به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بازی خوب و تأثیرگذار هنگامه قاضیانی در فیلم سینمایی دلبری باعث گردید تا میکائیل دیانی دل نوشته ای را برای او بنویسد که در ادامه می خوانید:
او را خیلی نمی شناختم و حس می کردم جزئی از همین جریان روشنفکری سینمایی باشد که نه مخاطب دارد، نه اعتقاداتش ریشه در مام وطن است، تا اینکه بازی اش در فیلم «روزهای زندگی» را در سی‌امین جشنواره فیلم فجر دیدم. بسیار قوی، پر احساس و مشخصا با اعتقاد در این فیلم حضور داشت، و الحق و الانصاف لیاقت سیمرغ بهترین بازیگر زن را داشت و گرفت.
علاقه ام وقتی بیشتر شد که صحبت هایش را در مراسم اختتامیه جشنواره شنیدم، زمانی که جریان روشنفکری نه تنها از انقلاب بلکه از وطن هم بریده است و جریانی سیاسی بعد از انتخابات هشتاد و هشت فشارها را آنقدر بر قشر هنرمند سنگین کرده که هر کس هر قدمی در مسیر انقلاب بر می دارد زیر بمباران فحاشی جریان روشنفکر و سیاسی دیکتاتورمأب می رود، هنگامه قاضیانی جایزه اش را به شهدای وطن تقدیم کرد و گفت: "از محمدعلی باشه‌آهنگر تشکر می‌کنم که بخشی از جنگ را که در 9 سالگی و پناهگاه‌ها تجربه کرده بودم، به من آموخت و شیخ طادی که با حرمت و احترام‌بخشی، جنگ را مستندوار از او یاد گرفتم و با احترام به شهدای وطنم از ابتدای تاریخ ایران زمین. به گدایی زندگی کردن در این جهان، برایم بسی بهتر است، تا به بهای فرختن جانِ ارواح مقدسی که معلمان من هستند"
او برایم قابل احترام شد و شناختم که بیشتر می شد، قابل احترام تر هم می شد، در نشست سالانه اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل دعوتش کردیم که به تماشای اولین اکران فیلم ملکه ساخته باشه آهنگر بیاید، آنجا هم دوباره مردانه پای سینمای انقلاب و دفاع مقدس آمد و گفت: هزینه‌های سینمای ما در ژانر دفاع مقدس در مقابل جنگی که هزینه‌های انسانی داشته است، ناچیز است.
او گفت به پاس شهدای وطن باید تمام قد ایستاد و همه در سالن تمام قد ایستادیم و به بودن در این وطن غرور داشتیم.
حالا اما او در یک فیلم دیگر دفاع مقدسی حضور یافته، "دلبری" فیلمی درباره یک جانباز قطع نخاعی است که هنگامه قاضیانی در آن نقش همسر جانباز را دارد. فکر می کنم به احترام هنگامه قاضیانی و بیشتر از او به احترام جانبازان قطع نخاعی دفاع مقدس خوب باشد به تماشای دلبری بنشینیم.
