خبرنامه دانشجویان ایران:وزیر خارجه فرانسه درحالی از جاسوس نبودن شهروند فرانسوی دستگیر شده در ایران خبر داده که نهادهای امنیتی کشورهای مختلف، اخیراً در گزارش‍هایی نسبت به خطر استفاده گسترده کشورها از جاسوسان زن هشدار داده‌اند.
«خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل ازشبکه ایران نوشت؛ برنارد کوشنر وزیر امورخارجه دیروز جمعه در اظهارنظری پیرامون بازداشت یک شهروند 23 ساله فرانسوی توسط نیروهای امنیتی ایران گفت: آیا ایرانی‌ها فکر می‌کنند در فرانسه کمبود پرسنل وجود دارد که یک زن 23 ساله را برای جاسوسی به این کشور فرستاده‌ایم؟
این اظهارات رییس دستگاه سیاست خارجی کاخ الیزه از دو حالت خارج نیست: یا وزیر امور خارجه فرانسه از توان امنیتی ایران شناخت درستی ندارد و یا از عملکرد و چارچوب سازمان‌های جاسوسی کشورهای غربی و فرانسه بی‌خبر است.
روزنامه ایزوستیا چاپ مسکو، اخیراً گزارش داد که کمیسیون اروپا به کارمندان مرد خود هشدار داد در برابر زنان مشغول به کار در شعب متعدد این سازمان، هوشیار باشند زیرا بسیاری از این زنان، عوامل سازمان‌های اطلاعاتی هستند که وظایف ویژه‌ای بر عهده آنان گذاشته شده است.
به نوشته این خبرگزاری، هر سال تعداد زیادی کارمند جوان و به ویژه زنان دارای ظاهر زیبا، در شعب و نمایندگی‌های کمیسیون و پارلمان اروپا به کار مشغول می‌شوند که این مسئله توجه اداره ضدجاسوسی کمیسیون اروپا را به خود جلب کرده است.
"گئورگی کاپوشین " یکی از عناصر اطلاعاتی و یکی از مجرب‌ترین جاسوسان سرویس اطلاعاتی اتحاد جماهیر شوروی، اخیرا اعلام کرده است که "کاگ‌ب " با برخورداری از حمایت و همکاری 200 هزار زن، کارایی نسبتاً موفقی در امر کسب اخبار و اطلاعات محرمانه در سراسر جهان داشته است.
"دیوید برن " نویسنده آمریکایی نیز معتقد است که سازمان جاسوسی آمریکا (سیا)، در سال‌های دهه 1980، بر حجم فعالیت‌های جاسوسی خود به نحو بی‌سابقه‌ای افزود و مأموران خود را که نیمی از آنان زنان جاسوس هستند، به اکثر کشورهای در حال توسعه و یا اصطلاحاً جهان سوم روانه کرد.
از سال 1972 که حادثه المپیک مونیخ اتفاق افتاد، فعالیت‌های تروریستی سازمان جاسوسی موساد به مقیاس وسیعی گسترده و خونین شد. از آن تاریخ تا سال 1982، تنها 30 تن از رهبران و فرماندهان فلسطینی در داخل لبنان (عمدتاً در بیروت) و یا در کشورهای خارجی نظیر قبرس، ایتالیا و پرتغال و اغلب توسط زنان مسلح ترور شده و به قتل رسیده‌اند.
سازمان‌های اطلاعاتی و جاسوسی فرانسه نیز برای تسهیل در دستیابی به اسرار سیاسی، نظامی یا صنعتی کشورها، از وجود جاسوسان زن بهره می‌گیرد و زنان خوش‌چهره و کارآمد در زمینه‌های علمی را به استخدام خود درآورده و آن‌ها را به عنوان مسافرین عادی با پوشش گذرنامه‌های عادی، راهی کشورهای مورد نظر خود می‌کنند.
به هر روی، وزیر امور خارجه فرانسه به نظر می‌رسد می‌بایست تلاش بیشتری برای بالا بردن آگاهی خود در خصوص فعالیت‌های جاسوسی کشورش در خارج از مرزهای فرانسه داشته باشد.
