به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ مراسم گرامیداشت روز دانشجوی امسال در دانشگاه سیستان و بلوچستان در حالی با حضور رئیس جمهور برگزار شد که عمده‌ی تشکل‌ها و اتحادیه‌های دانشجویی، ضمن تقدیر از انتخاب روحانی برای سخنرانی در یک استان مرزی، انتقاداتی به نحوه‌ی چینش سخنران‌های دانشجویی و مواردی از این دست داشتند اما برخی از حواشی این مراسم بعضا از چشم‌ها دور ماند.
مریم جمال‌زایی، یکی از دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان بود که به نمایندگی از شوراهای صنفی در مقابل رئیس‌جمهور سخنرانی کرد؛ متن قرائت‌شده توسط جمال‌زایی دقیقا متن بیانیه‌ای بود که ساعتی بعد از سوی 32 شورای صنفی دانشجویان در کانال تلگرامی تحت عنوان «شوراهای صنفی دانشجویان کشور» منتشر شد.
صرف نظر از جزئی‌نگری در مسائل مطرح شده از سوی نماینده‌ی شوراهای صنفی در مقابل رئیس‌جمهور اما در متنی که تحت عنوان بیانیه‌ی این شوراها منتشر شد و در مراسم بزرگداشت روز دانشجو در مقابل روحانی نیز قرائت شد، نکات قابلی به چشم می‌خورد.
با توجه به اینکه دسته‌بندی فعالیت‌های دانشجویی در سطح دانشگاه‌ها تفاوت و گوناگونی‌های خاص خود را دارد، فرق تشکل‌هایی که قرار است کار سیاسی و فرهنگی کنند، با بخش‌های دیگری که قرار است کار صنفی و پیگیری مطالبات آموزشی دانشجویان را انجام دهند، از قبل مشخص شده است.
بالطبع نه تنها کسی از شورای صنفی انتظار ورود به مسائل سیاسی و پیگیری مطالبات اجتماعی که بعضا از فضای دانشگاه خارج شده و رنگ و بوی سیاست‌های برون دانشگاهی به خود می‌گیرد را ندارد بلکه باید توجه داشت که آیا دانشجویانی که در شوراهای اینچنینی مشغول به فعالیت هستند، صلاحیت لازم برای ورود به مسائل سیاسی و پیگیری‌های فرادانشگاهی را دارند یا نه؛ چراکه پیش از ورود دانشجویان در تشکل‌های سیاسی و فرهنگی، توانایی و مهارت و سابقه‌ی آنها توسط شوراهای مربوطه‌ی دانشجویی و دانشگاهی مورد بررسی قرار گرفته سپس در پروسه انتخابات به دانشجویان سپرده می‌شود.
مرور بیانیه‌ی موسوم به شوراهای صنفی دانشجویی که در مقابل رئیس جمهور نیز قرائت شد، این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که ارتباط بخش‌های متعددی از این متن با حوزه‌ی فعالیت یک شورای صنفی دانشجویی چیست؟
در بخشی از مطالبات این بیانیه آمده است:
6) حذف تهدیدها و برخوردهای امنیتی در پاسخ به اعتراضات و مطالبات دانشجویی
7) اعطای مجوز به ایجاد تشکل‌های دانشجوییِ دگراندیش و مستقل از جناح‌های قدرت
8) بازگشت کامل دانشجویان ستاره‌دار و محروم از تحصیل به دانشگاه‌ها
9) الغای تبعیض‌های جنسیتی و جغرافیایی در گزینش دانشجویان
10) تضمین حق تحصیل برابر برای همه‌ی قومیت‌ها و پیروان همه‌ی مذاهب و آیین‌ها
با نگاهی ساده می‌توان پرسید که آیا پیگیری تخصیص مجوز به دانشجویان دگراندیش! بازگشت دانشجویان ستاره‌دار، تبعیض‌های جنسیتی و مواردی از این دست، در حیطه‌ی فعالیت و پیگیری‌های شورای صنفی دانشجویان است؟ این در حالیست که مسائل مهمی از قبیل شهریه‌های سنگین و محدودیت‌های دانشجویان سنواتی، شهریه اجباری دروس پیش‌نیاز، گرانی خوابگاه‌ها و حتی کاهش شدید کیفیت غذای دانشجویی در سایه‌ی افزایش قیمت ژتون‌ها و ... که طی سالهای اخیر، گریبان دانشجویان به شدت گرفته است، به نظر می‌رسد که از نگاه فعالین شوراهای صنفی دور مانده است یا حتی‌الامکان از ارزش و اهمیت کمتری نسبت به مسائل سیاسی و فرهنگی برخوردار است.
در همین راستا، مشکل مهم دانشجویان دانشگاه صنعت نفت که قریب به دوسال است از دریچه‌ی دوربین و قلم هیچ رسانه‌ای دور نمانده و دست آخر هم دیوان عدالت اداری، حق را در مقابل وزارت نفت به دانشجویان و فارغ‌التحصیلان معترض داد، هنوز از نگاه شوراهای صنفی دانشجویان و رسانه‌های‌شان در فضای مجازی و رسانه‌ای دورمانده و حتی بیانیه‌ای در این راستا صادر نشده است.
طبیعی است که کنار هم قراردادن این مسائل، مخاطب را ناچار به سوال فرو می‌برد که اصلا رسالت شورای صنفی دانشجویان در دانشگاه چیست و اگر شورای صنفی قرار است به مسائل سیاسی و حاشیه‌ای پرداخته و به مشکلات صنفی و آموزشی دانشجویان توجه نکند، کدام تشکل وظیفه‌ی پیگیری مطالبات صنفی و آموزشی دانشجویان را به عهده خواهد گرفت؟
تاملی در شعارهای داده شده در تجمع امروز برخی از اعضای شوراهای صنفی
همچنین طی روزهای گذشته برخی از کانال های شوراهای صنفی در اطلاعیه ای خواستار تجمع دانشجویان در اعتراض به مسائل آموزشی شدند.
این تجمع طبق برنامه امروز در چهاردانشگاه تهران، شهید بهشتی، خوارزمی و علامه برگزار شد که شعارهای سر داده شده قابل تامل است:
دانشگاه پادگانِ . تدبیر امید چاخانِ
در دانشگاه بیگاری. بعد از تحصیل بیگاری
منطق سرمایه داری . استثمار ، بیکاری
نه به تبعیض جنسیتی
از آبادان تا تهران ،سرکوب دانشجویان
دانشگاه پولکی ،کارورزی زورکی
تبعیض جنسیتی . محکوم است ،محکوم است .
این شعارها در حالی است که نماینده این شوراها در مراسم روزدانشجو در دانشگاه سیستان و بلوچستان مطالبات قابل تامل دیگری را نیز از رئیس جمهور خواستار شده بود:
حذف تهدیدها و برخوردهای امنیتی در پاسخ به اعتراضات و مطالبات دانشجویی
اعطای مجوز به ایجاد تشکل‌های دانشجوییِ دگراندیش و مستقل از جناح‌های قدرت
بازگشت کامل دانشجویان ستاره‌دار و محروم از تحصیل به دانشگاه‌ها
الغای تبعیض‌های جنسیتی و جغرافیایی در گزینش دانشجویان
تضمین حق تحصیل برابر برای همه‌ی قومیت‌ها و پیروان همه‌ی مذاهب و آیین‌ها
