امسال که بازگشایی دانشگاه‌ها با ماه محرم همزمان شد، فعالیت‌های هیات‌های دانشجویی بیش از سایر گروه‌های دانشجویی به چشم آمد. از عملکرد یک‌هفته‌ای هیات‌های دانشجویی در دهه اول محرم کاملا معلوم می‌شود که حداقل از یک‌ماه قبل مسئولان آن برای این ایام برنامه‌ریزی کرده‌اند تا در قالب هیات و زمانی که فرصتی برای «شنیدن» فراهم می‌شود یک محتوای غنی ارائه شود و نکته قابل تامل اینکه هر سال نسبت به سال‌های قبل استقبال بیشتری از سوی مردم به این هیات‌ها می‌شود. فقط در شهر تهران پنج هیات دانشجویی کانون توجه بیش از پیش مردم بوده است.
هیات میثاق با شهدای دانشگاه امام‌صادق(ع) در شمال تهران، هیات الزهرا دانشگاه صنعتی شریف در غرب تهران، هیات رهروان شهدای دانشگاه علم و صنعت در شرق تهران و هیات رهروان شهدای دانشگاه صنعتی امیرکبیر و هیات هنر دانشگاه تهران در مرکز تهران هر شب از دهه اول محرم میزبان هزاران نفر از عزاداران حضرت اباعبدا...الحسین(ع) بوده‌اند. هرشب حداقل دوهزار نفر از مردم در این جلسات که تدارک صفر تا صد آن با دانشجویان بوده است، شرکت کرده‌اند.
هیات میثاق با شهدای دانشگاه امام‌صادق(ع) آنقدر مورد اقبال قرار دارد که سال‌هاست دسته عزاداری آن در ظهر عاشورای حسینی زبانزد شده است. در این دسته که به‌صورت همخوانی و سینه‌زنی برگزار می‌شود نه‌تنها دانشجویان دانشگاه امام‌صادق(ع) که عموم مردم منطقه سعادت‌آباد و سایر مناطق تهران نیز شرکت می‌کنند.
اما چرا هیات دانشجویی با اقبال عمومی مواجه می‌شود؟ این سوالی است که پاسخ آن را می‌توان در محتوای ارائه‌شده این هیات‌ها جست‌وجو کرد؛ محتوایی که شاید فقط در جنس هیات‌های دانشجویی یافت می‌شود. نوآوری در محتوا، تحلیل‌های به‌روز از واقعه کربلا، توجه به رخدادهای سیاسی-اجتماعی در داخل و خارج از کشور، ابتکار در غرفه‌های جنبی هیات‌ها و حتی نوآوری در تزئین مجلس روضه متناسب با رخدادهای ملموس جامعه و بی‌تفاوت نبودن نسبت به مشکلات عموم مردم و جامعه اسلامی ازجمله ویژگی‌هایی است که به هیات‌های دانشجویی طراوت بخشیده است.
به‌عنوان مثال هیات هنر دانشگاه تهران که چند سالی است در کانون توجه قرار گرفته است، رشته هنر را در خدمت هیات آورده است. دانشجویان دانشکده هنر آنچه را در این رشته آموخته‌اند در میدان عمل به‌کار می‌گیرند و جلوه‌های بصری فوق‌العاده‌ای به مجلس عزاداری می‌بخشند یا در دانشگاه علم و صنعت امسال طرح ابتکاری از چندماه قبل مطرح شد که براساس این طرح که عنوان «رویش حسینی» برایش انتخاب شده است، عموم مردم راهکارهای پیشنهادی خود را جهت حل مشکلات فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی کشور ارائه داده‌اند و به‌نوعی آن‌طور که مبدعان این طرح می‌گویند، انتهای این طرح به کارآفرینی منجر می‌شود. حتی در برخی هیات‌ها به مسائل جزئی نیز توجه شده است؛ مثل اینکه در حاشیه هیات، یک هیات ویژه نوجوانان باشد یا مهدکودکی برای کودکان در نظر گرفته شود. در این هیات‌ها علاوه‌بر مجلس روضه، یک محتوای مناسب فرهنگی نیز تدارک دیده شده است؛ توزیع نشریه، کتاب و حتی توزیع یا فروش لباس طراحی‌شده ویژه ایام محرم در غرفه‌های جنبی هیات ازجمله ویژگی‌های هیات دانشجویی است. حسن خلق در خادمان هیات موج می‌زند و مسئولان این هیات‌ها هم وسواس خاصی در انتخاب خادمین هیات به‌عنوان پیشانی مواجهه مردمی دارند. البته در هیات‌های یادشده نیز استادان دانشگاهی در قالب هیات‌امنا نقش ویژه‌ای در راهبری آن دارند.
درواقع در هیات دانشجویی، تکیه و حسینیه تنها محلی برای گریستن بر مصائب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) نیست؛ این هست ولی نقطه تمایز آن، محل رجوع شدن هیات است. و اما یک نقطه تمایز اصلی در هیات‌های دانشجویی توجه به این اصل است که همان‌گونه که حضرت اباعبدا...الحسین(ع) سفینه نجات است، هیات هم به تبعیت از ایشان مامن و پناهگاهی برای همه آحاد دانشجویان و مردم باشد. این باعث شده هیات‌های دانشجویی جذب حداکثری را راهبرد بلندمدت خود قرار دهند و نمره قبولی بگیرند.
