به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، در چنین شرایطی که اظهار نظر مسئولین در رابطه با مذاکرات هسته ای از اهمیت فراوان برخوردار است، برخی اظهار نظر ها از جمله تطبیق ماجرای صلح امام حسن(ع) با دوران کنونی و هم چنین اظهارات عجیب علی لاریجانی رییس مجلس شورای اسلامی در رابطه با منتقدان بیشتر از موضوعات فنی در صدر اخبار قرار گرفته است. مسائلی که قطعا در کلان نظام به نفع و مصلحت کشور نیست.
در شرایطی که آمریکا از همه مولفه هایش برای تقویت دیپلماسی و افزایش قدرت چانه زنی بهره می برد و کسانی را که تا دیروز حتی برای مردم خود آمریکا ناشناس بودند را به وسط معرکه مذاکرات و برای ایفای نقش می آورد، تا جاییکه حتی فرماندار ایالت فلان هم برای مذاکرات شرط و شروط می گذارد، در داخل برخی به جای استفاده از ظرفیت منتقدان به بدگویی و تهمت زدن به آنان پرداخته شده است.
اگرچه باید حساب منتقدان فنی مذاکرات را از انگشت شمار افرادی که نه ادبیات انتقاد و نه حتی ادب اعتراض را دارند جدا کرد و نیز به این نکته اشاره کرد که هرکسی با انتساب خود به هر جریانی می تواند از این تندروی ها اتخاذ کند، اما عجیب نیست که به منتقدان فنی مذاکرات پاسخ منطقی و درخورداده شود.
چند روز پیش دکتر علی لاریجانی بی اشاره دقیق به فرد یا افرادی و در حالیکه مجموعه منتقدان خطاب قرار داده می شدند، گفت: «شما اگر خودتان مشکل دارید، لازم نیست پشت سر رهبری مخفی شوید!»
رهبر معظم انقلاب بارها از تیم مذاکره کننده حمایت کرده اند. حمایت هایی بی سابقه که دست و اختیار دولت برای انعقاد یک توافق خوب را باز گذاشته است و قطعا دولت باید از این فرصت تاریخی استنفاده کند و یک توافق خوب به نفع مردم را رقم بزند. واقعیت آن است که از روز آغازمذاکرات هسته ای کمتر کسی پیدا می شد که با مذاکرات مخالفت داشته باشد، بسیاری چون رهبر معظم انقلاب نسبت به مذاکرات خوشبین نبودند. یک بار هم حتی ایشان در طول دوره مذاکرات فرمودند: «با مذاکره زیر شبح تحریم مخالفم».
در دیدار با کارگزاران نظام، رهبر معظم انقلاب بر خطوط قرمز قبلی تاکید کرده و حتی با صراحت نسبت به جزییات آن اعلام موضع کردند.
در چنین شرایطی و با این اظهار نظر دقیق و صریح رهبر انقلاب آیا اساسا کسی می تواند پشت رهبری مخفی شود؟ یا اصلا نیاز به مخفی شدن پشت سر رهبری هست؟
در شرایطی که متاسفانه به خاطر سکوت مسئولان مختلف لشکری و کشوری کشور در موضوع هسته ای، رهبر معظم انقلاب پیشگام اظهار نظر درباره مذاکرات شده اند و می توان ادعا کرد که به تنهایی علیه زیاده خواهی های غرب مواضع مقتدرانه و عزتمندانه اتخاذ می کنند، اصولا این ادعا که کسی پشت رهبر انقلاب مخفی شود، چه محلی از اعراب دارد؟
اتفاقا نکته مهمی که باید در اینجا به آن اشاره کرد، استفاده دلخواه از حمایت رهبر معظم انقلاب از تیم مذاکره کننده است. در کدام اصل از اصول منطق آمده است که در پاسخ به ابهامات مذاکرات و سوال های فنی درباره توافق های صورت گرفته، جواب داده شود: تیم مذاکره کننده مورد حمایت رهبری است؟
در شرایطی که رهبر معظم انقلاب مکرر فرموده اند در جزییات مذاکرات دخالت نمی کنند، برخی همه روند مذاکرات را مورد تایید رهبری می دادنند، و با همین استدلال، راه هر گونه نقد به مذاکرات را می بندند.
واقعا چه کسی پشت سر رهبری مخفی می شود؟
