتن سایر عوامل خطر، مرتبط نبود.
اما محققان دریافتند که افرادی که کلیههایشان از کار افتاده و سطح پروتئینهای NfL آنها بالا است، تقریباً دو برابر افرادی که کلیههای سالم و سطح NfL بیش از حد بالایی دارند، در معرض خطر ابتلاء به زوال عقل هستند.
گاسپارینی گفت: «این نشان میدهد که سلامت کلیه ممکن است بر زمان زوال عقل تأثیر بگذارد، زیرا کلیههای سالم با فیلتر کردن مواد زائد سمی از مغز محافظت میکنند.»
این بیماران احتمالاً هنوز هم دچار زوال عقل میشوند، اما دیرتر از افراد دارای کلیههای ضعیف.
گاسپارینی گفت: «هنگام بررسی این نشانگرهای زیستی در بزرگسالان مسن، توجه به سلامت کلیه ممکن است مهمتر از آن چیزی باشد که تصور میشود. نظارت بر سلامت کلیه میتواند به پزشکان کمک کند تا این نشانگرهای زیستی را بهتر تفسیر کنند و افرادی را که ممکن است در معرض خطر پیشرفت سریعتر بیماری باشند، شناسایی کنند.»
