اگر قرار باشد به لحظ گفتمانی کاندیدا را بررسی نماییم می توان کاندیدا را به سه قسم تعریف کرد: 1- جهانگیری، روحانی، هاشمی طبا 2- رئیسی، میر سلیم 3- قالیباف
طیف نخست که با توجه به نزدیکی بسیار زیاد روحانی و جهانگیری، یکی کنار خواهد رفت و در صور عدم کناره گیری که دور از ذهن است آراء شکننده ای خواهند داشت. حضور یا عدم حضور هاشمی طبا نیز تفاوت فاحشی در آراء مکتسبه این گروه نخواهد داشت.
گروه دوم جهت تقویت خود بهتر آن است که یکی کنار رود، چراکه دارای اشتراکات فراوان(البته نه مانند طیف نخست) هستند. در صورت ماندن هر و نیز پایگاه ثابت آنها دچار شکاف گردیده و حضور هر کدام را حداقل د دور دوم به خطر می اندازد.
طیف سوم که نمایندگی آنرا قالیباف بر عهده دارد در واقع تعادلی بین دو طیف پیشین و مترصد لغزش هر کدام از دو طیف است؛ با استناد به دارا نبودن پایگاه رای مشترک برای هر سه طیف می توان نتیجه گرفت: قالیباف نقش نقطه مقابل (یا همان نقد موجود) دولت روحانی را بازی می کند که به میزان موفقیت می تواند به کسب ریاست جمهوری امیدوار باشد، در غیر این صورت نقش صاف کننده راه برای طیف نخست یا طیف دوم را خواهد داشت. قالیباف که آراء خود را در طبقه متوسط شهری جستجو می کند، طبقه ای که عمدتا از دولت روحانی سرخورده بوده و چالش مهم قالیباف تنها کشاندن آنها پای صندوق و اثبات دستیابی به توقعات نسبی آنها است.
طیف نخست به خوبی دریافته که از پس وعده ها و توقعات بر نیامده است، لذا این روزها تمرکز خود را بر شهرهای بزرگ بویژه تهران گزارده است؛ اما باید دانست تهران، همه ایران نیست. در ادامه راهبرد این طیف دادن شعائر زیبا البته با چاشنی کمی واقع گرایی است که در صورت پیروزی راه توجیه داشته باشند. تاکتیک هایی چون ایجاد توهم نابودی کشور، نیمه کار بودن دولت و رفتارهای رادیکال از راهبردهای این روزهای این گروه است.
نقطه اتکا طیف دوم نیز مناطق محروم و شهرستانها است که در صورت توفیق می تواند لااقل به دور دوم امیدوار بماند.
اما عامل مهم برتری هر یک از کاندیدا طیف خاکستری و منفعل جامعه است که چگونه به پای صندوق رای می آیند. جذب این گروه (البته اگر مثل فتنه باعث توهم عده ای نباشد) عامل پیروزی هر یک از کاندیدا می باشد. استناد به نظر سنجی ها با وجود مشارکت تنها قشر مشارکت طلب ضامن درستی نیست.
عامل مهم دیگر که طی انتخابات اخیر نقش بسزایی در کسب آراء داشته است، در اصطلاح عامیانه جو یا همان جهت دهی ساعات آخر منتهی به انتخابات است. جو یا جهت دهی نیز عمدتا برخواسته از محیط مناظره و نحوه بیان کاندیدا به لحاظ شمول یا بعضا عملی هنجار شکنانه با هدف آراء بیشتر می باشد.
