به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ کلاس پنجم ابتدایی بود که طعم تلخ فقدان مادرکامش را آزرد .این دوران را در کنار نبود پدر که به جهت بنایی بیشتر اوقات در شهرستانها و دور از منزل بود با سختی تحمل کرد, و به دور از هرگونه انحراف اخلاقی و فکری گذراند.
15ساله بود که انقلاب 57 را تجربه کرد و عشق او به انقلاب و شوروی به رهبرش او را به سمت و سوی مبارزات انقلابی کشاند.او فعالیتهای خود را با عضویت در پایگاههای مقاومت بسیج در شهر خود دنبال کرد.
با آغاز جنگ تحمیلی از طرف پایگاه مقاومت برای آموزش نظامی به اردوی آموزشی نظامی بسیج سپاه پاسداران اعزام شد و از این طریق دوره آموزشی نظامی را طی کرد.عقیده او این بود کخ دفاع باید ظاهری و علنی باشد و در خفاء نمی شود از اسلام رفاع کرد.به خاطر همین عقیده بود که دغدغه خاطرش حضور در جبهه شد و گرچه بار تحصیل را نیز به دوش داشت همواره مترصد فرصتی بود تا برادرانش را در جبهه ها یاری رساند.
این فرصت را در 24/1/60 به دست آورد, به عنوان بسیجی به جبهه اعزام شد و بعد از مدتی آموزش در پادگان بدرآباد خرم آباد به مناطق جنگی خرمشهر اعزام شد . 2ماه بعد به بروجرد بازگشت .او در سال 62 در رشته اقتصاد دانشگاه تهران پذیرفته شد.
در تابستان 63 هنگامه آغاز تعطیلات تابستانی از طریق پایگاه مقاومت امام سجاد(ع) به تیپ 15 امام حسن(ع)که مقر آن در اهواز بود معرفی شد.و تابستان 63 را در جبهه هی جنوب گذراند.
زمانی که به دانشجویان اجازه ورود به جبهه ها داده شد,بعد از تعطیلات عید 65 همراه با دیگر برادران دانشجو تهران را به مقصد اهواز ترک گفت.خود را به تیپ 15امام حسن(ع) معرفی نمود.از طریق این تیپ به جبهه های غرب کشور اعزام شد.و 6 ماه را در این جبهه ها گذراند تااینکه بعد از آزادی و بازپس گیری مهران توسط سلحشوران میهن از دست دشمنان .
او در 15/4/65 در خط مقدم در منطقه آزاد شده مهران در اثر اصابت خمپاره به قلبش طعم شیرین شهادت را چشید.
در میان همه شهیدان بروجرد اوتنها شهیدی است که حاصل پرافتخار دوران زندگی جنگی خود را به صورت سفرنامه نگاشته است.
