به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، نامه ی بیش از ۲۴۰۰ تن از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف به ریاست دانشگاه در خصوص معضل ناامنی در اطراف دانشگاه و برقراری سرویس حمل و نقل نامه نوشتند.
بسمه تعالی
جناب آقای دکتر فتوحی ریاست محترم دانشگاه صنعتی شریف
با سلام و احترام
نیک مستحضر هستید که امنیت جانی و مالی نه تنها جزو حقوق ابتدایی هر دانشجو بلکه هر شهروند است.امنیتی که با وجود آن پراخت به سایر امورات میسر می شود و در صورت نبود آن انجام هر کار دیگری ناممکن می شود.
ریاست محترم دانشگاه
سالهاست که خبر خفت شدن، سرقت و زورگیری از دانشجویان دانشگاه شریف در اطراف دانشگاه و خوابگاه ها به اخبار روزمره و پر تکرار محیط دانشگاه تبدیل شده است و وضعیتی بسیار بحرانی را به وجود آورده است.مسئله چنان فراگیر و گسترده است که فضای ترس و عدم امنیت در بین دانشجویان را حاکم کرده است. عدم عملکرد اثربخش نیروی انتظامی و مسئولان دانشگاه نیز روز به روز بر وخامت وضعیت افزوده است.خفت گیری در شب رزمایش نیروی انتظامی در منطقه، سرقت در نزدیکی کانکس پلیس و خفت گیری و زورگیری در ساعات مختلف شبانه روز از جمله ساعات روشنی هوا و مکان های شلوغ و عدم وجود سرویس حمل و نقل کارآمد نشان از این دارد که مسئله نیاز به توجه ویژه ای دارد. اهمیت بسیار بالای این مسئله ما را بر آن داشت تا مستقیما نکاتی را با حضرتعالی مطرح کنیم:
الف_دانشجویان بیش از هر چیز نگران امنیت خود و دوستانشان هستند و هرگونه سستی و اهمال کاری در این زمینه را نابخشودنی می دانند و نسبت به آن با رساترین لحن ممکن هشدار می دهند.
ب_اهمیت و صد البته خطرات مسئله به حدی است که اولین انتظار دانشجویان از مسئولان دانشگاه پرداخت سریع و با بالاترین اولویت ممکن به آن است.
پ_در سیستم مدیریت کشور ما رسم است که ابتدا فاجعه ای رخ دهد و بعد برای آن چاره ای اندیشیده شود. هنوز زمان زیادی از فاجعه ی واژگونی اتوبوس در دانشگاه علوم تحقیقات نگذشته است که بی مسئولیتی و اهمال کاری مسئولان موجب کشته شدن دانشجویان شد و بعد از آن مسئولان دانشگاه علوم تحقیقات در صدد اندیشیدن تمهیدات لازم برای پیشگیری برآمدند.
ما دانشجویان دانشگاه شریف به حضرتعالی و مسئولان دانشگاه هشدار می دهیم که قبل از وقوع حادثه ای جبران ناپذیر برای دانشجویان نسبت به حل سریع مسئله اقدام کنید.
ت_ چگونه مسئولان دانشگاه از جمله حضرتعالی می توانید شب ها آسوده بخوابید در حالی که دانشجویان در مسیر تردد خود با انواع خطرات مواجه هستند؟
ث_ اگر والدینی که فرزندانشان را با هزار امید و آرزو از سرتاسر کشور به دانشگاه شریف فرستادند از وضعیت بحرانی و خطرناک منطقه ی طرشت و آزادی که دانشگاه شریف و خوابگاه هایش در آن واقع شده اند مطلع بودند آیا باز هم چنین تصمیمی می گرفتند؟
چگونه قرار است منطقه ی طرشت به اولین منطقه ی نوآوری و کارآفرینی در کشور تبدیل شود وقتی حتی امنیت برای حفظ جان و مال مردم در این منطقه وجود ندارد؟
ج_ آیا اگر حادثه ای غیرقابل جبران برای دانشجویی اتفاق بیفتد کمبود بودجه و کمبود نیرو توجیه قابل قبولیست؟ بی شک ما دانشجویان دانشگاه شریف حضرتعالی را مسئول پیگیری و حل این معضل می دانیم و دانشگاه حق ندارد با توجیه کمبود نیرو یا کمبود بودجه یا کمبود اختیارات از خود سلب مسئولیت کند!
چ_در کنار این موضوع نبود امکاناتی نظیر سرویس حمل و نقل به وضوح باعث چند برابر شدن اتفاقاتی نظیر خفت گیری و دزدی از دانشجویان در مسیر های اطراف دانشگاه شده است.و این در حالی است که سایر دانشگاه ها سرویس حمل و نقل که از ساده ترین و پیش پا افتاده ترین مسائل است را به خوبی مدیریت کرده اند و بر اهمیت آن واقفند.
ح_ آیا عدم توانایی نیروی انتظامی در برقراری امنیت در منطقه ی طرشت و آزادی پذیرفتنی است؟
خ_متاسفانه تلاش های شورای صنفی تاکنون ناکافی و بی نتیجه بوده است ،شورای صنفی دانشجویان دانشگاه موظف است برای تحقق مطالبات دانشجویان از تمامی ظرفیت های خود استفاده کند.
در پایان با توجه به توضیحات داده شده و اهمیت موضوع دانشجویان بر اساس بررسی های شورای صنفی از حضرتعالی دو درخواست مشخص و فوری دارند:
1_پیگیری فوری، جدی و مستمر مسئله ی امنیت منطقه ی طرشت و اطراف دانشگاه در سطح مقامات عالی کشوری
2_برقراری فوری سرویس حمل و نقل دائمی دانشجویان در تمامی ساعت مورد نیاز آنها از دانشگاه به خوابگاه و مناطق پر رفت و آمد اطراف دانشگاه نظیر میدان آزادی و ایستگاه های مترو اطراف دانشگاه و ... و برعکس
دانشجویان منتظر پاسخ سریع و شفاف حضرتعالی به دو مطالبه ی خود خواهند ماند و بدیهیست در صورتی که پاسخی درخور شان مسئله امنیت جانی و مالی خود دریافت نکنند حق پیگیری موضوع از روش های دیگر را برای خود محفوظ می دانند و مسئولیت هرگونه عواقب را بر عهده ی حضرتعالی می دانند.
