«باباجون» توقفی در جامعه بوقلمون صفت صهیونیستی

خبرنامه دانشجویان ایران: «باباجون» اولین فیلم رژیم صهیونیستی به زبان فارسی به کارگردانی «یووال دلشاد» و با بازی نوید نگهبان بازیگر هالیوودی است که پیش از این در «سرزمین مادری»، «تک تیرانداز آمریکایی»، «سنگسار ثریا»، «منتالیست»، «۲۴»، «گمشدگان» و «سی.اس.آی» حضور داشته است.

«بابا جون» که به دو زبان فارسی و عبری ساخته شده زندگی یهودیان ایرانی را به تصویر می کشد که پس ازانقلاب اسلامی از ایران راهی اسراییل شده و در دهکده‌ای کوچک مستقر شدند.

داستان این فیلم در یک دهکده کوچک روستایی می گذرد که در صحرای نگیو واقع شده است. شخصیت‌های این فیلم به زبان فارسی صحبت می کنند. موتی تک فرزند خانواده ای است که مالک یک مزرعه بوقلمون هستند. در این خانواده پدرسالاری مهمترین جایگاه را دارد و موتی قدردان پدرش ییتزاک است. وقتی این پسر تصمیم می گیرد مزرعه را با تمام شدن تحصیلاتش ترک کند، همه در برابر او موضع گیری می کنند.

این فیلم قرار است مهرماه سال جاری (اکتبر ۲۰۱۵) در جشنواره تورنتو  اکران شود و تهیه‌کنندگی این فیلم و پخش آن را به ترتیب دو شرکت صهیونیستی Metro Communications و United King Films برعهده دارند.

در آستانه اکران اولین اثر سینمایی فارسی‌زبان صهیونیستی حسین بابازاده مقدم در یادداشتی که برای «خبرنامه دانشجویان ایران» نوشته آورده است: مساله حضور ایرانیان در سرزمین های اشغالی بعنوان بخش آسیایی نژاد های یهودی از جمله مسائل مهم و کلیدی درون سرزمین های اشغالی به شمار می آید. نژاد پرستی و اولویت قائل شدن برای تیره نژادی اشکنازی که عمدتاً یهودیان سفید پوست با موهای بلوند و چشم های روشن اروپا را در برمی گیرد، همواره در برابر جامعه سفاردی ها که یهودیان آسیایی و شرقی تبار هستند، عاملی برای اعمال تبعیض های بسیار سنگین علیه یهودی های "نامرغوب" به شمار می آمده است.

"یووال دلشاد" کارگردان صهیونیست ایرانی تبار در سرزمین های اشغالی قدس بوسیله فیلم "باباجون" در حالی به صحنه آرایی و ترسیم جامعه ایرانیان در سرزمین های اشغالی پرداخته است که مساله یهودی خوب و یهودی بد حداقل در محدوده این سرزمین از مدتها قبل اصطلاحاً قیامت می کند.

طبیعتاً رژیمی که برای اشاعه سلطه و تحمیل رنج به سایر نژادها هیچ گونه ملاحظه و تاملی ندارد و بخاطر ادامه بقای خود دست به انواع و اقسام جنایت ها علیه تمامی ملت ها در قالب باندهای جنایتکار بین المللی میزند، قطعا درون مرزهای خود نیز به همین بلا و مصیبت ها دچار است.

رژیم اسرائیل بعنوان سردمدار فحشا، قاچاق اعضای بدن، جادوگری، قاچاق عتیقه و همینطور نژاد پرستی خود نیز در صدر لیست محدوده های سرزمینی است که قربانی این ناهنجاری ها قرار می گیرند.

نوید نگهبان بازیگر مشترک این فیلم و سریال بسیار جنجال برانگیز «هوملند» که اخیرا فضای بسیار آلوده ای را پیرامون توافق هسته ای ایران و غرب دامن زده و چنین القا کرده است که آمریکایی ها از ده سال قبل جزئیات توافق را از سر گذرانده اند و دیگرانی مانند او در فیلم باباجون، در واقع نمادهایی از ایرانیان مهاجر به سرزمین های اشغالی اند که با سختی ها عبور از یک جامعه "بوقلمون صفت" دست و پنجه نرم می کنند.

گاه یکی از نقش ها در نقش مدافعان حفظ مزرعه پرورش بوقلمون ظاهر می شود و گاه دیگری در نقش حامیان عبور از این وضعیت که ایفای اصلی آن با شخصیت چهارده پانزده ساله یک پسر نوجوان با نام "موتی" است که می خواهد از وضعیت سنتی عبور کرده و به جای شغل پدری به سرهم کردن قطعات ماشین های فرسوده بپردازد.

جنبه های داخلی این فیلم برای سرزمین های اشغالی دایر بر میل جوان تر ها برای عبور از وضعیت بوقلمونی است که بوقلمون پرنده ای است که هنگام اضطراب، پوست برهنه در ناحیه گلو و سرش را از رنگ خاکستری به رنگهای قرمز، سفید و آبی تغییر می کند. بوقلمون ها حیواناتی سرد، بی توجه و بی سرو صدا هستند. بوقلمون صفت، آدمی دو رو، بی منطق و دمدمی مزاج است، هر لحظه تغییر رأی و عقیده می دهد، هر لحظه به رنگ و حالتی دیگر در می آید.اما خب شاید عده ای اینطور تحلیل کنند که کارگردان یا سازندگان این فیلم بدون منظور بوقلمون را در کانون اشتغال خانواده ایرانی در سرزمین اشغالی قرار داده باشند اما با مرور مشخصه های بیشتر این باور بسیار مخدوش می شود.

