بند ده این نامه درخواست تشکیل کمیته ویژه برای رسیدگی به مشکلات خوابگاه جلال بود. پس از گذشت نزدیک به بیست روز نه تنها کمیته‌ی پیگیری تشکیل نشد که دانشگاه کمیته خودخوانده تخلیه را به سراغ دانشجویان فرستاد و این کمیته بدون رعایت موازین حقوقی و اخلاقی در حالی که دانشجوی ساکن و خانواده وی در خانه حضور نداشتند با ورود بی‌شرمانه و غیرقانونی بخشی از وسایل را با خود بردند. با حضور دانشجویان و مقاومتشان، نیروهای حراست و اداره خوابگاه‌ها محل را ترک کردند.
این بود پاسخ صبر و نجابت دانشجویان.
دانشگاه تهران که پیش از این با تشکیل شورای خودمختار و جعلی متاهلین به ریاست معاونت دانشجویی بدون حضور نمایندگان واقعی دانشجویان تصمیماتی را اتخاذ کرده بود که به شرح زیر است:
۱- وضع قوانین و جریمه‌های تحمیلی
۲- قراردادهای تحقیرآمیز و یک‌طرفه به صورتی که حق اعتراض را از دانشجو سلب می‌کند
۳- غارت سرانه‌ی تغذیه‌ی دانشجویان متاهل، به شکلی که نه تنها بابت خانواده اش مزایایی دریافت نمی‌کند که سرانه‌ی تغذیه‌ی مجردی‌اش هم پایمال می‌شود.
۴- سلب حق سکونت و تعیین سنوات تحمیلی
حال اما مسئولین با فرافکنی، عدم پاسخگویی، تهدید و ارعاب دانشجویان در صدد خاموش کردن حق‌خواهی دانشجویان متاهل هستند. غافل از این که این بار ما ایستاده‌ایم و پایمال‌کننده‌ی حقوقمان را علی‌رغم فشارها و تهدیدات تعقیب و رسوا خواهیم‌کرد.
