خبرنامه دانشجویان ایران: هر سال که شعبان میآید، توی دلمان جشنی به پا می شود. گوشه گوشه قلب را خدا برایمان آذین میبندد. نور مصباح الهدایش در دل متجلی میشود. ذوق میکنیم برای آمدنش.
محمدرضا باقری نویسنده وبلاگ "بیا تا برویم " در آخرین پست از وبلاگ خود که به مناسبت میلاد امام حسین(ع) نگاشته شده، مینویسد؛
1-هر سال که شعبان میآید، توی دلمان جشنی به پا میشود. گوشه گوشه قلب را خدا برایمان آذین میبندد. نور مصباح الهدایش در دل متجلی میشود. ذوق میکنیم برای آمدنش. از کودکی با نامش خو گرفتیم. نامی که مادرانمان با آن بزرگمان کرده اند. نامی که موقع دلتنگی ها ناخودآگاه به زبان آورده ایم. نامی که همیشه با گفتنش قطره اشکی سر خورده روی گونه هامان. خواسته های کوچک و بزرگمان را از او خواسته ایم و همیشه به او امید داشته ایم.
"حسین "، حسین، حسین، وه که چه قدر این نام زیبا و خواستنی است. تجلی عشق خداست روی زمین.
و فردایِ میلاد "حسین "، ماه بنی هاشم، "ابوالفضل العباس " می آید. هم او که نامش برایم یادآور مردی است. ابالفضلی که سرچشمه "ادب " است و مردانگی.
2- اتوبوسهای کربلا، شارع العباس نگه میدارند. اولین منظرهای که در کربلا میبینی گلدستههای کاشیکاری حضرت عباس است و بعد بین الحرمین را با هزار شوق می پیمایی و به نخل های سبزش نگاه می کنی. فرات کمی دور تر دلت را می سوزاند. آه از عطش عاشورا! حالا دیگر به حرم حسین رسیدی، السلام علیکی می گویی و وارد می شوی، نوشته کاشی های سردر را می خوانی: " قال سید الکونین حسین منی و انا من حسین ". و با خودت تکرار میکنی و انا من حسین! حالا دیگر نوبت این ضریح شش گوشه است که در آغوش بگیری. کعبه شش گوشهای که مهبط سلام های بعد از نمازمان است. همیشه با خودت میخواندی که: "بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا " و اینک بیش از هر موقعی بوی سیب* تو را مست کرده است.
3- کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا. کمی با خودت فکر می کنی. این عشق که به حسین داری راحتت نمیگذارد، باید کاری کنی، هر روز عاشوراست و مولایت تنها! حسین زمان را شناختن دشوار است و در این عصر ارتباطات با این همه اطلاعات دشوارتر! آنان که رفتند، کاری حسینی کردند و آنان که مانده اند باید کاری زینبی کنند و الا از یزیدیانند!
اَللَّهُمَّ ارْزُقْنى شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ.
* علی ابن الحسین علیهالسلام میفرماید: از شیعیان صالح ما که زیارت کنند قبر مقدسش را پس باید اوقات سحر، در پی آن باشند که بوی سیب از قبر حسین علیه السلام.