اما مهم ترین اتفاق مراسم اختتامیه جشنواره که رسانه های به شدت به آن پرداختند و بسیاری از اهالی سینما و تلویزیون، دانشگاهیان، سیاسیون، شهروندان عادی و ... درباره آن اظهار نظر داشتند، گله مندی های ابراهیم حاتمی کیا کارگردان فیلم «به وقت شام» پس از دریافت سیمرغ بهترین کارگردانی جشنواره بود. حاتمی کیا گله مندی خود از جشنواره و فضای روشنفکری ای حاکم بر جشنواره است و رفتار متناقض صدا و سیما و رضا رشید پور مجری برنامه اختتامیه را این گونه ابراز داشت: «من فیلمساز وابسته‌ام. من فیلمساز این نظامم. من ۳۰ سال است که روی این سن می‌آیم و می‌روم، بار اولم نیست. باید تقدیر کنم از سازمان اوج که واقعا سربازان گمنام هستند. افرادی مانند رشیدپور واژه‌هایی در این باره می‌سازند که مطرح می‌شود. من اعتراض می‌کنم به صداوسیما و از سبکه سه شکایت به خدا می‌برم. حاج قاسم سلیمانی می‌گوید من برای «به وقت شام» گریه کردم اما اُف بر آن کسی که می‌گوید این فیلم کمدی است. من افتخار می‌کنم فیلمی درباره مدافعان حرم ساخته‌ام و افتخار می‌کنم بابت ساخت این فیلم از عزیزی مثل حاج قاسم سلیمانی هدیه گرفتم.»
حاتمی کیا که یکی از کارگردانان با سابقه و خوش نام سینمای کشور است و فیلم های ماندگاری در ذهن مردم دارد، این روز ها مورد هجمه جریان روشنفکری حاضر در سینما است و برچسب زیادی به او می زنند از جمله وابسته بودن، فیلم سفارشی ساز، نون خور نظام و ... . گلایه های حاتمی کیا هم متوجه هجمه هایی بود که علیه او و کارهایش که در راستای گفتمان انقلاب تعریف می شود و هم متوجه مدیران صدا و سیما که نه تنها نتوانستند خود در راستای تبیین گفتمان انقلاب کاری کنند بلکه حامی خوبی از هنرمندان انقلابی هم نبودند.
فضای مجازی و شبکه های اجتماعی تحت تاثیر صحبت های ابراهیمِ سینمای ایران قرار گرفته و واکنش های زیادی به صحبت های او شده است. در ادامه بخشی از واکنش فعالین دانشجویی در توئیتر خواهیم آورد.
