ما بی‌شماریم چیزی حدود 2 هزار نفر!

این نکته نیز گفتنی است که آشوب‌طلبان حزبی و رسانه‌ای در سال 88 با ایجاد فضای روانی و زیادنمایی ادعا می‌کردند «ما بی‌شماریم» اما در نهایت کار معلوم شد همان گروهک‌های ورشکسته همیشگی هستند که خود را پشت مردم پنهان می‌کنند.

خبرنامه دانشجویان ایران: کیهان نوشت: یک روزنامه زنجیره‌ای فاش کرد این طیف از مطبوعات با وجود طمطراق فراوان روی دکه، فاقد مخاطب و تیراژ هستند و بسیاری از آنها تیراژی زیر 10 هزار دارند.

روزنامه بهار در سرمقاله خود اذعان کرده که اغلب این نشریات زیر 10‌هزار تیراژ دارند و البته عمده این تیراژ هم برگشتی (فروش نارفته) است. این روزنامه در اولین روز افتتاح نمایشگاه مطبوعات ادامه می‌دهد: باورکردنی نیست اما در همین تهران، دفتری 50 متری را می‌توان سراغ گرفت که با 6 نفر (درست خواندید 6 نفر!) همزمان چهار روزنامه 12 صفحه‌ای را آماده و شبانه به چاپخانه ارسال و با تیراژهای 1000 (هزار!) تا 2000 (دو هزار!) نسخه به زیور چاپ می‌آرایند!

البته فلسفه وجودی این دکان‌های به اصطلاح مطبوعاتی که شأن و جایگاه اهل اصیل رسانه را نیز مخدوش کرده، پول و درآمدهای هنگفت مالی از طریق لابی کردن با برخی مراکز مختلف است که فضای آلوده و بس مفسده‌انگیزی را در فضای رسانه‌ای حاکم کرده‌اند. اینکه همین چسبیده‌ها در «به اصطلاح روزنامه‌ها»ی فاکتور یک آگهی را دو میلیون صادر و 5/1 میلیون را به مسئول آگهی‌های فلان مرکز تقدیم می‌کنند و 500 هزار تومان هم به جیب جمع محدود دوستانه خودشان ریخته می‌شود، یک دکان چند نبش با درآمدهای میلیاردی، آن هم در فضای راکد کنونی اقتصادی کشور نیست؟

این گزارش در حالی است که دو هفته پیش سایت اصلاح‌طلب انتخاب به واسطه یک دعوای داخلی با روزنامه زنجیره‌ای آرمان فاش کرد تیراژ روزنامه آرمان (وابسته به خانواده هاشمی) زیر 5 هزار نفر می‌باشد و نیمی از این تیراژ هم برگشتی است! چند سال پیش از این یک نشریه طنز با شمارگان چند صفحه نسخه، همواره می‌نوشت؛ «تیراژ: زیر یک میلیون»!