به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، هر چند همواره تاکید می‌شود که باید آسیب‌های مقاله‌گرایی را در نظر گرفت، اما انتشار مقالات علمی معتبر و قابل استناد، در نشریات معتبر علمی دارای ضریب تأثیر بالا، یکی از شاخص‌های سنجش دانش در کشورهای مختلف محسوب می‌شود. ایران توانسته است با انتشار نزدیک به ۵۰ هزار مقاله در سال ۲۰۱۸ در جایگاه پانزدهم جهان قرار گیرد.
«ضریب تأثیر» یکی از شناخته شده‌ترین ضرایب کیفیت مجلات است که سالانه توسط موسسه ISI منتشر می‌شوند. با وجود معرفی ضرایب علم‌سنجی گوناگون مانند شاخص هرش، آیگن فاکتور و ... همچنان محققان تلاش می‌کنند کارهای برجسته خود را در نشریات با ضریب تأثیر بالاتر منتشر کنند.
در سال ۲۰۱۸ میلادی بیش از ۲ میلیون و ۶۸۰ هزار مستند در پایگاه داده WOS منتشر شده است. از این تعداد دو میلیون و ۴۳۵ هزار و ۵۳ مقاله (حدود ۷۵درصد کل مستندات) به‌عنوان مقاله (Article و Review) ثبت شده‌اند. کشور ایران در این سال با انتشار حدود ۵۰ هزار مقاله در جایگاه پانزدهم جهان قرار گرفته است. این رتبه‌بندی بر اساس تعداد کل مقالات منتشر شده است.
در واقع بررسی‌های بیشتر این مقاله‌ها نشان می‌دهد، ۶۹۱۲ (حدود ۱۴ درصد) مقاله از کشور ایران در سال ۲۰۱۸ در نشریات با ضریب تأثیر بالاتر از ۴ منتشر شده‌اند. با توجه به اهمیت انتشار مقاله در نشریات دارای ضریب بالاتر از ۴، از این حیث جمهوری اسلامی ایران حائز رتبه ۲۱ جهانی انتشار مقاله در نشریات با ضریب تاثیر بیش از ۴ است.
از این تعداد، ۸۲ مقاله نیز در نشریات با ضریب تأثیر بالاتر از ۱۵ منتشر شده‌اند که ۶۱ مقاله از آنها در نشریات با ضریب تأثیر بالاتر از ۲۰ منتشر شده‌اند.
بر اساس اعلام معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، این معاونت تلاش کرده است با تاسیس فدراسیون سرآمدان علمی، تسهیلاتی را برای ترویج دانش در سطح ملی و بین‌المللی برای اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و پژوهشگران برتر ایجاد کند.
