به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ حضرت آیتالله خامنهای با تأکید بر اهمیت «وظیفهشناسی» و «موقعیتشناسی» در کار تبلیغ و بیان مسائل دینی خاطرنشان کردند: اگر وظیفه بهدرستی شناخته نشود، علم، تقوا و حتی شجاعت نیز اثر مثبت و مورد انتظاری نخواهد داشت.
رهبر انقلاب اسلامی، «بصیرت» را به معنای شناخت نیازها و واقعیات جامعه خواندند و افزودند: «بصیرت» یعنی بدانیم جوانِ امروز چه نیازهایی دارد و بر لوح دل آماده و مشتاق او، چه چیزی نقش بسته یا باید نقش ببندد.
ایشان با اشاره به هزینههای گزاف و برنامهریزیهای فراوان علیه ایمان و اعتقادات مردم گفتند: دشمن از طریق تولید و ترویج شبهات و همچنین تولید محتوای ضد عفت و حیا، بهدنبال انحراف جوانان مؤمن و سالم از اصل دین و دریدن پردههای حیا است و امروز این کار در بستر فضای مجازی انجام میشود.
حضرت آیتالله خامنهای، مقابله با این نقشه را اولین و مهمترین وظیفهی روحانیت خواندند و خاطرنشان کردند: حوزههای علمیه و دانایان مذهب باید قابلیت مواجه شدن با لشکر عظیم دشمن را در خود ایجاد کنند.
ایشان با اظهار تأسف از ناآشنایی برخی مبلغان دینی با ابزارهای جدید رایانهای و همچنین عدم درک درست از اهمیت مسئلهی فضای مجازی در برخی مسئولان، افزودند: فضای مجازی، بهصورت توأمان دارای منافع و مضرات بیشماری است که باید با استفاده از فرصتهای آن، مفاهیم اسلامی را در سطح گسترده ترویج کرد و در همین خصوص، شورای عالی فضای مجازی با هدف تمرکز در فکر، تصمیم و اقدام تشکیل شد.
حضرت آیتالله خامنهای، شناسایی شبهات روز و پاسخ به آنها را ازجمله کارهای مهم حوزههای علمیه برشمردند و افزودند: این کار هیچ منافاتی با فقاهت ندارد، زیرا فقه، منحصر به احکام عملی نیست، بلکه «فقه الله الاکبر» در واقع همان معارف اسلامی است و باید برای پاسخ به شبهات دینی نیز همانند کاوشهای دقیق و پردامنهی فقهی، اقدام و عمل کرد.
با پیشرفت های علمی، دنیای اطلاع رسانی، دنیای مجازی و بالا رفتن ضریب هوشی و پویایی فکری در نسل جدید، شبهات زیادی در ذهن جوانان ما ایجاد می شود و متاسفانه در بسیاری موارد بدون پاسخ می ماند. و این بدون پاسخ ماندن به دو دلیل است: یکی اینکه با کمال تاسف خیلی از مبلغین ما خود احکام اسلامی و اعتقادی را ریشه ای نیاموخته اند و در حقیقت توان پاسخگویی به شبهات را ندارند و دیگر اینکه مراکز فرهنگی و علما انتظار دارند افرادی که برایشان شبهه ایجاد شده است خودشان بدنبال رفع شبهه بروند. درحالیکه خیلی از مواقع آن افراد نمی دانند این شبهه است و فکر می کنند این موضوع نقص دین اسلام است و دیگر اینکه وقتی از آن طرف دنیا برای جوانان ما برنامه ریزی می کنند و بودجه در نظر می گیرند چرا نباید عالمان دینی به دنبال جوانان بروند تا شبهات آنها را حل کنند؟ از طرفی با وجود اینکه شبهه خودش یک تهدید است ولی می تواند یک فرصت نیز باشد. مسلما با پاسخ منطقی و قانع شدن شخصی که دچار شبهه شده است، درجه ی اعتقادی او رشد می کند. و این موضوع اگر در کل جامعه اتفاق بیفتد باعث ارتقاء سطح اعتقادی کل جامعه می شود و در حقیقت جامعه مصون می شود و واکسینه می شود. البته رادیو معارف در این خصوص تلاش بسیار زیاد و ارزنده ای می کند ولی نباید این موضوع معطوف به رادیو معارف که مخاطبان خاص دارد بشود، بلکه همه ی رسانه های سمعی و بصری، فضای مجازی، فیلم سازی، خصوصا دانشگاهها و مدارس با شیوه های بسیار جذاب و غیر متعصابانه و بدون دافعه و بحث های دسته جمعی و سئوال و جواب و گفتگوهای چند طرفه و عدم استفاده از متکلم وحده، باید سعی در بالا بردن سطح اعتقادی جوانان نمایند.
بطور معمول یک جوان، دوازده سال در مدرسه های این کشور درس خوانده است و حداقل چهار سال در دانشگاه حضور داشته است. واقعا باعث تاسف است که سیستم آموزشی ما نتوانسته باشد اصول اعتقادی را برای این عزیزان باز کند. توحید و نبوت و معاد و عدل و امامت، چرا باید شبهه ی جوانی که 16 سال در سیستم آموزشی حکومت اسلامی تحصیل کرده است باشد؟!! متاسفانه معلمان و اساتید این دانش آموزان نیز مسائل اولیه ی اعتقادی را نمی دانند. خیلی از متشرعین هم فقط به روبنا که احکام شرعی و رساله است اکتفا کرده اند و چون اعتقادشان ریشه ندارد در معرض خطر هستند.
اینجاست که جای روحانیت باسواد خالی است. وقتی جوان ما از لحاظ اعتقادی مشکل دارد چگونه می شود او را زیر حجاب برد؟ اگر هم زیر حجاب برود ظاهری است و با اندک تغییر شرایط آنرا کنار می گذارد. بنابراین روحانیت بزرگوار بجای اینکه بخواهد در مسئولیت های اجرایی حضور داشته باشد، کار اصلی خودش را انجام دهد. کار روحانیت بسیار مهم است. بسیار مهم.