به گزارش خبرنگار سرویس زنان «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ خانواده بنیان محبت و عشق است، اگر در زمان مناسب و با معیارهای مناسب تشکیل شود هیچ گاه متلاشی نمی شود. اولین گام انسان برای دستیابی به کمال، بطور حتم «خانواده» می باشد. اگر خانواده سالم باشد و سبک زندگی مطلوبی را اتخاذ کند، جامعه ای سالم و به دور از ناهنجاری ها خواهیم داشت.
امروز متأسفانه یکی از آسیبهای جدی در کشور افزایش سن ازدواج است. زمانی که از سن ازدواج یک جوان میگذرد، خانوادهای که او در سن بالا تشکیل میدهد، از استحکام کافی برخوردار نخواهد بود. آمارها نشان می دهد ازدواجهایی که در سنین پایینتر صورت میگیرد، استحکام بیشتری دارند و مشکل طلاق و آسیبهای اجتماعی در آنها بسیار کمتر و فرزندآوری در آنها بسیار کیفیتر است. بنابراین باید به دنبال قوانین حمایتی از سوی دولت در زمینه های ازدواج جوانان، فرزندآوری و اشتغال به فرهنگ سازی در جهت تقویت مهارت های زوجین در تحکیم بنیان خانواده تلاش شود.
اکرم حسینی مجرد، معاون پژوهش شورای فرهنگی اجتماعی زنان، در گفت وگو با «خبرنامه دانشجویان ایران» ضمن اشاره به لزوم تبیین جایگاه خانواده گفت: در یک جامعه سالم باید درجه اهمیت خانواده بررسی شود، زیرا اگر به اهمیت آن پی ببریم، ضرورت تشکیل این نهاد مهم مشخص می شود. خانواده در حقیقت بستر پاسخگویی و تامین نیازهای فطری، بنیادی و اساسی افراد است. یک جامعه سالم نیازمند خانواده های سالم در درون خود است، زیرا بنای هرگونه رشد و تعالی انسان در خانواده گذاشته می شود.
به این ترتیب ضرورت دارد که تشکیل خانواده به موقع صورت بگیرد زیرا تاخیر آن آسیب زا است.
او ادامه داد: خانواده برای آنکه از شاخصه پویایی، کارآمدی و سلامت برخوردار باشد باید به موقع و درست تشکیل شود. در واقع به همان میزان که به ازدواج به موقع جوانان باید تاکید کرد، باید به انتخاب درست و منطقی آن ها نیز تاکید کرد. برای تشویق جوانان به ازدواج به هنگام باید ابتدا خود فرد به تقویت توانایی ها و اراده مدیریت خود بپردازد. خانواده ها باید دور اندیشی داشته باشند تا بتوانند در زمان مناسب به مهیا کردن شرایط ازدواج فرزندشان کمک نمایند. مهم تر از همه آنکه دولت باید تسهیلات ازدواج، رفاه، اشتغال جوانان را برای ازدواج فراهم نماید.
حسینی مجرد گفت: ما جوان هایمان را تک بعدی تربیت می کنیم. فراهم کردن زمینه رشد تحصیلی جوانان بسیار به جا است اما باید در کنار آن آمادگی و تقویت مدیریت خانواده را در فرزندانمان تقویت کنیم. بسیاری از طلاق ها ریشه در عدم آمادگی و مسئولیت ناپذیری زوجین دارد.
معاون پژوهشی شورای فرهنگی اجتماعی زنان با تاکید بر اینکه باید به تحکیم بنیان خانواده پرداخت گفت: «زن» اساسی ترین و محوری ترین نقش را در خانواده دارد. تنها یک زن است که خداوند کمالات و استعداد هایی رو در وجود او قرار داده تا بتواند تحکیم پایه های خانواده را محقق سازد. زمانی که خروجی یک خانواده عقلائی و کاربردی باشد و اعضای خانواده از سلامت جسمی، روانی و عاطفی برخوردار باشند میتوانیم بگوییم وضعیت آن خانواده مطلوب است.
حسینی مجرد با اشاره بر اینکه دولت باید برای حمایت از خانواده ها قوانین بر روی زمین مانده را اجرایی کند گفت: ما در حساس ترین و بحرانی ترین مرحله برای ترمیم جمعیت هستیم که اگر آن را جدی نگیریم با چالش بسیار جدی مواجه خواهیم شد. سیاست های افزایش جمعیت با تقریبا 54 بند در سال 92 توسط شورای فرهنگی اجتماعی زنان تصویب شد و در جهت جبران کاهش جمعیت به مجلس رفت تا به قانون تبدیل شود. مجلس با اعمال تغییرات بعد از 3 سال آن را به صورت قانون درآورد اما در بعد اجریی آن نظارتی نمی شود.
او ادامه داد: در این سیاست ها به فرجه برای دانشجویان خانم باردار، افزایش مرخصی زایمان کارمندان و بیمه های مختلف برای فرزندان چهارم به بعد اشاره شده بود. همانطور که می دانید بیمه تنها تا فرزند سوم را شامل میشود، در طرح افزایش جمعیت قصد داشتیم این مانع را برداریم اما با آن موافقت نشد. اجرای مرخصی زایمان را به خود دستگاه ها سپردند که بنابر در نظر گرفتن مصالح با افزایش مدت زمان مرخصی زایمان کارمندان خود موافقت یا مخالفت کند، واضح است ک اون دستگاه با این شرایط زیر بار اجرای این قانون نمی رود. امیدوارم مجلس جدید با جدیت بیشتری به قوانین حمایت از خانواده بپردازد.
حسینی مجرد اذعان کرد: در جامعه اسلامی باید جایگاه زن و خانواده به روشنی تبیین شود. آنجا که زن و مرد نقش و مسئولیت خود را از هم تشخیص ندهند، خانواده متزلزل می شود. در زمینه اشتغال بانوان اگر بنا را بر برابری زن و مرد بگذاریم خلاف فرهنگ اسلامی رفتار کرده ایم. باید فرهنگ خانه داری جا بیفتد. خانمی که دارای شغل خانه داری است و به تربیت فرزند اهتمام می ورزد شخصیت پست و فرومایه ای ندارد. در فرهنگ غرب روی این مسئله توجه خاصی دارند و مادر را دارای شان و منزلت بالایی می دانند. آموزش و پروش، رسانه، صداو سیما و نهادهای فرهنگی باید در جا انداختن این مسئله تلاش کنند.
گزارش از حانیه زرنگ*