در انسان شکل انگارانه عامیانه تعاملات میان فردی بوقلمون صفت کسی است که روبرویت یک چیزی می گوید اما چند ساعت بعد، بر عکس آن گفته عمل می کند که خود این گزاره نوعی افراط گرایی را نمایندگی می کند و محال است که ایرانیان سازنده فیلم مذکور از محتوای معنا شناسی بوقلمون و کاربرد نمادینش در فیلم بی خبر باشند.

بوقلمون صفت کسی است که پس از اشتباه می آید و آن چنان خود را به نفهمی می زند که گویی هرگز در جریان اعمال اشتباهش نبوده است، مثل اشتباهات فراوانی که رژیم اسرائیل در خصوص ایران و ارزیابی توانایی های کشورمان در جریان تقابل هسته ای و سازماندهی برنامه های ترور مرتکب شد.یا اشتباهات بسیار زیادی در استفاده از افراد متعادل تر در این رژیم که فیلم بخوبی در لایه های درونی اش آنرا نمایندگی می کند.

بوقلمون صفت کسی است که به هیچکدام از قول ها و قرارهایش عمل نمی کند، مثل اینکه صهیونیست ها ایرانیان را با وعده بهشت از کشور خارج کردند و به جهنم زندگی در کنار آفریقایی تبارها هدایت کردند. اگر چه یهودی ایرانی تبار و یزدی این رژیم کاتساو رئیس وقت رژیم صهیونیستی با محمد خاتمی در آوریل 2005 در فرودگاه و در حاشیه یک نشست سیاسی روبرو شد، دست دادند و طرف ایرانی البته هیچ وقت زیر بار تأیید این خبر نرفت.

اما جز معدود اتفاقاتی که منجر به صعود یک ایرانی در سیاست رژیم اسرائیل شده است در اغلب موارد ایرانی ها از جایگاه روستاییانی در مناطق ناامن و در تیررس گروه های مقاومت ارزیابی می شوند.

بوقلمون صفت کسی است که با دشمن تو دوست و با دوست تو دشمن است، این گزاره نیز بسیار مهم است، چرا که عملاً صهیونیست ها به نفع نژادهای اروپایی حتی مشکوک تر به داشتن تبار یهودی برخوردهای بهتر و توام با بخشندگی بیشتر دارند تا کسانی از سرزمین های ایران، آفریقا یا هر نقطه دیگری در شرق، اصولاً تفوق در سرزمین های اشغالی با یهودیان سفیدپوست و غربی است.

بوقلمون صفت کسی است که به حزب باد رای می دهد و در هر دو جناح زمین بازی می کند، مثل بسیاری از نقش هایی که رژیم اسرائیل در منطقه هم برای عرب های وهابی بازی می کند هم برای ولی نعمت های اصلی اش در آمریکا و انگلیس و در نهایت هم علی رغم کسب سود آنها را در پیشبرد اهداف و موازنه یاری می کند، چون موجودیت خود این رژیم عملاً و تا ابد تحت تاثیر سیاست های نفتی و نگهبانی در خاورمیانه خواهد بود.

بوقلمون صفت کسی است که یک لحظه احساسی می شود و اشک می ریزد، لحظه ای بعد می خندد و غم را فراموش می کند که خود حکایت از وضعیت در تضاد و نوسان انسان ها در سرزمین های اشغالی دارد، عمده جمعیت در سرزمین های اشغالی را انسان هایی افسرده، در هراس و دارای تضادهای عاطفی و هیجانی شدید تشکیل می دهند.

بوقلمون صفت کسی است که در ارتباطاتش از جملات عاطفی، زیاد استفاده می کند، اما اکثر جملاتش سطحی و به اصطلاح آبدوغی است.شاید همین صفت است که باعث شده است تا ایرانی ها همچنان در جامعه یهودی سرزمین های اشغالی یک بیگانه و یک بی وطن باشند و بشدت از بحران هویت رنج ببرند.

اما لایه دیگر این فیلم فرستادن پالس هایی به داخل ایران برای گدایی توجه به سوی رژیم صهیونیستی است. عملاً یکی از نتایج عادی برجام و توافق حاصله با غرب علی رغم تمامی انتقادات بجایی که بر آن قابل تصور است ایجاد حس هراس و سقوط در رژیم صهیونیستی است، سقوطی که شاید اینبار نیز جامعه یهودی های ایرانی بتواند سپر بلایی باشد تا اشکنازی ها در منازل بسیار مجهز و امن و تفریح گاههای خوش آب و هوا به استراحت و خوشگذاری همچنان مشغول باشند و ازین سو عده ای تاوان یهودی فارس بودن را پس بدهند.

بعد از گزارش ویژه بی بی سی از سرزمین های اشغالی که حسین درخشان سال 2006 از طریق آن کوشش کرده بود تا یک زندگی عادی در سرزمین های اشغالی را به نمایش بگذارد، این دومین تلاش رژیم صهیونیستی برای ارائه یک تصویر مناسب و احیاناً موثر برای بهبود نگرش ایرانیان در خصوص غاصبان سرزمین تاریخی فلسطین است.